บทอ่านจากหนังสือกิจการอัครสาวก                               กจ 7:51-59,8:1ก
     ในครั้งนั้น สเทเฟนกล่าวกับประชาชน ผู้อาวุโส และธรรมาจารย์ว่า“ท่านผู้ดื้อรั้น ใจกระด้างและหูตึงทั้งหลายเอ๋ย ท่านต่อต้านพระจิตเจ้าอยู่เสมอ บรรพบุรุษของท่านเคยทำเช่นไร ท่านก็ทำเช่นนั้น มีประกาศกคนใดบ้างที่บรรพบุรุษของท่านมิได้เบียดเบียน เขาฆ่าผู้ที่ประกาศล่วงหน้าถึงการเสด็จมาของพระเยซูเจ้าผู้ทรงชอบธรรม และบัดนี้ท่านทั้งหลายก็ทรยศและฆ่าพระองค์ด้วย ท่านทั้งหลายได้รับธรรมบัญญัติผ่านทางทูตสวรรค์ แต่ก็หาได้ปฏิบัติตามธรรมบัญญัตินั้นไม่”
     เมื่อได้ฟังดังนั้น ทุกคนรู้สึกขุ่นเคืองเจ็บใจ ขบฟันคำรามเข้าใส่สเทเฟน
สเทเฟนเปี่ยมด้วยพระจิตเจ้า เพ่งมองท้องฟ้า มองเห็นพระสิริรุ่งโรจน์ของพระเจ้า และเห็นพระเยซูเจ้าทรงยืนอยู่เบื้องขวาของพระเจ้า จึงพูดว่า “ดูซิ ข้าพเจ้าเห็นท้องฟ้าเปิดออก และเห็นบุตรแห่งมนุษย์ทรงยืนอยู่เบื้องขวาของพระเจ้า” ทุกคนจึงร้องเสียงดัง เอามืออุดหู วิ่งกรูกันเข้าใส่สเทเฟน ฉุดลากเขาออกไปนอกเมืองแล้วเริ่มเอาหินขว้างเขา บรรดาพยานนำเสื้อคลุมของตนมาวางไว้ที่เท้าของชายหนุ่มคนหนึ่งชื่อ “เซาโล” ขณะที่คนทั้งหลายกำลังเอาหินขว้างสเทเฟน สเทเฟนอธิษฐานภาวนาว่า “ข้าแต่พระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดรับวิญญาณของข้าพเจ้าด้วย” เซาโลเป็นคนหนึ่งที่เห็นชอบกับการที่สเทเฟนถูกฆ่า

สดด 31:2-3,5-7,16-20

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญยอห์น                              ยน 6:30-35
     เวลานั้น ประชาชนจึงทูลถามว่า “ท่านทำเครื่องหมายอัศจรรย์ใดเพื่อพวกเราจะได้เห็น และจะได้เชื่อในท่าน ท่านทำอะไร บรรพบุรุษของเราได้กินมานนาในถิ่นทุรกันดาร ดังที่มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า พระองค์ประทานขนมปังจากสวรรค์ให้เขากิน”
     พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า มิใช่โมเสสที่ให้ขนมปังจากสวรรค์แก่ท่าน แต่เป็นพระบิดาของเราที่ประทานขนมปังแท้จากสวรรค์ให้ท่าน เพราะขนมปังของพระเจ้า คือขนมปังซึ่งลงมาจากสวรรค์ และประทานชีวิตให้แก่โลก”
     ประชาชนจึงทูลว่า “นายขอรับ โปรดให้ขนมปังนี้แก่พวกเราเสมอเถิด”
พระเยซูเจ้าตรัสแก่เขาว่า “เราเป็นปังแห่งชีวิต ผู้ที่มาหาเราจะไม่หิว และผู้ที่เชื่อในเราจะไม่กระหายอีกเลย

ข้อคิด
     ชาวยิวขออัศจรรย์จากพระเยซูเจ้าเพื่อพิสูจน์ว่าพระองค์คือพระเมสสิยาห์ที่พระเจ้าทรงส่งมาพวกเขาเชื่อว่าเมื่อพระเมสสิยาห์เสด็จมา พระองค์จะต้องทำได้เหนือกว่าโมเสสที่ให้มานนาแก่บรรพบุรุษของพวกเขา พวกเขาไม่ถือว่าขนมปังที่เลี้ยงคนห้าพันคนเป็นขนมปังของพระเจ้า แต่เป็นของเด็กเล็กๆ คนหนึ่งพระเยซูเจ้าทรงตอบโต้พวกเขาว่า มิใช่โมเสสที่ให้มานนา แต่เป็นพระเจ้าที่ทรงประทานมานนาแก่บรรพบุรุษ อีกทั้งตัวมานนาเองก็เป็นเพียงสัญลักษณ์ถึงปังจากสวรรค์ มีแต่พระองค์เท่านั้นที่เป็น "ปังของพระเจ้าซึ่งลงมาจากสวรรค์ และประทานชีวิตให้แก่โลก"พระองค์ไม่เพียงสามารถดับความหิวกระหายฝ่ายกายของเราเท่านั้น แต่ทรงสามารถดับความหิวกระหายทุกชนิดและทำให้ชีวิตของเราพบกับความพึงพอใจอย่างแท้จริง!