วันจันทร์ที่ 2 มีนาคม 2020 สัปดาห์ที่ 1 เทศกาลมหาพรต

รายละเอียด

หมวด: เดือนมีนาคม 2020

เผยแพร่เมื่อ วันจันทร์, 20 มกราคม 2563 08:30

เขียนโดย กลุ่มไบเบิ้ลไดอารี

ฮิต: 473

บทอ่านจากหนังสือเลวีนิติ                                          ลนต 19:1-2,11-18
     องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสสั่งโมเสส ให้บอกชุมชนชาวอิสราเอลทั้งปวงว่า “ท่านทั้งหลายจงเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ เพราะเรา องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของท่านเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ ท่านจะต้องไม่ลักขโมย ฉ้อโกง หรือพูดเท็จต่อกัน ท่านจะต้องไม่สาบานเท็จโดยใช้นามของเรา มิฉะนั้นท่านจะลบหลู่พระนามพระเจ้าของท่าน เราคือองค์พระผู้เป็นเจ้า ท่านจะต้องไม่เอารัดเอาเปรียบหรือปล้นเพื่อนบ้าน ท่านจะต้องไม่ยึดค่าจ้างของลูกจ้างไว้จนถึงวันรุ่งขึ้น ท่านจะต้องไม่สาปแช่งคนหูหนวก เอาของไปวางขวางทางคนตาบอด แต่ท่านจะต้องยำเกรงพระเจ้าของท่าน เราคือองค์พระผู้เป็นเจ้า
     ท่านจะต้องไม่ตัดสินคดีอย่างอยุติธรรม ท่านจะต้องไม่ลำเอียงเข้าข้างคนยากจนหรือคนมีอำนาจ แต่จงตัดสินคดีของเพื่อนบ้านอย่างยุติธรรม ท่านจะต้องไม่โพนทะนาใส่ร้ายชนชาติเดียวกับท่าน และไม่ซ้ำเติมเพื่อนบ้านของท่านให้ถูกประหารชีวิต เราคือองค์พระผู้เป็นเจ้า ท่านจะต้องไม่เก็บความเกลียดชังพี่น้องไว้ในใจ แต่จงตักเตือนเพื่อนบ้านอย่างตรงไปตรงมา ท่านจะได้ไม่ต้องรับผิดชอบบาปของเขา ท่านจะต้องไม่แก้แค้น หรืออาฆาตชนชาติเดียวกับท่าน แต่จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง เราคือองค์พระผู้เป็นเจ้า”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                              มธ 25:31-46
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับบรรดาศิษย์ว่า“เมื่อบุตรแห่งมนุษย์จะเสด็จมาในพระสิริรุ่งโรจน์พร้อมกับบรรดาทูตสวรรค์ พระองค์จะประทับเหนือพระบัลลังก์รุ่งโรจน์ บรรดาประชาชาติจะมาชุมนุมกันเฉพาะพระพักตร์ พระองค์จะทรงแยกเขาออกเป็นสองพวก ดังคนเลี้ยงแกะแยกแกะออกจากแพะ ให้แกะอยู่เบื้องขวา ส่วนแพะอยู่เบื้องซ้าย แล้วพระมหากษัตริย์จะตรัสแก่ผู้ที่อยู่เบื้องขวาว่า ‘เชิญมาเถิด ท่านทั้งหลายที่ได้รับพระพรจากพระบิดาของเรา เชิญมารับอาณาจักรเป็นมรดกที่เตรียมไว้ให้ท่านแล้วตั้งแต่สร้างโลก เพราะว่า เมื่อเราหิว ท่านให้เรากิน เรากระหาย ท่านให้เราดื่ม เราเป็นแขกแปลกหน้า ท่านก็ต้อนรับ เราไม่มีเสื้อผ้า ท่านก็ให้เสื้อผ้าแก่เรา เราเจ็บป่วย ท่านก็มาเยี่ยม เราอยู่ในคุก ท่านก็มาหา’
     บรรดาผู้ชอบธรรมจะทูลถามว่า ‘พระเจ้าข้า เมื่อใดเล่าข้าพเจ้าทั้งหลายเห็นพระองค์ทรงหิว แล้วถวายพระกระยาหาร หรือทรงกระหาย แล้วถวายให้ทรงดื่ม เมื่อใดเล่าข้าพเจ้าทั้งหลายเห็นพระองค์ทรงเป็นแขกแปลกหน้า แล้วต้อนรับ หรือทรงไม่มีเสื้อผ้า แล้วถวายให้ เมื่อใดเล่าข้าพเจ้าทั้งหลายเห็นพระองค์ประชวรหรือทรงอยู่ในคุกแล้วไปเยี่ยม’ พระมหากษัตริย์จะตรัสตอบว่า ‘เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ท่านทำสิ่งใดต่อพี่น้องผู้ต่ำต้อยที่สุดของเราคนหนึ่ง ท่านก็ทำสิ่งนั้นต่อเรา’
     แล้วพระองค์จะตรัสกับพวกที่อยู่เบื้องซ้ายว่า ‘ท่านทั้งหลายที่ถูกสาปแช่ง จงไปให้พ้น ลงไปในไฟนิรันดรที่ได้เตรียมไว้ให้ปีศาจและบริวารของมัน เพราะว่า เมื่อเราหิว ท่านไม่ให้อะไรเรากิน เรากระหาย ท่านไม่ให้อะไรเราดื่ม เราเป็นแขกแปลกหน้า ท่านก็ไม่ต้อนรับ เราไม่มีเสื้อผ้า ท่านก็ไม่ให้เสื้อผ้า เราเจ็บป่วยและอยู่ในคุก ท่านก็ไม่มาเยี่ยม’ พวกนั้นจะทูลถามว่า ‘พระเจ้าข้า เมื่อใดเล่าที่ข้าพเจ้าทั้งหลายเห็นพระองค์ทรงหิว ทรงกระหาย ทรงเป็นแขกแปลกหน้า หรือไม่มีเสื้อผ้า เจ็บป่วย หรืออยู่ในคุก และไม่ได้ช่วยเหลือ’ พระองค์จะตรัสตอบว่า ‘เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ท่านไม่ได้ทำสิ่งใดต่อผู้ต่ำต้อยของเราคนหนึ่งท่านก็ไม่ได้ทำสิ่งนั้นต่อเรา’ แล้วพวกนี้ก็จะไปรับโทษนิรันดร ส่วนผู้ชอบธรรมจะไปรับชีวิตนิรันดร”

ข้อคิด
     "ท่านทั้งหลายจงเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์" เกณฑ์การตัดสินความศักดิ์สิทธิ์ ทั้งในหนังสือเลวีนิติและพระวรสารประจำวันนี้ คือ ความรักต่อเพื่อนมนุษย์ และเป็นความรักมิใช่อยู่แต่เพียงในใจ แต่เป็นกิจการที่เป็นรูปธรรม จับต้องได้ ตรงตามสภาพและสถานการณ์ที่เป็นจริงของบุคคลต่งๆ ที่อยู่รอบตัวเรา ไม่ว่าเขาเหล่านั้นจะเป็นใครก็ตามในพระวรสารใช้คำว่า "บรรดาประชาชาติ" ซึ่งหมายถึง เพื่อนมนุษย์ทุกชาติทุกภาษาไม่เว้นแม้แต่ "พี่น้องผู้ต่ำต้อยที่สุด" สิ่งที่มนุษย์เราพึงระวังคือความโกรธ เกลียดและรังเกียจผู้คนที่อาจเกิดขึ้นได้ในจิตใจ ซึ่งจะทำให้เราขาดความรักต่อเพื่อนมนุษย์ และยิ่งที่ยิ่งจะเลวร้ายลง จนเป็นสิ่งที่กฎหมายในเลวีนิติสั่งห้าม ตัวอย่างที่น่าสังเกตคือ "ท่านต้องไม่สาปแช่งคนหูหนวก" นี่เป็นความเลวร้ายตกต่ำของมนุษย์ เพราะเมื่อมีความโกรธกลียดในจิตใจ ถึงขั้นที่ว่า แม้เขาจะไม่ได้ยิน เพราะหูหนวก ก็ยังสะใจที่จะสาปแช่งเขาอยู่ดี

วันพุธที่ 4 มีนาคม 2020 สัปดาห์ที่ 1 เทศกาลมหาพรต

รายละเอียด

หมวด: เดือนมีนาคม 2020

เผยแพร่เมื่อ วันจันทร์, 20 มกราคม 2563 08:24

เขียนโดย กลุ่มไบเบิ้ลไดอารี

ฮิต: 530

บทอ่านจากหนังสือประกาศกโยนาห์                             ยนา 3:1-10
     องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโยนาห์อีกครั้งหนึ่งว่า “จงลุกขึ้นไปยังกรุงนีนะเวห์นครใหญ่ และประกาศเรื่องที่เราจะบอกท่านแก่เมืองนั้น” โยนาห์ก็ลุกขึ้นไปยังกรุงนีนะเวห์ตามพระวาจาขององค์พระผู้เป็นเจ้า กรุงนีนะเวห์เป็นนครใหญ่มาก ถ้าจะเดินข้ามเมืองก็กินเวลาสามวัน โยนาห์เริ่มเดินเข้าไปในเมืองเป็นระยะทางเดินหนึ่งวัน ร้องประกาศว่า “อีกสี่สิบวัน กรุงนีนะเวห์จะถูกทำลาย” ชาวกรุงนีนะเวห์เชื่อฟังพระเจ้า และประกาศให้อดอาหาร สวมผ้ากระสอบทุกคน ตั้งแต่คนยิ่งใหญ่ที่สุดจนถึงคนต่ำต้อยที่สุด ข่าวนี้ลือไปถึงกษัตริย์กรุงนีนะเวห์ พระองค์ทรงลุกขึ้นจากพระบัลลังก์ ทรงเปลื้องฉลองพระองค์ออก ทรงสวมผ้ากระสอบและประทับนั่งบนกองขี้เถ้า กษัตริย์ทรงประกาศกฤษฎีกาในกรุงนีนะเวห์พร้อมกับข้าราชบริพารชั้นสูงว่า “ทั้งคนและสัตว์ไม่ว่าใหญ่หรือเล็กอย่ากินสิ่งใด อย่ากินหญ้าหรือดื่มน้ำเลย ทั้งคนและสัตว์จงสวมผ้ากระสอบและร้องหาพระเจ้าสุดกำลัง แต่ละคนจงกลับใจจากความประพฤติชั่วและเลิกใช้การกระทำที่รุนแรง ใครจะรู้ได้ พระเจ้าอาจทรงเปลี่ยนพระทัย ทรงพระเมตตา และคลายพระพิโรธที่รุนแรง เพื่อเราจะไม่ต้องพินาศ” พระเจ้าทอดพระเนตรเห็นความพยายามของเขา ที่จะกลับใจไม่ประพฤติชั่วอีกต่อไป พระเจ้าทรงพระเมตตาไม่ลงโทษตามที่ตรัสไว้ว่าจะทรงลงโทษเขา

สดด 51:1-2,10-11,16-17

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                              ลก 11:29-32
     เวลานั้น เมื่อประชาชนมาชุมนุมกันมากขึ้น พระเยซูเจ้าตรัสว่า “คนยุคนี้เป็นคนชั่วร้าย อยากเห็นเครื่องหมาย แต่จะไม่มีเครื่องหมายใดให้เห็นนอกจากเครื่องหมายของประกาศกโยนาห์เท่านั้น โยนาห์เป็นเครื่องหมายสำหรับชาวนีนะเวห์ฉันใด บุตรแห่งมนุษย์ก็จะเป็นเครื่องหมายสำหรับคนยุคนี้ฉันนั้น ในวันพิพากษา พระราชินีแห่งทิศใต้จะทรงลุกขึ้นและทรงกล่าวโทษคนยุคนี้ เพราะพระนางเสด็จมาจากสุดปลายแผ่นดิน เพื่อฟังพระปรีชาสุขุมของกษัตริย์ซาโลมอน แต่ที่นี่มีผู้ยิ่งใหญ่กว่ากษัตริย์ซาโลมอนอีก ในวันพิพากษา ชาวนีนะเวห์จะลุกขึ้นและกล่าวโทษคนยุคนี้ เพราะชาวนีนะเวห์ได้กลับใจเมื่อได้ฟังคำเทศน์ของประกาศกโยนาห์ แต่ที่นี่มีผู้ยิ่งใหญ่กว่าโยนาห์อีก”

ข้อคิด
     "เครื่องหมายของประกาศกโยนาห์" ที่พระเยซูเจ้าตรัสถึงนั้นคืออะไร บางที่เราอาจคิดถึงการที่ประกาศกโยนาห์อยู่ในท้องปลาเป็นเวลาสามวัน ซึ่งเป็นเหมือนคำทำนายถึงการที่พระองค์เองจะสิ้นพระชนม์และกลับคืนพระชนมชีพในวันที่สาม แต่คำอธิบายที่มีความหมายมากกว่าคือ หมายถึงการที่พระองค์เสด็จมาเตือนสอนให้กลับใจจากหนทางที่ผิด เหมือนที่ประกาศกโยนาห์เตือนสอนชาวนี่นะเวห์ทั้งนี้เพราะ "คนยุคนี้เป็นคนชั่วร้าย" หมายถึง พวกเขามาชุมนุมกันมากขึ้น เพียงเพื่ออยากเห็นสิ่งอัศจรรย์ แต่ใจไม่เปิดกว้างสำหรับการเชื่อฟังคำเตือนสอน พวกเขาไม่ต้องการการกลับใจ ความชั่วร้ายคือพวกเขาไม่ต้องการฟัง พวกเขาจึงจะต้องรับโทษหนักยิ่งกว่าชาวนีนะเวห์ เพราะคำเตือนสอนนั้นมาจาก "บุตรแห่งมนุษย์" หรือจากพระเมสสิยาห์เอง มหาพรตจึงเป็นเวลาที่เราควรต้องฟังคำเดือนสอน และกลับใจในชีวิตของเรานั่นเอง

วันอังคารที่ 3 มีนาคม 2020 สัปดาห์ที่ 1 เทศกาลมหาพรต

รายละเอียด

หมวด: เดือนมีนาคม 2020

เผยแพร่เมื่อ วันจันทร์, 20 มกราคม 2563 08:27

เขียนโดย กลุ่มไบเบิ้ลไดอารี

ฮิต: 511

บทอ่านจากหนังสือประกาศกอิสยาห์                              อสย 55:10-11
     พระเจ้าตรัสว่า “สวรรค์อยู่สูงกว่าแผ่นดินฉันใด ทางของเราก็อยู่สูงกว่าทางของท่าน และความคิดของเราก็อยู่เหนือความคิดของท่านฉันนั้น ฝนและหิมะลงมาจากท้องฟ้า และไม่กลับไปที่นั่นถ้าไม่ได้รดแผ่นดิน ทำให้แผ่นดินอุดม ทำให้พืชงอกขึ้น เพื่อให้ผู้หว่านมีเมล็ดพันธุ์ และให้ผู้กินมีอาหารฉันใด ถ้อยคำที่ออกจากปากของเรา จะไม่กลับมาหาเราโดยไม่เกิดผล ไม่ทำตามที่เราปรารถนา และไม่บรรลุจุดประสงค์ที่เราส่งมาฉันนั้น”

สดด 34:4-7,16-18

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                            มธ 6:7-15
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับบรรดาศิษย์ว่า“เมื่อท่านอธิษฐานภาวนา จงอย่าพูดซ้ำเหมือนคนต่างศาสนา เขาคิดว่าถ้าเขาพูดมากพระเจ้าจะทรงสดับฟัง อย่าทำเหมือนเขาเลย เพราะพระบิดาของท่านทรงทราบแล้วว่าท่านต้องการอะไร ก่อนที่ท่านจะขอเสียอีก ดังนั้น ท่านทั้งหลายจงอธิษฐานภาวนาดังนี้‘ข้าแต่พระบิดาของข้าพเจ้าทั้งหลาย พระองค์สถิตในสวรรค์พระนามพระองค์จงเป็นที่สักการะพระอาณาจักรจงมาถึงพระประสงค์จงสำเร็จในแผ่นดิน เหมือนในสวรรค์โปรดประทานอาหารประจำวันแก่ข้าพเจ้าทั้งหลายในวันนี้โปรดประทานอภัยแก่ข้าพเจ้าเหมือนข้าพเจ้าให้อภัยแก่ผู้อื่นโปรดช่วยข้าพเจ้าไม่ให้แพ้การผจญแต่โปรดช่วยให้พ้นจากความชั่วร้ายเทอญ’เพราะถ้าท่านให้อภัยผู้ทำความผิด พระบิดาของท่านผู้สถิตในสวรรค์ ก็จะประทานอภัยแก่ท่านด้วย แต่ถ้าท่านไม่ให้อภัยผู้ทำความผิด พระบิดาของท่านก็จะไม่ประทานอภัยแก่ท่านเช่นเดียวกัน”

ข้อคิด
     บทภาวนาที่พระเยซูเจ้าทรงสอนเต็มไปด้วยความหมายและความรู้สึก ในทุกคำพูด ทุกวลีและทุกประโยคก็ว่าได้ เริ่มต้นด้วยคำพูดที่เลือกสรรเพื่อขานเรียกองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า "บิดา" อันที่จริงชาวยิวก็ได้รับการสอนให้เรียกขานพระเจ้าว่าบิดาเหมือนกัน แต่เป็นคำเรียกบิดา ในฐานะผู้ให้กำเนิดประชาชาติ ซึ่งยังให้ความรู้สึกถึงบิดาที่ยิ่งใหญ่และยังอยู่ห่างไกล คำพูดที่พระเยชูเจ้าเลือกสรรเพื่อขานเรียกพระเจ้า คือ อับบา (ภาษาไทยใช้คำแปลที่สูงหน่อย คือ พระบิดา เพราะมีข้อจำกัดด้านวัฒนธรรม) กลับให้ความรู้สึกที่ใกล้ชิด เหมือนลูกๆ เรียกพ่อของตนในครอบครัว และยังสร้างความรู้สึกระหว่างผู้ที่เรียกขานบิดานี้ว่าเป็นพี่น้องในครอบครัวเดียวกันอีกด้วย ซึ่งควรส่งผลให้พี่ๆ น้องๆ กัน หากมีอะไรหนักนิดเบาหน่อยก็ควรอภัยต่อกันไป บทภาวนาบทนี้มีความพิเศษที่ว่า ไม่ว่าเราจะอยู่ในสถานการณ์ใดแห่งชีวิต หากสวดบทภาวนานี้ด้วยความเชื่อแล้ว เราจะพบคำตอบเสมอ

วันพฤหัสบดีที่ 5 มีนาคม 2020 สัปดาห์ที่ 1 เทศกาลมหาพรต

รายละเอียด

หมวด: เดือนมีนาคม 2020

เผยแพร่เมื่อ วันจันทร์, 20 มกราคม 2563 08:22

เขียนโดย กลุ่มไบเบิ้ลไดอารี

ฮิต: 514

บทอ่านจากหนังสือเอสเธอร์                                        อสธ 4:17K-17M,17R-17U
     พระราชินีเอสเธอร์ทรงเป็นทุกข์แทบจะสิ้นพระชนม์ จึงทรงแสวงหาความช่วยเหลือจากองค์พระผู้เป็นเจ้า พระนางทรงเปลื้องฉลองพระองค์ที่หรูหราออก แล้วทรงชุดไว้ทุกข์แสดงความโศกเศร้า ทรงโปรยขี้เถ้าและฝุ่นดินบนพระเศียรแทนเครื่องหอมมีค่า ไม่สนพระทัยที่จะประดับพระกายให้งดงามอย่างที่เคย แต่ทรงสยายพระเกศาให้ยุ่งเหยิง แล้วทรงอธิษฐานต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าแห่งอิสราเอลว่า“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้า ข้าแต่พระมหากษัตริย์ของข้าพเจ้าทั้งหลาย พระองค์เพียงพระองค์เดียวเท่านั้นทรงเป็นพระเจ้า โปรดทรงช่วยเหลือข้าพเจ้าเถิด ข้าพเจ้าอยู่คนเดียว ไม่มีผู้ใดช่วยเหลือข้าพเจ้านอกจากพระองค์เท่านั้น ข้าพเจ้ากำลังเผชิญอันตรายเสี่ยงชีวิต ตั้งแต่เป็นเด็ก ข้าพเจ้าเคยได้ยินจากบุคคลในครอบครัวเล่าว่าพระองค์ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ทรงเลือกสรรชาวอิสราเอลจากชนชาติทั้งหลาย ทรงเลือกบรรพบุรุษของข้าพเจ้าจากบรรพบุรุษของเขาเป็นมรดกถาวรของพระองค์ พระองค์ทรงกระทำตามที่ทรงสัญญาไว้กับเขาทุกประการ
     ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดทรงระลึกถึงข้าพเจ้าทั้งหลายเถิด โปรดทรงสำแดงพระองค์ในเวลาที่ข้าพเจ้าทั้งหลายมีความทุกข์ โปรดให้ข้าพเจ้ามีความกล้าหาญเถิด ข้าแต่กษัตริย์ของบรรดาเทพเจ้า พระองค์ทรงพระอานุภาพเหนือผู้มีอำนาจทุกคน โปรดทรงใส่ถ้อยคำจูงใจไว้ในปากของข้าพเจ้า เมื่อต้องเผชิญกับสิงโต โปรดทรงเปลี่ยนใจของเขาให้เกลียดชังศัตรูที่ต่อสู้กับข้าพเจ้าทั้งหลาย เพื่อเขากับพวกจะพินาศ โปรดทรงช่วยข้าพเจ้าทั้งหลายให้รอดพ้นอันตรายด้วยพระหัตถ์ของพระองค์ โปรดทรงช่วยเหลือข้าพเจ้า เพราะข้าพเจ้าอยู่คนเดียว ไม่มีผู้ใดช่วยเหลือนอกจากพระองค์ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงรอบรู้ทุกอย่าง ทรงทราบว่าข้าพเจ้าชังเกียรติยศจากคนอธรรม และรังเกียจการร่วมเตียงกับผู้ที่ไม่ได้เข้าสุหนัตและคนต่างชาติ

สดด 138:1-2ก,2ข-3,7ข-8

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                              มธ 7:7-12
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับบรรดาศิษย์ว่า “จงขอเถิด แล้วท่านจะได้รับ จงแสวงหาเถิด แล้วท่านจะพบ จงเคาะประตูเถิด แล้วเขาจะเปิดประตูรับท่าน เพราะคนที่ขอย่อมได้รับ คนที่แสวงหาย่อมพบ คนที่เคาะประตูย่อมมีผู้เปิดประตูให้ ท่านใดที่ลูกขออาหาร แล้วจะให้ก้อนหิน ถ้าลูกขอปลา ท่านจะให้งูหรือ แม้แต่ท่านทั้งหลายที่เป็นคนชั่ว ยังรู้จักให้ของดีๆ แก่ลูก แล้วพระบิดาของท่านผู้สถิตในสวรรค์จะไม่ประทานของดีๆ แก่ผู้ที่ทูลขอพระองค์มากกว่านั้นหรือท่านอยากให้เขาทำกับท่านอย่างไร ก็จงทำกับเขาอย่างนั้นเถิด นี่คือธรรมบัญญัติและคำสอนของบรรดาประกาศก”

ข้อคิด
     "จงขอเถิด แล้วท่านจะได้รับ" คำสอนของพระเยซูเจ้านี้อาจเป็นข้อขัดแย้งของบางคนที่ดูเหมือนว่าขอเท่าไร พระเจ้าไม่เห็นตอบสนอง ลืมคิดไปว่า บางทีเราอาจขอไม่ถูกต้อง หรือสิ่งที่ขอไม่เป็นประโยชน์ต่อวิญญาณ และลืมขอให้สิ่งต่างๆ ให้เป็นไปตามพระประสงค์ ด้วยความไว้ใจว่าพระองค์จะจัดเตรียมสิ่งที่ดีที่สุดให้แก่เรา หรือเราคาดหวังสิ่งที่จะได้รับการตอบสนองแต่เพียงสิ่งที่อยู่ภายนอก แต่ไม่ได้คิดถึงสิ่งที่ได้รับภายในจากการสวดภาวนา ซึ่งจะทำให้เรามีพลังในการทำหน้าที่ต่างๆ จนกว่าจะบรรลุความต้องการ การภาวนาเป็นสิ่งที่จำเป็นในชีวิตของเรา "จงสวดภาวนาราวกับว่าทุกสิ่งขึ้นอยู่กับพระเจ้า(ไว้วางใจ) แล้วจงทำหน้าที่ของคุณราวกับว่าทุกสิ่งขึ้นอยู่กับคุณ" (Martin Luther) "จงแสวงหา" คือแสวงหาพระประสงค์ "จงเคาะ" คือการออกแรงและพากเพียร คำภาวนาที่ถูกต้อง ต้องมีความรักอยู่ด้วยเสมอ