บทอ่านจากหนังสือบุตรสิรา                                           บสร 5:1-8
     อย่าวางใจในทรัพย์สมบัติของท่าน อย่าพูดว่า “ฉันไม่ต้องพึ่งใคร” อย่าคล้อยตามความโน้มเอียงและกำลังของท่าน จนทำทุกอย่างที่ใจปรารถนา อย่าพูดว่า “ใครจะมามีอำนาจเหนือฉัน” เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงลงโทษท่านอย่างแน่นอน อย่าอวดว่า “ฉันทำบาปก็ไม่เห็นเป็นไร” เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงรู้จักคอยเวลาของพระองค์ อย่ามั่นใจว่าจะได้รับอภัย จนทำบาปมากยิ่งขึ้น อย่าพูดว่า “พระเมตตาของพระองค์ใหญ่ยิ่งนัก พระองค์จะทรงอภัยบาปมากมายของฉัน” เพราะพระองค์ทั้งทรงให้อภัยและทรงลงโทษ พระองค์จะทรงลงโทษคนบาปเมื่อใดก็ได้ อย่ารีรอที่จะกลับมาหาองค์พระผู้เป็นเจ้า และอย่าผัดวันประกันพรุ่ง เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงลงโทษโดยฉับพลัน และท่านจะพินาศในวันพิพากษา อย่าวางใจในทรัพย์สมบัติที่ได้มาอย่างอยุติธรรม ทรัพย์สินเช่นนี้จะไม่เป็นประโยชน์ในวันเคราะห์ร้าย

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมาระโก                              มก 9:41-50
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสแก่บรรดาศิษย์ว่า “ผู้ใดให้น้ำท่านดื่มเพียงแก้วหนึ่งเพราะท่านเป็นคนของพระคริสตเจ้า เราบอกความจริงกับท่านว่า เขาจะได้บำเหน็จรางวัลอย่างแน่นอน”
     “ผู้ใดเป็นเหตุให้คนธรรมดาๆ ที่มีความเชื่อเหล่านี้ทำบาป ถ้าเขาจะถูกผูกคอด้วยหินโม่ถ่วงในทะเลก็ยังดีกว่ากระทำดังกล่าว ถ้ามือข้างหนึ่งของท่านเป็นเหตุให้ท่านทำบาป จงตัดมันทิ้งเสีย ท่านจะเข้าสู่ชีวิตนิรันดรโดยมีมือข้างเดียว ยังดีกว่ามีมือทั้งสองข้างแต่ต้องตกนรกในไฟที่ไม่รู้ดับ ถ้าเท้าข้างหนึ่งของท่านเป็นเหตุให้ท่านทำบาป จงตัดมันทิ้งเสีย ท่านจะเข้าสู่ชีวิตนิรันดรโดยมีเท้าข้างเดียว ยังดีกว่ามีเท้าทั้งสองข้างแต่ถูกโยนลงนรก ถ้าตาข้างหนึ่งของท่านเป็นเหตุให้ท่านทำบาป จงควักมันออกเสีย ท่านจะเข้าสู่พระอาณาจักรของพระเจ้า โดยมีตาข้างเดียว ยังดีกว่ามีตาทั้งสองข้างแต่ต้องถูกโยนลงนรก ที่นั่นหนอนไม่รู้ตาย ไฟไม่รู้ดับ เพราะทุกคนจะถูกดองด้วยเกลือและไฟ เกลือเป็นสิ่งดี แต่ถ้าเกลือจืด ท่านจะนำสิ่งใดมาทำให้เกลือเค็มได้อีก จงมีเกลือไว้ในท่านเถิด และจงอยู่อย่างสันติกับผู้อื่น”

ข้อคิด

     หินโม่ที่พระเยซูเจ้ากล่าวถึงเป็นหินโม่ขนาดใหญ่ที่ใช้ลาลาก หากผู้ใดถูกหินโม่แบบนี้ผูกคอทิ้งทะเลย่อมหมดโอกาสหวน กลับมาจากใต้ท้องทะเลอย่างแน่นอน
     เหตุที่พระองค์ทรงคาดโทษรุนแรงเช่นนี้ก็เพราะว่า ลำพังการทำบาปก็ถือว่าร้ายแรงสุดๆแล้ว แต่การสอนผู้อื่นให้ทำบาปนั้นยิ่งร้ายแรงกว่าอีกเพราะจะเกิดการสอนต่อๆกันไปไม่รู้จักสิ้นสุด ผลเสียที่เกิดขึ้นจึงมากเกินกว่าจะประมาณการได้
     อนึ่ง เรายอมผ่าตัดอวัยวะบางส่วนทิ้งไปเพื่อรักษาชีวิตฝ่ายกายไว้ฉันใด เพื่อรักษาชีวิตฝ่ายวิญญาณซึ่งคงอยู่ตลอดไป เรายิ่งต้องพร้อมสละทุกสิ่งฉันนั้น