บทอ่านจากจดหมายถึงชาวฮีบรู                                  ฮบ 7:1-3,15-17
     พี่น้อง เมลคีเซเดคผู้นี้ทรงเป็นกษัตริย์แห่งเมืองซาเลม ทรงเป็นสมณะของพระเจ้าสูงสุด เสด็จมาพบอับราฮัมขณะที่อับราฮัมกลับจากเผด็จศึกบรรดากษัตริย์ และทรงอวยพรอับราฮัม อับราฮัมแบ่งหนึ่งในสิบจากสิ่งของทั้งหมดถวายเมลคีเซเดค นามเมลคีเซเดคแปลว่า “กษัตริย์แห่งความชอบธรรม” ทรงเป็นกษัตริย์แห่งซาเลมซึ่งแปลว่า “กษัตริย์แห่งสันติภาพ” พระคัมภีร์ไม่กล่าวถึงพระบิดาพระมารดาหรือพระราชวงศ์ ไม่กล่าวถึงวันเริ่มต้นและบั้นปลายชีวิตของพระองค์ พระองค์จึงทรงเป็นเสมือนพระบุตรของพระเจ้า และทรงเป็นสมณะอยู่ตลอดไป
     เรื่องนี้จะชัดเจนขึ้น ถ้ามีสมณะอีกองค์หนึ่งปรากฏขึ้นเหมือนกับเมลคีเซเดค ซึ่งได้เป็นสมณะมิใช่ตามกฎแห่งการสืบตระกูล แต่เดชะอำนาจแห่งชีวิตที่ไม่มีวันดับสูญ เพราะพระคัมภีร์เป็นพยานยืนยันว่า “ท่านเป็นสมณะนิรันดรตามแบบอย่างของเมลคีเซเดค”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมาระโก                           มก 3:1-6
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าเสด็จเข้าไปในศาลาธรรมอีกครั้งหนึ่ง ที่นั่นมีชายมือลีบคนหนึ่ง ประชาชนบางคนคอยจ้องมองดูว่า พระองค์จะทรงรักษาชายมือลีบในวันสับบาโตหรือไม่ เพื่อจะหาเหตุกล่าวโทษพระองค์ พระองค์ตรัสสั่งชายมือลีบว่า “ลุกขึ้น มายืนตรงกลางนี่ซิ” แล้วตรัสถามคนทั้งหลายว่า “ในวันสับบาโตนั้น ควรทำความดีหรือความชั่ว ควรจะช่วยชีวิตหรือปล่อยให้ตายไป” คนเหล่านั้นก็นิ่งอยู่ พระองค์จึงทอดพระเนตรเขาเหล่านั้นด้วยความกริ้ว เศร้าพระทัยเพราะจิตใจหยาบกระด้างของเขา แล้วตรัสสั่งชายมือลีบว่า “จงเหยียดมือซิ” เขาก็เหยียดมือ มือนั้นก็หายลีบเป็นปกติ ชาวฟาริสีจึงออกไป และประชุมกับพรรคพวกของกษัตริย์เฮโรดทันที เพื่อปรึกษาว่าจะกำจัดพระองค์ได้อย่างไร

ข้อคิด
     การทำความดีไม่มีวันหยุด และเลือกว่าจะทำหรือไม่ทำก็ได้ หากแต่เป็นความเต็มใจที่จะกระทำให้เกิดขึ้น พระเยซูเจ้ามีพระประสงค์ที่จะรักษาชายมือลีบให้หายจากความพิการและความทุกข์ทรมานจากความเจ็บป่วย ให้เขาหายเป็นปกติ
แบบฉบับของพระเยซูเจ้าสอนให้เรามองเห็นถึงความทุกข์ยากของผู้อื่น และมีหัวใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความเห็นอกเห็นใจ จนสามารถยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือ สละชีวิต กระทำความดี ช่วยชีวิตพวกเข้าไว้