บทอ่านจากหนังสือกิจการอัครสาวก                                กจ 18:23-28
     หลังจากอยู่ในเมืองอันทิโอกระยะหนึ่ง เปาโลออกจากที่นั่น เดินทางไปทั่วแคว้น กาลาเทียและฟรีเจียเพื่อทำให้บรรดาศิษย์มีความเชื่อมั่นคงยิ่งขึ้น
     ในช่วงเวลานั้น ชาวยิวคนหนึ่งชื่ออปอลโล ชาวเมืองอเล็กซานเดรีย มาที่เมืองเอเฟซัส เขารอบรู้พระคัมภีร์ มีวาทศิลป์ ได้รับการสั่งสอนเรื่องวิถีทางขององค์พระผู้เป็นเจ้า มีจิตใจกระตือรือร้นมากในการพูดและการสอนเรื่องเกี่ยวกับพระเยซูเจ้าอย่างถูกต้อง แต่รู้จักเพียงพิธีล้างของยอห์นเท่านั้น เขาเริ่มเทศน์สอนอย่างกล้าหาญในศาลาธรรม ปริสซิลลาและ อาควิลาได้ฟังจึงเชิญเขาไปที่บ้านและอธิบายให้เขาเข้าใจวิถีทางของพระเจ้าอย่างละเอียดชัดเจนยิ่งขึ้น
     อปอลโลต้องการไปยังแคว้นอาคายา บรรดาพี่น้องก็ให้กำลังใจและเขียนจดหมายถึงบรรดาศิษย์ที่นั่นให้ต้อนรับเขา เมื่อไปถึง อปอลโลให้ความช่วยเหลืออย่างมากแก่ผู้ที่พระเจ้าทรงบันดาลให้มีความเชื่อ เขาตอบโต้อย่างแข็งขันกับชาวยิวต่อหน้าคนทั้งหลาย โดยอ้างข้อความจากพระคัมภีร์พิสูจน์ว่าพระเยซูเจ้าเป็นพระคริสตเจ้า

สดด 47:1-2,8-9

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญยอห์น                                 ยน 16:23ข-28
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับบรรดาศิษย์ว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ท่านจะขอสิ่งใดจากพระบิดา พระองค์จะประทานให้ท่านในนามของเรา จนถึงบัดนี้ ท่านยังไม่ได้ขอสิ่งใดในนามของเราเลย จงขอเถิด แล้วท่านจะได้รับ เพื่อความยินดีของท่านจะสมบูรณ์ เราใช้อุปมาบอกเรื่องเหล่านี้กับท่าน จะถึงเวลาที่เราจะไม่ใช้อุปมาพูดกับท่านอีก แต่จะบอกถึงพระบิดาของเราให้ท่านรู้อย่างชัดแจ้ง วันนั้น ท่านจะขอในนามของเรา เราไม่บอกท่านว่า เราจะขอพระบิดาเพื่อท่าน พระบิดาทรงรักท่าน เพราะท่านรักเรา และเชื่อว่าเรามาจากพระเจ้า เรามาจากพระบิดา เข้ามาในโลกนี้ บัดนี้ เรากำลังจะละโลกนี้กลับไปเฝ้าพระบิดาอีก”

ข้อคิด
     อปอลโลสมควรได้รับคำชมเชยสำหรับความนอบน้อมและการมีจิตใจที่เปิดรับ ท่านได้รับการยอมรับจากกลุ่มคริสตชนที่เมืองเอเฟซัสว่าเป็นผู้รอบรู้ด้านพระคัมกีร์และได้รับการสั่งสอนเรื่องวิถีทางขององค์พระผู้เป็นเจ้า แต่ความรู้ของท่านยังไม่สมบูรณ์ โดยเฉพาะในเรื่องศีลล้างบาป เมื่อปริสซิลลาและอาควิลาเชิญท่านไปที่บ้านเพื่ออธิบายให้เข้าใจวิถีทางของพระเจ้าอย่างละเอียดมากขึ้น ท่านไม่ได้มีปฏิกิริยาต่อต้าน ท่านกระหายที่จะเรียนรู้ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เราไม่ควรทึกทักเอาเองว่าเรารู้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราควรรู้เกี่ยวกับศาสนา บรรดานักบุญผู้ยิ่งใหญ่บรรดานักปราชญ์หรือนักวิชาการทั้งหลายได้ใช้เวลาตลอดชีวิตเพื่อศึกษาและรำพึงไตร่ตรองเกี่ยวกับพระธรรมล้ำลึกแห่งความเชื่อ แต่การที่จะเข้าใจพระธรรมล้ำลึกต่างๆ เหล่านั้น ไม่ใช่ได้มาทางการศึกษาและการรำพึงไตร่ตรองเท่านั้น แต่ได้มาทางการสนทนากับบรรดาผู้มีความเชื่อทั้งหลายและโดยทางการอธิษฐานภาวนา