บทอ่านจากหนังสือประกาศกโยนาห์                            ยนา 3:1-10
      พระดำรัสของพระเจ้ามาถึงโยนาห์เป็นคำรบสองว่า "จงลุกขึ้นไปยังนะนะเวห์นครใหญ่ และประกาศข่าวแก่ชาวนีนะเวห์ตามที่เราบอกเจ้า" โยนาห์จึงลุกขึ้นไปยังนีนะเวห์ตามพระวจนะของพระเจ้า
นีนะเวห์นั้นเป็นนครใหญ่โตมากทีเดียว ถ้าจะเดินข้ามเมืองก็กินเวลาสามวัน โยนาห์ตั้งต้นเดินเข้าไปในเมืองนั้นเป็นระยะทางเดินหนึ่งวัน และร้องประกาศว่า "อีกสี่สิบวันนีนะเวห์จะถูกทำลายสิ้น" ฝ่ายผู้คนชาวเมืองนีนะเวห์ได้เชื่อฟังพระเป็นเจ้า เขาประกาศให้ถือศีลอดอาหารและสวมผ้ากระสอบ นับตั้งแต่ผู้ใหญ่ที่สุดลงมาถึงผู้น้อยที่สุด
     ข่าวนี้แพร่ไปถึงกษัตริย์นครนีนะเวห์ พระองค์ทรงลุกขึ้นจากพระที่นั่ง ทรงเปลื้องฉลองพระองค์ออก ทรงสวมผ้ากระสอบแทน และประทับบนกองขี้เถ้า ทรงออกพระราชกฤษฎีกาประกาศไปทั่วนครนีนะเวห์ โดยอาศัยอำนาจกษัตริย์และขุนนางทั้งหลายว่า"คนหรือสัตว์ ไม่ว่าสัตว์ใหญ่หรือสัตว์เล็ก ห้ามลิ้มรสสิ่งใดทั้งสิ้น อย่าให้กินอาหาร อย่าให้ดื่มน้ำ ให้ทั้งคนและสัตว์นุ่งห่มผ้ากระสอบ ให้ตั้งจิตตั้งใจร้องทูลต่อพระเจ้า ให้แต่ละคนเลิกประพฤติชั่วช้า และทิ้งการทารุณที่ได้กระทำเสีย. ใครจะรู้ได้ บางทีพระเป็นเจ้าจะทรงเปลี่ยนพระทัย และทรงพระกรุณาคลายจากพระพิโรธอันรุนแรงของพระองค์ เพื่อเราจะไม่ต้องพินาศไป"
พระเป็นเจ้าทรงทอดพระเนตรการกระทำของเขาว่าได้กลับใจไม่ประพฤติชั่วต่อไป ก็ทรงพระกรุณามิได้ทรงลงโทษตามที่ทรงขู่ไว้

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                  ลก 10:38-42
      เวลานั้น ขณะที่พระเยซูเจ้าทรงพระดำเนินพร้อมกับบรรดาศิษย์ พระองค์เสด็จเข้าไปในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง สตรีผู้หนึ่งชื่อมารธารับเสด็จพระองค์ที่บ้าน นางมีน้องสาวชื่อมารีย์ซึ่งนั่งอยู่แทบพระบาทขององค์พระผู้เป็นเจ้าคอยฟังพระวาจาของพระองค์ มารธากำลังยุ่งอยู่กับการปรนนิบัติรับใช้จึงเข้ามาทูลว่า “พระเจ้าข้า พระองค์ไม่สนพระทัยหรือที่น้องสาวปล่อยดิฉันคนเดียวให้ปรนนิบัติรับใช้ ขอพระองค์บอกเขาให้มาช่วยดิฉันบ้าง”
      แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสตอบว่า “มารธา มารธา เธอเป็นห่วงและวุ่นวายหลายสิ่งนัก สิ่งที่จำเป็นมีเพียงสิ่งเดียว มารีย์ได้เลือกเอาส่วนที่ดีที่สุดที่จะไม่มีใครเอาไปจากเขาได้”

ข้อคิด
     ในพระวรสารวันนี้ ทั้งมาร์ธาและมารีย์ได้ให้การต้อนรับพระเยซูเจ้าในรูปแบบที่แตกต่างกัน มาร์ธายุ่งอยู่กับการปรนนิบัติรับใช้ ส่วนมารีย์นั่งอยู่แทบพระบาท พระเยซูเจ้าสอนว่าสิ่งที่สำคัญกว่าการปฺฎิบัติกิจการภายนอกคือความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน การทำงานภายนอกนั้นคนอื่นสามารถทำแทนได้ แต่ความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันนั้น ไม่มีใครทดแทนได้ ดังนั้น ขอให้เรารับใช้กันและกันด้วยความรัก ซึ่งจะช่วยเสริมให้กิจการภายนอก มีคุณค่าและมีความหมายมากยิ่งขึ้น