บทอ่านจากหนังสือบุตรสิรา                                            บสร 4:11-19
     ปรีชาญาณส่งเสริมบรรดาบุตรให้พัฒนาขึ้น และเอาใจใส่ดูแลผู้แสวงหาปรีชาญาณ ผู้รักปรีชาญาณย่อมรักชีวิต ผู้ตื่นแต่เช้าแสวงหาปรีชาญาณย่อมมีความยินดีเต็มเปี่ยม ผู้มีปรีชาญาณจะได้รับสิริรุ่งโรจน์เป็นมรดก ไม่ว่าเขาจะไปที่ใด องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงอวยพรเขา ทุกคนที่รับใช้ปรีชาญาณย่อมถวายคารวกิจแด่พระผู้ศักดิ์สิทธิ์ องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงรักทุกคนที่รักปรีชาญาณ ผู้เชื่อฟังปรีชาญาณย่อมตัดสินนานาชาติ ผู้คอยเฝ้าปรีชาญาณจะมีชีวิตอยู่อย่างปลอดภัย ผู้ใดวางใจในปรีชาญาณ ผู้นั้นก็จะได้รับปรีชาญาณเป็นมรดก บรรดาบุตรหลานก็จะรักษาปรีชาญาณไว้เป็นมรดกด้วย ในเบื้องต้น ปรีชาญาณจะนำเขาไปตามทางคดเคี้ยว ทำให้เขากลัวและตกใจ จะเคี่ยวเข็ญเขาด้วยการอบรมเคร่งครัด และลองใจเขาด้วยกฎเกณฑ์ จนกว่าปรีชาญาณจะไว้ใจเขาได้ แล้วจะกลับไปหาเขาทันที ทำให้เขายินดี และจะเปิดเผยความลับแก่เขา ถ้าเขาหลงไปทางอื่น ปรีชาญาณก็จะทอดทิ้งเขา ปล่อยเขาให้พินาศ

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมาระโก                             มก 9:38-40
     เวลานั้น ยอห์นทูลพระเยซูเจ้าว่า “พระอาจารย์เจ้าข้า เราได้เห็นคนคนหนึ่งขับไล่ปีศาจเดชะพระนามพระองค์ เราจึงพยายามห้ามปรามไว้ เพราะเขาไม่ใช่พวกเดียวกับเรา” พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า “อย่าห้ามเขาเลย ไม่มีใครทำอัศจรรย์ในนามของเรา แล้วต่อมาจะว่าร้ายเราได้ ผู้ใดไม่ต่อต้านเรา ก็เป็นฝ่ายเรา”

ข้อคิด
     เมื่อพระเยซูเจ้าตรัสว่า “ผู้ใดไม่ต่อต้านเรา ก็เป็นฝ่ายเรา” พระองค์กำลังสอนเราให้ “ใจกว้าง” ต่อคนต่างพวก ต่างกลุ่ม ต่างความเชื่อ ต่างความคิด ต่างความเห็น ตราบเท่าที่ไม่มีการต่อต้านซึ่งกันและกัน
เราจึงต้องยอมรับสิทธิที่จะคิด จะเชื่อ และจะพูดของผู้อื่น แล้วปล่อยให้ผลงานาของเขาเป็นเครื่องพิสูจน์ และแม้ผลงานที่ออกมาจะพิสูจน์ว่าผิด เราอาจเกลียดความคิดและความเชื่อของเขาได้ แต่จะเกลียดคนไม่ได้เด็ดขาด