วันอาทิตย์ที่ 12 มกราคม 2020 ฉลองพระเยซูเจ้าทรงรับพิธีล้าง

รายละเอียด

หมวด: เดือนมกราคม 2020

เผยแพร่เมื่อ วันพุธ, 18 ธันวาคม 2562 07:23

เขียนโดย กลุ่มไบเบิ้ลไดอารี่

ฮิต: 938

บทอ่านจากหนังสือประกาศกอิสยาห์                                อสย 42:1-4,6-7

     องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “นี่คือผู้รับใช้ของเรา ซึ่งเราเชิดชู เราเลือกเขาเพราะเราพอใจเขา เราให้จิตของเราแก่เขา เขาจะนำความยุติธรรมไปให้แก่นานาชาติ เขาจะไม่ร้องตะโกนหรือเปล่งเสียงดัง  จะไม่ทำให้ใครได้ยินเสียงของเขาตามถนน ไม้อ้อที่ช้ำแล้ว เขาจะไม่หัก และไส้ตะเกียงที่ริบหรี่อยู่ เขาจะไม่ดับ เขาจะประกาศความยุติธรรมด้วยความสัตย์จริง เขาจะไม่หมดหวังหรือท้อใจ จนกว่าจะได้สถาปนาความยุติธรรมไว้บนแผ่นดิน ดินแดนชายทะเลจะรอคอยคำสอนของเขา

     เราคือองค์พระผู้เป็นเจ้า เราเรียกท่านมาด้วยความชอบธรรม เราจับมือของท่านและรักษาท่านไว้ เราให้ท่านเป็นพันธสัญญาของประชากร และเป็นแสงสว่างส่องนานาชาติ เพื่อเปิดตาคนตาบอด ปลดปล่อยผู้ถูกจองจำจากคุก ปลดปล่อยผู้ที่อยู่ในความมืดจากที่คุมขัง”

บทอ่านจากหนังสือกิจการอัครสาวก                                  กจ 10:34-38

     เวลานั้น เปโตรเริ่มพูดว่า “ข้าพเจ้าเห็นจริงแล้วว่าพระเจ้าไม่ทรงลำเอียง ทุกคนที่ยำเกรงพระองค์และปฏิบัติความชอบธรรม ไม่ว่าจะมีเชื้อชาติใด ย่อมเป็นที่พอพระทัยของพระองค์

     พระองค์ทรงมอบพระวาจาแก่ลูกหลานของชาวอิสราเอล โดยทรงประกาศข่าวดีแห่งสันติสุขเดชะพระเยซูคริสตเจ้า พระเยซูเจ้าพระองค์นี้ทรงเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าของทุกคน ท่านทั้งหลายรู้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั่วแคว้นยูเดีย  เริ่มต้นที่แคว้นกาลิลี หลังจากที่ยอห์นได้เทศน์สอนและทำพิธีล้าง พระเจ้าทรงเจิมพระเยซูเจ้าชาวนาซาเร็ธด้วยพระอานุภาพเดชะพระจิตเจ้า พระเยซูเจ้าเสด็จผ่านไปที่ใด ทรงกระทำความดีและทรงรักษาทุกคนที่อยู่ใต้อำนาจของปีศาจ เพราะพระเจ้าสถิตกับพระองค์”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                      มธ 3:14-17

     เวลานั้น พระเยซูเจ้าเสด็จมาจากแคว้นกาลิลีถึงแม่น้ำจอร์แดน เพื่อทรงรับพิธีล้างจากยอห์น ยอห์นพยายามชักชวนพระองค์ให้เปลี่ยนพระทัย เขากล่าวว่า “ข้าพเจ้าควรจะรับพิธีล้างจากท่าน แต่ท่านกลับมาพบข้าพเจ้า” พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า “เวลานี้ ปล่อยให้เป็นเช่นนี้ก่อน เพราะเราควรจะทำทุกอย่างตามพระประสงค์ของพระเจ้า” ยอห์นจึงยอมทำตาม

      เมื่อพระเยซูเจ้าทรงรับพิธีล้างแล้ว เสด็จขึ้นจากน้ำ ทันใดนั้นท้องฟ้าเปิดออก พระองค์ทอดพระเนตรเห็นพระจิตของพระเจ้าเสด็จลงมาเหนือพระองค์ดุจนกพิราบ และมีเสียงจากสวรรค์กล่าวว่า “ผู้นี้เป็นบุตรสุดที่รักของเรา เป็นที่โปรดปรานของเรา”

ข้อคิด

      นักบุญยอห์นประกาศยอมรับความจริงที่ว่า ท่านด้อยค่าเพียงใด เมื่อไปเทียบกับผู้ที่จะมาภายหลัง เพราะตนเป็นเพียงผู้รับใช้ มีหน้าที่ในการทำพิธีล้างด้วยน้ำเท่านั้น ส่วนผู้ที่มาภายหลังนั้น ท่านทำพิธีล้างด้วยพระจิตของพระเจ้า ประกาศกอิสยาห์บรรยายลักษณะของ "ผู้รับใช้" ที่พระเจ้าทรงพอพระทัยเพราะได้สวมใส่จิตของพระองค์ เขาจะเป็นผู้นำความยุติธรรมด้วยความจริง ไม่หมดหวัง หรือท้อแท้ใจ เมื่อพระจิตของพระเจ้าสถิตกับพระเยซูเจ้าผ่านทางพิธีล้าง หนังสือกิจการอัครสาวกบันทึกว่า พระเยซูเจ้าผ่านไปที่ไหน ก็ทรงทำแต่ความดี...ผู้รับใช้ที่ดีจึงไม่กังวลกับสิ่งที่ยังมาไม่ถึง แต่จะคำนึงถึงสิ่งที่กำลังทำว่านำสิ่งดีหรือยัง

วันอังคารที่ 14 มกราคม 2020 สัปดาห์ที่ 1 เทศกาลธรรมดา

รายละเอียด

หมวด: เดือนมกราคม 2020

เผยแพร่เมื่อ วันอังคาร, 17 ธันวาคม 2562 11:04

เขียนโดย กลุ่มไบเบิ้ลไดอารี่

ฮิต: 847

บทอ่านจากหนังสือซามูเอล ฉบับที่หนึ่ง                            1 ซมอ 1:9-20
     ครั้งหนึ่งที่เมืองชิโลห์ เมื่อนางฮันนาห์กินและดื่มแล้ว ก็ลุกขึ้นไปอยู่เฉพาะพระพักตร์องค์พระผู้เป็นเจ้า สมณะเอลีนั่งอยู่ที่เก้าอี้ข้างประตูวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า นางเศร้าโศกมาก ร้องไห้อย่างขมขื่น พลางอธิษฐานทูลองค์พระผู้เป็นเจ้า นางบนบานว่าดังนี้ “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าจอมจักรวาล โปรดทอดพระเนตรมายังผู้รับใช้ที่มีความทุกข์ของพระองค์เถิด โปรดระลึกถึงข้าพเจ้า โปรดอย่าลืมผู้รับใช้ของพระองค์เลย ถ้าพระองค์ประทานบุตรชายคนหนึ่งแก่ผู้รับใช้ ข้าพเจ้าจะถวายเขาแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าตลอดชีวิตของเขา ใบมีดจะไม่โกนศีรษะของเขาเลย”
     ขณะที่นางอธิษฐานทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่เป็นเวลานาน เอลีเฝ้าดูอากัปกิริยาจากริมฝีปากของนาง นางฮันนาห์อธิษฐานในใจ ริมฝีปากขมุบขมิบ แต่มิได้เปล่งเสียงออกมา เอลีคิดว่านางเมาเหล้า จึงถามนางว่า “เธอจะเมาอีกนานเท่าใด จงเลิกเมาเสียเถิด” นางฮันนาห์ตอบว่า “นายเจ้าขา ดิฉันไม่ได้ดื่มเหล้าองุ่นหรือเมรัยใดๆ ดิฉันเป็นหญิงมีความทุกข์สาหัส จึงอธิษฐานระบายความทุกข์ในใจเฉพาะพระพักตร์องค์พระผู้เป็นเจ้า อย่าคิดว่าผู้รับใช้ผู้นี้ของท่านเป็นหญิงเหลวไหลเลย ที่ดิฉันอธิษฐานเช่นนี้ ก็เพราะดิฉันเป็นทุกข์โศกเศร้ามาก” เอลีจึงว่า “จงไปเป็นสุขเถิด ขอพระเจ้าแห่งอิสราเอลประทานให้ตามที่เธอทูลขอจากพระองค์” นางตอบว่า “ขอท่านโปรดปรานผู้รับใช้ผู้นี้เถิด” แล้วนางก็ลาจากไปกินอาหารและไม่เศร้าโศกอีก
วันรุ่งขึ้น เอลคานาห์และครอบครัวลุกขึ้นแต่เช้าตรู่นมัสการองค์พระผู้เป็นเจ้า แล้วเดินทางกลับบ้านที่เมืองรามาห์ เอลคานาห์หลับนอนกับนางฮันนาห์ภรรยา แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงระลึกถึงนาง นางฮันนาห์ก็ตั้งครรภ์และเมื่อถึงเวลากำหนดก็ให้กำเนิดบุตรชาย นางตั้งชื่อเขาว่าซามูเอล “เพราะนางเคยทูลขอบุตรนี้จากองค์พระผู้เป็นเจ้า”

1 ซมอ 2:1,4-5,6-7ก,7ข-8ค

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมาระโก                            มก 1:21-28
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าเสด็จมาถึงเมืองคาเปอรนาอุมพร้อมกับบรรดาศิษย์ เมื่อถึงวันสับบาโต พระองค์เสด็จเข้าไปในศาลาธรรม และทรงเริ่มสั่งสอน คำสั่งสอนของพระองค์ทำให้ผู้ฟังรู้สึกประทับใจอย่างมาก เพราะทรงสอนเขาอย่างทรงอำนาจไม่เหมือนกับบรรดาธรรมาจารย์
     ขณะนั้น ในศาลาธรรมชายคนหนึ่งซึ่งปีศาจสิงอยู่ ร้องตะโกนว่า “ท่านมายุ่งกับเราทำไม เยซูชาวนาซาเร็ธ ท่านมาทำลายเราใช่ไหม เรารู้ว่าท่านเป็นใคร ท่านคือองค์ผู้ศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้า” พระเยซูเจ้าทรงดุปีศาจและตรัสสั่งว่า “จงเงียบ ออกไปจากผู้นี้” เมื่อปีศาจทำให้ชายผู้นั้นชักและร้องเสียงดังแล้ว มันก็ออกไปจากเขา ทุกคนต่างประหลาดใจ จึงถามกันว่า “นี่มันเรื่องอะไร เป็นคำสั่งสอนแบบใหม่ที่มีอำนาจ เขาสั่งแม้กระทั่งปีศาจ และมันก็เชื่อฟัง” แล้วกิตติศัพท์ของพระองค์ก็เลื่องลือไปทุกแห่งตลอดทั่วแคว้นกาลิลีทันที

ข้อคิด
     กิจการต่างๆ ที่ทำโดยอาศัยความสัมพันธ์ที่ดีกับพระเจ้า กิจการนั้นทรงพลังเสมอ ความสัมพันธ์ที่ดีของพระเยซูเจ้ากับพระบิดาเจ้า ทำให้ทุกกิจการที่พระองค์ทรงกระทำ นำมาซึ่งพลังอำนาจชวนให้ติดตาม เช่นเดียวกับความสัมพันธ์ที่ดีของฮันนห์กับพระเจ้า ทำให้นางไม่อายที่จะระบายความทุกข์ของตนต่อพระเจ้า และทูลขอในสิ่งที่ตนเองปรารถนา เมื่อพระเจ้าทรงระลึกถึงนาง และโปรดให้นางได้ตามที่ทูลขอ นางก็ไม่ลืมที่จะโมทนาคุณองค์พระผู้เป็นเจ้า ความสัมพันธ์เป็นสิ่งที่ดี.. "เพื่อจะมีจำเป็นต้องสร้าง"..

วันจันทร์ที่ 13 มกราคม 2020 น.ฮีลารี พระสังฆราชและนักปราชญ์

รายละเอียด

หมวด: เดือนมกราคม 2020

เผยแพร่เมื่อ วันอังคาร, 17 ธันวาคม 2562 11:05

เขียนโดย กลุ่มไบเบิ้ลไดอารี่

ฮิต: 948

บทอ่านจากหนังสือซามูเอล ฉบับที่หนึ่ง                           1 ซมอ 1:1-8
     ชายผู้หนึ่งชื่อเอลคานาห์อยู่ที่เมืองรามาธาอิม ในแถบภูเขาเอฟราอิม เขาเป็นชนเผ่าเอฟราอิมจากตระกูลศูฟ เป็นบุตรของเยโรฮัม ซึ่งเป็นบุตรของเอลีฮู บุตรของโทหุ บุตรของศูฟ เขามีภรรยาสองคน คนหนึ่งชื่อฮันนาห์ และอีกคนหนึ่งชื่อเปนินนาห์ นางเปนินนาห์มีบุตรชายหญิงหลายคน แต่นางฮันนาห์ไม่มีบุตรเลย ทุกปี ชายผู้นี้จะเดินทางจากเมืองของตนขึ้นไปนมัสการและถวายบูชาแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า จอมจักรวาล ที่เมืองชิโลห์ (โฮฟนีและฟีเนหัส บุตรสองคนของเอลีเป็นสมณะขององค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่ที่นั่น)
     ทุกครั้งที่เอลคานาห์ถวายเครื่องบูชา เขาจะให้เนื้อสัตว์ที่ถวายหลายส่วนแก่นางเปนินนาห์ภรรยา และบุตรชายหญิงทุกคนของนาง แต่เขาให้ส่วนพิเศษแก่นางฮันนาห์เพราะรักนางฮันนาห์มาก แม้องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ทรงให้นางมีบุตร นางเปนินนาห์ คู่แข่งมักจะเยาะเย้ยให้นางต้องอับอายและยั่วยุนางให้โกรธ ในการองค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ทรงให้นางมีบุตร เหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นปีแล้วปีเล่า ทุกครั้งที่ครอบครัวขางเอลคานาห์ขึ้นไปยังวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า นางเปนินนาห์มักจะเยาะเย้ยนางฮันนาห์ จนนางร้องไห้ไม่ยอมกินอะไรเลย เอลคานาห์สามีของนาง จึงถามว่า “ฮันนาห์ที่รัก เธอร้องไห้ทำไม ทำไมเธอจึงไม่กินอาหารเลย ทำไมจึงเศร้าใจเช่นนี้ ฉันคนเดียวไม่ดีกว่าบุตรสิบคนหรือ”

สดด 116:12-13,14-15,และ 17, 18-19

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมาระโก                            มก 1:14-20
     หลังจากที่ยอห์นถูกจองจำ พระเยซูเจ้าเสด็จไปยังแคว้นกาลิลี ทรงประกาศเทศนาข่าวดีของพระเจ้า ตรัสว่า “เวลาที่กำหนดไว้มาถึงแล้ว พระอาณาจักรของพระเจ้าอยู่ใกล้แล้ว จงกลับใจ และเชื่อข่าวดีเถิด”
     ขณะที่ทรงพระดำเนินไปตามชายฝั่งทะเลสาบกาลิลี พระองค์ทอดพระเนตรเห็นซีโมนกับอันดรูว์น้องชายกำลังทอดแห เขาเป็นชาวประมง พระเยซูเจ้าตรัสสั่งว่า “จงตามเรามาเถิด เราจะทำให้ท่านเป็นชาวประมงหามนุษย์” ซีโมนกับอันดรูว์ก็ทิ้งแหไว้ แล้วตามพระองค์ไปทันที
เมื่อทรงพระดำเนินไปอีกเล็กน้อย พระองค์ทอดพระเนตรเห็นยากอบบุตรของเศเบดี และยอห์นน้องชายกำลังซ่อมแหอยู่ในเรือ พระองค์ทรงเรียกเขา ทั้งสองคนก็ละทิ้งเศเบดีบิดาของตนไว้ในเรือกับลูกจ้าง แล้วตามพระองค์ไปทันที

ข้อคิด
     จงเชื่อในการเลี้ยงดูเอาใจใส่ของพระเจ้า ด้วยการปรับเปลี่ยนมุมมอง วิธีคิด แทนที่จะน้อยใจกับสิ่งที่ยังมาไม่ถึง แต่จง "ชื่นชมยินดี" กับ "สิ่งที่มีในปัจจุบัน" ซึ่งพระเจ้าประทานให้ แม้นางฮันนาห์จะโศกเศร้าเสียใจกับการไม่มีบุตร ถูกยั่วยุ เยาะเย้ย จากนางเปนินนาห์ คู่แข่งในชีวิต แต่เธอก็ได้รับความรักการดูแลเอาใจใส่จากเอลคานาห์ผู้เป็นสามีอย่างดี สำหรับบางคนเมื่อหันไปมองอดีตบางทีอาจจะเห็นภาพของความล้มเหลว ผิดหวัง เสียใจ แต่ความชื่นชมยินดีกับชีวิตในปัจจุบันที่ยังคงยืนหยัดในความเชื่อ จะกลับกลายเป็นเครื่องหมายที่ชัดเจนว่า พระเจ้าไม่ได้หายไปไหน พระองค์ยังคงเลี้ยงดูผู้ที่พระองค์ทรงรักเสมอ

วันพุธที่ 15 มกราคม 2020 สัปดาห์ที่ 1 เทศกาลธรรมดา

รายละเอียด

หมวด: เดือนมกราคม 2020

เผยแพร่เมื่อ วันอังคาร, 17 ธันวาคม 2562 11:01

เขียนโดย กลุ่มไบเบิ้ลไดอารี่

ฮิต: 838

บทอ่านจากหนังสือซามูเอล ฉบับที่หนึ่ง                          1 ซมอ 3:1-10,19-20
     หนุ่มซามูเอลรับใช้องค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่ในความดูแลของเอลี ในสมัยนั้นพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามีน้อย และไม่ค่อยมีนิมิตจากพระองค์ คืนหนึ่ง เอลีซึ่งบัดนี้นัยน์ตามืดมัวจนเกือบจะมองอะไรไม่เห็นแล้ว นอนอยู่ในห้องของตน ดวงประทีปในสักการสถานของพระเจ้ายังไม่ดับ ซามูเอลกำลังนอนอยู่ในสักการสถานขององค์พระผู้เป็นเจ้า ที่มีหีบพันธสัญญาของพระเจ้าประดิษฐานอยู่ องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเรียกซามูเอล เขาทูลตอบว่า “ข้าพเจ้าอยู่ที่นี่” แล้ววิ่งไปหาเอลีพูดว่า “ท่านเรียกข้าพเจ้า ข้าพเจ้าอยู่ที่นี่แล้ว” แต่เอลีตอบว่า “พ่อไม่ได้เรียกลูก กลับไปนอนเถอะ” ซามูเอลก็กลับไปนอน องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสเรียกอีกว่า “ซามูเอล” ซามูเอลก็ลุกขึ้นไปหาเอลีพูดว่า “ท่านเรียกข้าพเจ้า ข้าพเจ้าอยู่ที่นี่แล้ว” เอลีตอบว่า “ลูกเอ๋ย พ่อไม่ได้เรียกลูก กลับไปนอนเถอะ” ซามูเอลยังไม่รู้ว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเรียกเขา เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้ายังไม่ทรงเปิดเผยพระวาจาแก่เขามาก่อน องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเรียกซามูเอลอีกเป็นครั้งที่สาม เขาก็ลุกขึ้นไปหาเอลีพูดว่า “ท่านเรียกข้าพเจ้า ข้าพเจ้าอยู่ที่นี่แล้ว” เอลีจึงเข้าใจว่า องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสเรียกเด็กนั้น เอลีบอกซามูเอลว่า “กลับไปนอนเถอะ ถ้ามีเสียงเรียกลูกอีกก็จงตอบว่า ‘ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ตรัสมาเถิด ผู้รับใช้ของพระองค์กำลังฟังอยู่’” ซามูเอลจึงกลับไปนอนในที่ของตน
องค์พระผู้เป็นเจ้าเสด็จมาประทับที่นั่น ตรัสเรียกเช่นครั้งก่อนว่า “ซามูเอล ซามูเอล” ซามูเอลทูลตอบว่า “ตรัสมาเถิด ผู้รับใช้ของพระองค์กำลังฟังอยู่”
     ซามูเอลเจริญวัยขึ้น องค์พระผู้เป็นเจ้าสถิตกับเขา และทรงทำให้คำพูดทุกคำของซามูเอลเป็นจริง ดังนั้น ชาวอิสราเอลทุกคนตั้งแต่เมืองดานจนถึงเมืองเบเออร์เชบารู้ว่า ซามูเอลได้รับแต่งตั้งเป็นประกาศกขององค์พระผู้เป็นเจ้า

สดด 40:1 และ 4,6-7ก,7ข-8,9

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมาระโก                             มก 1:29-39
     ทันทีที่ออกจากศาลาธรรม พระเยซูเจ้าเสด็จเข้าไปในบ้านของซีโมนและอันดรูว์พร้อมกับยากอบและยอห์น มารดาของภรรยาซีโมนกำลังนอนป่วยเป็นไข้อยู่ เขาจึงทูลพระองค์ให้ทรงทราบทันที พระองค์เสด็จเข้าไปจับมือนาง พยุงให้ลุกขึ้น นางก็หายไข้ และรับใช้ทุกคน
     เย็นวันนั้น เมื่อดวงอาทิตย์ตกแล้ว มีคนนำผู้ป่วยและผู้ถูกปีศาจสิงมาเฝ้าพระองค์ คนทั้งเมืองมารวมกันที่ประตู พระองค์ทรงรักษาหลายคนที่เป็นโรคต่างๆ ให้หาย ทรงขับไล่ปีศาจออกไป แต่ไม่ทรงอนุญาตให้มันพูด เพราะมันรู้จักพระองค์
วันต่อมา พระองค์ทรงลุกขึ้นตั้งแต่เช้าตรู่ เสด็จออกจากบ้านไปยังที่สงัดและทรงอธิษฐานภาวนาที่นั่น ซีโมนและผู้ที่อยู่กับเขาตามหาพระองค์ เมื่อพบแล้ว จึงทูลพระองค์ว่า “ทุกคนกำลังแสวงหาพระองค์” พระองค์ตรัสตอบว่า “เราไปที่อื่นกันเถิด ไปตามตำบลใกล้เคียง เพื่อจะได้เทศน์สอนที่นั่นด้วย เพราะเรามาด้วยจุดประสงค์นี้” พระองค์จึงเสด็จไปเทศน์สอนตามศาลาธรรมทั่วแคว้นกาลิลี ทรงขับไล่ปีศาจด้วย

ข้อคิด
     การรู้จักสังเกตและยื่นมือช่วยเหลือผู้อื่นด้วยเวลาเพียงเล็กน้อยของเรา บางทีอาจเป็นการหยิบยื่น "ชีวิตใหม" ให้กับผู้ที่กำลังทนทุกข์ เพราะหมดหวัง เมื่อเห็นแม่ยายเจ็บป่วย เปโตรนำความทุกข์ทรมานของนาง ทูลให้พระเยซูทรงทราบ พระเยซูเจ้าช่วยเหลือด้วยการ "ยื่นมือ" พยุงให้ลุกขึ้น เมื่อนางหายไข้... "นางรับใช้ทุกคน".. เมื่อภารกิจสำเร็จ พระเยซูเจ้าไม่ได้ต้องการให้ผู้คนสรรเสริญพระองค์ โดยเลือกที่จะปลีกตัว เพื่อโมทนาคุณพระเจ้าในพระพรอันยิ่งใหญ่จากพระองค์ที่ได้ทรงทำงานผ่านมือของพระองค์ เมื่อผู้รับใช้... สังเกต..."ฟัง"...เสียงของพระเจ้า และปฏิบัติตาม พระเจ้าจะทรงบันดาลให้กิจการที่เขาทำประสบความสำเร็จเป็นจริงตามที่ทรงพอพระทัย...