บทอ่านจากหนังสือประกาศกเยเรมีย์                                   ยรม 31:1-7
     วันนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส เราจะเป็นพระเจ้าของทุกเผ่าแห่งอิสราเอล และเขาจะเป็นประชากรของเรา
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า “ประชากรที่รอดชีวิตจากดาบ ได้พบพระกรุณาในถิ่นทุรกันดาร ขณะที่อิสราเอลเดินไปหาที่พักผ่อน องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสำแดงพระองค์แก่เขาจากที่ไกล ตรัสว่า เรารักท่านด้วยความรักนิรันดร ดังนั้นเราจึงมีความรักมั่นคงต่อท่านตลอดไป อิสราเอลพรหมจารีเอ๋ย เราจะสร้างท่านอีก และท่านจะถูกสร้างขึ้นใหม่ ท่านจะแต่งตัวงดงามถือรำมะนาอีก ออกไปเต้นรำกับผู้ที่ฉลองยินดี ท่านจะปลูกสวนองุ่นบนภูเขาของสะมาเรียอีก ผู้ปลูกจะปลูก และเก็บผลผลิต วันนั้นจะมาถึง เมื่อคนยามจะร้องเรียกบนภูเขาแห่งเอฟราอิมว่า ‘จงลุกขึ้นเถิด เราจงไปยังศิโยนกันเถิด ไปเฝ้าองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของเรา’”
     องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า “จงร้องเพลงด้วยความยินดีสำหรับยาโคบ และโห่ร้องต้อนรับผู้นำของนานาชาติ จงประกาศสรรเสริญร้องว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงช่วยประชากรของพระองค์ให้รอดพ้นคือผู้ที่รอดชีวิตของอิสราเอล’”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                   มธ 15:21-28
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าเสด็จจากที่นั่นมุ่งไปเขตเมืองไทระและเมืองไซดอนทันใดนั้นหญิงชาวคานาอันคนหนึ่งจากเขตแดนนี้ ร้องว่า “โอรสกษัตริย์ดาวิดเจ้าข้าโปรดเมตตาข้าพเจ้าด้วยเถิดบุตรสาวของข้าพเจ้าถูกปีศาจสิงต้องทรมานมาก” แต่พระองค์มิได้ตรัสตอบประการใดบรรดาศิษย์จึงเข้ามาทูลพระองค์ว่า “โปรดประทานตามที่นางทูลขอเถิด เพราะนางร้องตะโกนตามหลังพวกเรามา” พระองค์ทรงตอบว่า “เราถูกส่งมาเพื่อแกะที่พลัดหลงของวงศ์วานอิสราเอลเท่านั้นแต่นางเข้ามากราบพระองค์ทูลว่า “พระเจ้าข้าโปรดช่วยข้าพเจ้าด้วยเถิด” พระองค์ทรงตอบว่า “ไม่สมควรที่จะเอาอาหารของลูกมาโยนให้ลูกสุนัขกิน” นางทูลว่า “ถูกแล้วพระเจ้าข้าแต่แม้แต่ลูกสุนัขก็ยังได้กินเศษอาหารที่ตกจากโต๊ะของนาย” พระเยซูเจ้าจึงตรัสกับนางว่า “นางเอ๋ยความเชื่อของเจ้ายิ่งใหญ่จงเป็นไปตามที่เจ้าปรารถนาเถิด” และบุตรหญิงของนางก็หายเป็นปกติตั้งแต่บัดนั้น

ข้อคิด
     หลายๆ ครั้ง พระเยซูเจ้าทรงทดสอบความเชื่อของคนที่เข้ามาขอความช่วยเหลือ หญิงชาวคานาอันก็เป็นคนหนึ่งที่ถูกพระเยซูเจ้าทดสอบความเชื่อ เพราะพระองค์มีสิทธิ์ที่จะทำเช่นนี้ และเพราะเช่นนี้ที่ทำให้ความเชื่อ ความศรัทธาของหญิงชาวคานาอันในองค์พระเยซูเจ้าเพิ่มพูนมากขึ้น
     การดำเนินชีวิตในปัจจุบันไม่ใช่เรื่องง่าย เราต้องเผชิญความยากลำบากต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาในแต่ละวัน หลายๆ ครั้ง เราจึงเข้ามาวอนขอความช่วยเหลือจากพระเจ้า พระองค์จะประทานให้ตามที่เราวอนขอหรือไม่ ไม่ใช่เรื่องสำคัญที่สุด สิ่งสำคัญคือ การที่เราไม่หันหลังเดินหนีจากพระเจ้า เพราะนั่นคือความเชื่อที่จะทำให้เราได้พบกับสัมผัสให้การเยียวยารักษา พระวาจาแห่งการให้อภัย และค้นพบความรักของพระเยซูเจ้าที่มีให้เราในทกๆ วัน