บทอ่านจากหนังสือประกาศกเยเรมีย์                                    ยรม31:31-34
     “ดูซิ วันเวลาจะมาถึง องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส เมื่อเราจะทำพันธสัญญาใหม่กับพงศ์พันธุ์อิสราเอลและพงศ์พันธุ์ยูดาห์ จะไม่เหมือนกับพันธสัญญาที่เราทำไว้กับบรรพบุรุษของเขา เมื่อเราจูงมือเขาให้ออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ เขาได้ละเมิดพันธสัญญานั้น แม้ว่าเราเป็นเจ้านายของเขา”องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส “นี่จะเป็นพันธสัญญาที่เราจะทำกับพงศ์พันธุ์อิสราเอลเมื่อเวลานั้นมาถึง”องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส “เราจะใส่ธรรมบัญญัติของเราไว้ภายในเขา เราจะเขียนธรรมบัญญัติไว้ในใจของเขา เราจะเป็นพระเจ้าของเขา และเขาจะเป็นประชากรของเรา ไม่มีผู้ใดจะต้องสอนเพื่อนบ้านของตน หรือบอกพี่น้องของตนอีกต่อไปว่า ‘จงรู้จักองค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด’ เพราะทุกคนจะรู้จักเรา ตั้งแต่คนเล็กน้อยที่สุดจนถึงคนใหญ่โตที่สุด”องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส “เราจะให้อภัยความผิดของเขา และจะไม่ระลึกถึงบาปของเขาอีกต่อไป”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                    มธ16:13-23
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าเสด็จมาถึงเขตเมืองซีซารียาแห่งฟีลิปและตรัสถามบรรดาศิษย์ว่า “คนทั้งหลายกล่าวว่าบุตรแห่งมนุษย์เป็นใคร” เขาทูลตอบว่า “บ้างกล่าวว่าเป็นยอห์นผู้ทำพิธีล้างบ้างกล่าวว่าเป็นประกาศกเอลียาห์บ้างกล่าวว่าเป็นประกาศกเยเรมีย์หรือประกาศกองค์ใดองค์หนึ่ง”
    พระองค์ตรัสกับเขาว่า “ท่านล่ะคิดว่าเราเป็นใคร” ซีโมนเปโตรทูลตอบว่า “พระองค์คือพระคริสตเจ้าพระบุตรของพระเจ้าผู้ทรงชีวิต” พระเยซูเจ้าตรัสตอบเขาว่า “ซีโมนบุตรของยอห์นท่านเป็นสุขเพราะไม่ใช่มนุษย์ที่เปิดเผยให้ท่านรู้แต่พระบิดาเจ้าของเราผู้สถิตในสวรรค์ทรงเปิดเผยเราบอกท่านว่าท่านเป็นศิลา และบนศิลานี้เราจะสร้างพระศาสนจักรของเรา ประตูนรกจะไม่มีวันชนะพระศาสนจักรได้ เราจะมอบกุญแจอาณาจักรสวรรค์ให้ทุกสิ่งที่ท่านจะผูกบนแผ่นดินนี้จะผูกไว้ในสวรรค์ด้วยทุกสิ่งที่ท่านจะแก้ในแผ่นดินนี้ก็จะแก้ในสวรรค์ด้วย” แล้วพระองค์ทรงกำชับบรรดาศิษย์มิให้บอกใครว่าพระองค์คือพระคริสตเจ้า
     ตั้งแต่นั้นมา พระเยซูเจ้าทรงเริ่มแจ้งแก่บรรดาศิษย์ว่าพระองค์จะต้องเสด็จไปกรุงเยรูซาเล็มเพื่อรับการทรมานอย่างมากจากบรรดาผู้อาวุโสหัวหน้าสมณะและธรรมาจารย์จะถูกประหารชีวิตแต่จะทรงกลับคืนพระชนมชีพในวันที่สาม
     เปโตรนำพระองค์แยกออกไปทูลทัดทานว่า “ขอเถิดพระเจ้าข้าเหตุการณ์นี้จะไม่เกิดขึ้นกับพระองค์อย่างแน่นอน” แต่พระองค์ทรงหันมาตรัสแก่เปโตรว่า “เจ้าซาตานถอยไปข้างหลังเราเจ้าเป็นเครื่องกีดขวางเรา เจ้าไม่คิดอย่างพระเจ้าแต่คิดอย่างมนุษย์”

ข้อคิด
     ทั้งท่านนักบุญยอห์น มารีย์ เวียนเนย์ และประกาศกเยเรมีย์ในบทอ่านแรก ได้ยินและได้เห็นกระแสดำรัสของพระเจ้า และมองเห็นถึงวิถีทางที่พระเจ้าทรงปรารถนาอย่างแจ่มแจ้ง และไม่ว่าจะยากลำบากขนาดไหน ท่านได้ชี้ให้เห็นความไม่ถูกต้องของสิ่งที่เกิดขึ้นในสังคม ทั้งยังชี้ให้เห็นผลแห่งบาปที่ตามมา ทั้งสองได้นำฝูงชนที่ท่านได้ดูแลให้ก้าวหน้าไปสู่อิสรภาพจากภายใน และการตื่นตัวจากความมืดบอดของสังคมที่นำพวกเขาให้ออกห่างไปจากพระเมตตาของพระเจ้า