บทอ่านจากหนังสือวิวรณ์                                                วว 14:1-3,4ข-5
     ข้าพเจ้าเห็นภาพนิมิต ลูกแกะทรงยืนอยู่บนภูเขาศิโยน ประชาชนจำนวนหนึ่งแสนสี่หมื่นสี่พันคนอยู่กับพระองค์ แต่ละคนมีพระนามของลูกแกะและพระนามพระบิดาของพระองค์เขียนไว้ที่หน้าผาก ข้าพเจ้าได้ยินเสียงหนึ่งดังจากสวรรค์ เหมือนเสียงน้ำไหลเชี่ยว และเหมือนเสียงฟ้าร้องกึกก้อง เสียงที่ข้าพเจ้าได้ยินเหมือนเสียงพิณจำนวนมากที่นักเล่นพิณกำลังดีด เขาเหล่านั้นร้องเพลงบทใหม่หน้าพระบัลลังก์ ต่อหน้าผู้มีชีวิตทั้งสี่ตนและต่อหน้าบรรดาผู้อาวุโส ไม่มีใครเรียนรู้บทเพลงนี้ได้ นอกจากคนบนแผ่นดินจำนวนหนึ่งแสนสี่หมื่นสี่พันคนผู้ได้รับการไถ่กู้ เขาติดตามลูกแกะไปทุกแห่งที่พระองค์เสด็จ ในบรรดามนุษย์ทั้งหลาย คนเหล่านั้นเป็นผู้ได้รับการไถ่กู้ เป็นเหมือนผลแรกถวายแด่พระเจ้าและลูกแกะ ปากของเขาไม่เคยกล่าวคำเท็จ เขาไม่มีมลทิน

สดด 24:1-2,3-4,5-6

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                    ลก 21:1-4
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าทอดพระเนตรเห็นคนมั่งมีกำลังใส่เงินถวายลงในตู้ทาน ทรงเห็นหญิงม่ายยากจนคนหนึ่งใส่เหรียญทองแดงสองเหรียญลงในตู้ทานด้วย จึงตรัสว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า หญิงม่ายยากจนคนนี้ทำทานมากกว่าทุกคน เพราะทุกคนนำเงินที่เหลือใช้มาทำทาน แต่หญิงคนนี้ขัดสนอยู่แล้ว ยังนำเงินทั้งหมดสำหรับเลี้ยงชีพมาทำทาน”

ข้อคิด
     ข้าพเจ้าได้ยินเสียงหนึ่งดังจากสวรรค์ ไม่มีใครเรียนรู้บทเพลงนี้ได้ การเป็นผู้ได้รับการไถ่กู้ เป็นผลแรกถวายแด่พระเจ้า วันนี้พระวาจาของพระเจ้าได้ทำให้เราเห็นและสะท้อนถึงความจริง การให้ที่ไม่คิดถึงตัวเองไม่ใช่ให้เพราะเป็นหน้าที่ หรือสร้างภาพแน่นอน หญิงม่ายยากจนคนนี้ได้เป็นตัวอย่างสำหรับเรา พระเยซูเจ้าตรัสว่า "เราขอบอกตามจริงแก่ท่านว่า หญิงม่ายคนนี้ทำทานมากกว่าทุกคน เพราะเขานำเงินทั้งหมดสำหรับเลี้ยงชีพมาทำทาน"