บทอ่านจากหนังสือบุตรสิรา                                            บสร 2:1-11
      ลูกเอ๋ย ถ้าท่านปรารถนาจะรับใช้องค์พระผู้เป็นเจ้า ก็จงเตรียมตัวรับการทดลองเถิด จงมีใจเที่ยงตรงและมั่นคง อย่าตกใจเมื่อตกทุกข์ได้ยาก จงยึดพระองค์ไว้ อย่าพรากจากพระองค์ไปเลย เพื่อท่านจะได้รับเกียรติในวันสุดท้ายของท่าน จงยอมรับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับท่าน จงพากเพียรเมื่อต้องเผชิญกับเคราะห์ร้าย เพราะทองคำต้องถูกทดลองในไฟฉันใด ผู้ที่พระเจ้าพอพระทัยก็ต้องรับการทดลองให้ตกต่ำประหนึ่งอยู่ในไฟฉันนั้น จงวางใจในพระเจ้า แล้วพระองค์จะทรงช่วยเหลือท่าน จงเดินตามทางตรง และมีความหวังในพระองค์เถิด ท่านทั้งหลายที่ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้า จงรอรับพระเมตตา อย่าเดินนอกทาง เพื่อจะไม่ต้องล้ม ท่านทั้งหลายที่ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้า จงวางใจพระองค์ แล้วรางวัลของท่านจะไม่หลุดมือไป ท่านทั้งหลายที่ยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้า จงหวังรับสิ่งดี ความสุขนิรันดร และพระเมตตาจากพระองค์ จงพิจารณาคนรุ่นก่อนๆ ว่า มีใครบ้างที่วางใจในองค์พระผู้เป็นเจ้าแล้วต้องผิดหวัง มีใครบ้างที่ยำเกรงพระองค์อย่างมั่นคงแล้วถูกทอดทิ้ง มีใครบ้างที่เรียกขานให้พระองค์ทรงช่วยแล้วพระองค์ไม่ทรงเหลียวแล เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้ามีพระทัยสงสารและเมตตา ทรงอภัยบาปและทรงช่วยให้รอดพ้นในยามทุกข์ร้อน

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมาระโก                               มก 9:30-37
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าเสด็จออกจากที่นั่นพร้อมกับบรรดาศิษย์ผ่านแคว้นกาลิลี พระองค์ไม่ทรงต้องการให้ผู้ใดรู้ ทรงสั่งสอนบรรดาศิษย์ และตรัสว่า “บุตรแห่งมนุษย์จะถูกมอบในเงื้อมมือของคนทั้งหลาย เขาจะประหารชีวิตพระองค์ แต่เมื่อถูกประหารแล้ว ในวันที่สามพระองค์จะกลับคืนชีพ” บรรดาศิษย์ไม่เข้าใจพระวาจานี้ แต่ก็ไม่กล้าทูลถาม
     พระเยซูเจ้าเสด็จมาถึงเมืองคาเปอรนาอุมพร้อมกับบรรดาศิษย์ เมื่อเสด็จเข้าไปในบ้าน พระองค์ตรัสถามเขาว่า “ท่านถกเถียงกันเรื่องอะไรขณะที่เดินทาง” เขาก็นิ่ง เพราะระหว่างทางเขาถกเถียงกันว่า ผู้ใดยิ่งใหญ่กว่ากัน พระองค์จึงประทับนั่ง แล้วทรงเรียกอัครสาวกสิบสองคนเข้ามา ตรัสว่า “ถ้าผู้ใดอยากเป็นคนที่หนึ่ง ก็ให้ผู้นั้นทำตนเป็นคนสุดท้าย และเป็นผู้รับใช้ของทุกคน” ครั้นแล้วพระองค์ทรงจูงเด็กเล็กๆ คนหนึ่งมายืนกลางกลุ่มพวกเขา ทรงโอบเด็กนั้นไว้ ตรัสว่า “ผู้ใดที่ต้อนรับเด็กเล็กๆ เช่นนี้ในนามของเรา ก็ต้อนรับเรา และผู้ใดที่ต้อนรับเรา ก็มิใช่ต้อนรับเพียงเราเท่านั้น แต่ต้อนรับผู้ที่ทรงส่งเรามาด้วย”

ข้อคิด
     เมื่อพระเยซูเจ้าตรัสว่า “ถ้าผู้ใดอ ยากเป็นคนที่หนึ่ง ก็ให้ผู้นั้นทำตนเป็นคนสุดท้าย และเป็นผู้รับใช้ของทุกคน” นั้น พระองค์ไม่ได้ห้ามเราทะเยอทะยานที่จะเป็นที่หนึ่ง แต่ทรงทำให้ความทะเยอทะยานของเรามีความหมายใหม่และบริสุทธิ์สูงส่งยิ่งขึ้น
พระองค์ทรงทดแทนความทะเยอทะยานที่จะอยู่เหนือคนอื่นและให้คนอื่นรับใช้ตน ด้วยความทะเยอทะยานที่จะรับใช้ผู้อื่น โดยเฉพาะเด็กเล็กๆ ซึ่งเป็นตัวแทนที่ดีที่สุดของบรรดาผู้ต่ำต้อย ยากจน ขัดสน ไร้อิทธิพล ไร้เงินทอง ไร้อำนาจ และยังเป็นการรับใช้พระเจ้าที่ดีที่สุดอีกด้วย