บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวกาลาเทีย      กท 4:22-24,26-27,31-5:1
      พี่น้อง มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่าอับราฮัมมีบุตรสองคน คนหนึ่งเกิดจากหญิงทาส อีกคนหนึ่งเกิดจากหญิงอิสระ เด็กที่เกิดจากหญิงทาสนั้นเกิดตามธรรมชาติ ส่วนเด็กที่เกิดจากหญิงอิสระนั้นเกิดตามพระสัญญา เรื่องนี้กล่าวไว้เป็นอุปมา หญิงสองคนนี้หมายถึงพันธสัญญาทั้งสองฉบับ ฉบับหนึ่งจากภูเขาซีนาย คือนางฮาการ์ ซึ่งให้กำเนิดบุตรมาเป็นทาส แต่กรุงเยรูซาเล็มที่อยู่เบื้องบนนั้นเป็นอิสระ และเป็นมารดาของเรา เพราะมีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า จงชื่นชมเถิด หญิงหมันผู้ไม่มีบุตร จงเปล่งเสียงโห่ร้องเถิด ท่านที่ไม่เคยเจ็บครรภ์คลอดบุตร เพราะบุตรของหญิงที่ถูกทอดทิ้งมีมากกว่าบุตรของหญิงที่ยังมีสามีอยู่ด้วย
     ดังนั้น พี่น้องทั้งหลาย เรามิใช่บุตรของหญิงทาส แต่เป็นบุตรของหญิงอิสระ
พระคริสตเจ้าทรงปลดปล่อยเราให้เป็นอิสระแล้ว ฉะนั้น จงยืนหยัดมั่นคง และอย่าเข้าเทียมแอกเป็นทาสอีกเลย

สดด 113:1-3,4-6,7

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                   ลก 11:29-32
      เวลานั้น เมื่อประชาชนมาชุมนุมกันมากขึ้น พระเยซูเจ้าตรัสว่า “คนยุคนี้เป็นคนชั่วร้าย อยากเห็นเครื่องหมาย แต่จะไม่มีเครื่องหมายใดให้เห็นนอกจากเครื่องหมายของประกาศกโยนาห์เท่านั้น โยนาห์เป็นเครื่องหมายสำหรับชาวนีนะเวห์ฉันใด บุตรแห่งมนุษย์ก็จะเป็นเครื่องหมายสำหรับคนยุคนี้ฉันนั้น ในวันพิพากษา พระราชินีแห่งทิศใต้จะทรงลุกขึ้นและทรงกล่าวโทษคนยุคนี้ เพราะพระนางเสด็จมาจากสุดปลายแผ่นดิน เพื่อฟังพระปรีชาสุขุมของกษัตริย์ซาโลมอน แต่ที่นี่มีผู้ยิ่งใหญ่กว่ากษัตริย์ซาโลมอนอีก ในวันพิพากษา ชาวนีนะเวห์จะลุกขึ้นและกล่าวโทษคนยุคนี้ เพราะชาวนีนะเวห์ได้กลับใจเมื่อได้ฟังคำเทศน์ของประกาศกโยนาห์ แต่ที่นี่มีผู้ยิ่งใหญ่กว่าโยนาห์อีก”

ข้อคิด
     เครื่องหมายหรืออัศจรรย์เป็นตัวช่วยเสริมความเชื่อ ไม่ใช่ตัวก่อให้เกิดความเชื่อ ใครที่คิดว่าถ้าเห็นอัศจรรย์แล้วจะเชื่อ มักจะไม่ได้เห็นทั้งอัศจรรย์ ทั้งไม่พบความเชื่อแท้จริง เพราะความเชื่อเป็นเรื่องกระทบถึงแก่นแห่งชีวิต ก่อให้เกิดความตระหนัก ความเชื่อมั่น และการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง อะไรก็ตามที่ไม่สอดคล้องกับความเชื่อต้องเปลี่ยนให้สอดคล้อง ในขณะที่อัศจรรย์เป็นเรื่องภายนอก ซึ่งแม้จะทำ ให้ต้องทึ่ง ต้องพิศวง แต่ก็อยู่แค่นั้น พระเจ้าทรงยืนยันว่าทรงเป็นอัศจรรย์ ทรงเป็นเครื่องหมาย ชีวิตและคำสอนของพระองค์เจาะลึกเข้าถึงแก่น มนุษย์ช่วยเติมเต็ม ช่วยให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้น อย่างที่โยนาห์เป็นเครื่องหมายสำ หรับชาวนีนะเวห์