บทอ่านจากหนังสือประกาศกเยเรมีย์                                ยรม 13:1-11
     องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสแก่ข้าพเจ้าดังนี้ว่า “จงไปซื้อผ้าป่านคาดสะเอวมาผืนหนึ่ง และคาดสะเอวของท่านไว้ แต่อย่าให้ผ้านั้นถูกน้ำ” ข้าพเจ้าจึงไปซื้อผ้าคาดสะเอวตามพระวาจาขององค์พระผู้เป็นเจ้า นำมาคาดสะเอวไว้ องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าอีกว่า “จงรีบนำผ้าคาดสะเอวที่ท่านซื้อมาคาดสะเอวนี้ ไปยังแม่น้ำยูเฟรติส แล้วซ่อนผ้านั้นไว้ในซอกหินแห่งหนึ่ง” ข้าพเจ้าก็ไปและซ่อนผ้าผืนนั้นไว้ริมแม่น้ำยูเฟรติสตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชา ต่อมาอีกหลายวัน องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงรีบไปที่ริมแม่น้ำยูเฟรติส และนำผ้าคาดสะเอวที่เราได้สั่งท่านให้ซ่อนไว้ที่นั่นกลับมา” ข้าพเจ้าจึงไปที่แม่น้ำยูเฟรติส ค้นหาผ้าคาดสะเอวในที่ซึ่งข้าพเจ้าซ่อนไว้และนำออกมาก็เห็นว่าผ้าคาดสะเอวนั้นเปื่อยยุ่ยจนใช้การไม่ได้ แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ เราจะทำลายความเย่อหยิ่งของยูดาห์และความหยิ่งยโสของกรุงเยรูซาเล็มเช่นเดียวกัน ประชากรชั่วนี้ที่ปฏิเสธไม่ยอมฟังถ้อยคำของเรา ดื้อรั้นทำตามใจของตนและติดตามเทพเจ้าอื่น เพื่อรับใช้และกราบนมัสการเทพเจ้าเหล่านั้น จะเป็นเหมือนผ้าคาดสะเอวผืนนี้ที่ใช้การไม่ได้ ผ้าคาดสะเอวติดอยู่ที่บั้นเอวของมนุษย์ฉันใด เราก็ได้ทำให้พงศ์พันธุ์ทั้งหมดของอิสราเอลและพงศ์พันธุ์ทั้งหมดของยูดาห์ติดอยู่กับเราฉันนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส เพื่อเขาทั้งหลายจะได้เป็นประชากร เป็นชื่อเสียง เป็นที่สรรเสริญ เป็นความภูมิใจของเรา แต่เขาทั้งหลายก็ไม่ยอมฟัง”

ฉธบ 32:18-19,20,21

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                               มธ 13:31-35
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสเป็นอุปมาอีกเรื่องหนึ่งว่า “อาณาจักรสวรรค์เปรียบได้กับเมล็ดมัสตาร์ดซึ่งมีผู้นำไปหว่านในนา และเป็นเมล็ดเล็กกว่าเมล็ดทั้งหลาย แต่เมื่อเมล็ดงอกขึ้นเป็นต้นแล้ว กลับมีขนาดโตกว่าต้นผักอื่นๆ และกลายเป็นต้นไม้ จนกระทั่งนกในอากาศมาทำรังอาศัยบนกิ่งได้”
     พระองค์ยังตรัสเป็นอุปมาอีกเรื่องหนึ่งว่า “อาณาจักรสวรรค์ยังเปรียบได้กับเชื้อแป้งที่หญิงคนหนึ่งนำมาเคล้าผสมกับแป้งสามถัง จนแป้งทั้งหมดฟูขึ้น”
      พระเยซูเจ้าตรัสเรื่องทั้งหมดนี้แก่ประชาชนเป็นอุปมา พระองค์ไม่ตรัสสิ่งใดกับเขาโดยไม่ใช้อุปมา ทั้งนี้ เพื่อให้พระดำรัสที่ตรัสไว้ทางประกาศกเป็นความจริงว่า เราจะเปิดปากกล่าวเป็นอุปมาเราจะกล่าวเรื่องที่ยังไม่เคยเปิดเผยตั้งแต่สร้างโลก

ข้อคิด

      วันนี้เราได้ฟังอ่านเรื่อง "ผ้าป่านคาดสะเอว" ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ที่ช่วยเราเข้าใจความหมายของพระคัมภีร์เรื่อง "บาปของมนุษย์" ความหมายของ "ผ้ปานคาดสะเอว" ก็คือพันธสัญญาที่พระเจ้าทรงใช้ผูกอิสราเอลติดกับพระองค์ "เพื่อเขาทั้งหลายจะได้เป็นประชากร เป็นชื่อเสียง เป็นที่สรรเสริญ เป็นความภูมิใจของเรา...." "ผ้าป่านเปื่อยยุ่ย" ยังหมายถึงบาป ซึ่งเป็นการตัดขาดจากพระ ไม่เอาพระองค์เป็นที่พึ่งชีวิตมีแต่ทางอับจน อาจจะถึงซึ่งความพินาศในที่สุด ดังนั้น เราจึงได้รับการเชื้อเชิญให้รักษา "ผ้าป่านนี้"อันได้แก่พันธสัญญากับพระเจ้ามิให้เปื่อยมิให้ขาด เราจะได้รับพระพรจากพระองค์ เราจะทำให้พระองค์ได้รับเกียรติ การสรรเสริญ และสิริรุ่งโรจน์เสมอไป