วันพฤหัสบดีที่ 31 สิงหาคม 2017 สัปดาห์ที่ 21 เทศกาลธรรมดา
- รายละเอียด
- หมวด: เดือนสิงหาคม 2017
- เผยแพร่เมื่อ วันพุธ, 01 กุมภาพันธ์ 2560 05:31
- เขียนโดย กลุ่มไบเบิ้ลไดอารี่
- ฮิต: 342
บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวเธสะโลนิกา ฉบับที่หนึ่ง 1 ธส 3:7-13
พี่น้องทั้งหลาย ความเชื่อของท่านจึงทำให้เราคลายความกังวลใจในขณะที่เรามีความทุกข์ยากลำบากต่างๆ เพราะบัดนี้เรารู้สึกสดชื่นเหมือนมีชีวิตใหม่ เพราะท่านยืนหยัดมั่นคงในองค์พระผู้เป็นเจ้า เราจะขอบพระคุณพระเจ้าเรื่องท่านได้อย่างไรสำหรับความยินดีทั้งหมดที่เรามีเพราะท่านเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า ขณะที่เราวอนขอทั้งกลางวันกลางคืนด้วยใจมุ่งมั่นให้ได้พบท่าน และเพิ่มเติมความเชื่อของท่านในส่วนที่ยังบกพร่องอยู่
ขอให้พระเจ้าพระบิดาของเรา และพระเยซู องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา ทรงนำทางให้เราได้พบท่าน ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าโปรดให้ความรักที่ท่านมีต่อกันและต่อทุกคนเพิ่มพูนขึ้นอย่างล้นเหลือ ดังที่เรารักท่าน ขอพระองค์โปรดให้ดวงใจของท่านมั่นคงอยู่ในความศักดิ์สิทธิ์เฉพาะพระพักตร์พระเจ้าพระบิดาของเรา เมื่อพระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้าของเราเสด็จมาพร้อมกับบรรดาผู้ศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์
บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว มธ 24:42-51
เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสแก่บรรดาศิษย์ว่า “จงตื่นเฝ้าระวังเถิด เพราะท่านไม่รู้ว่านายของท่านจะมาเมื่อไร พึงรู้ไว้เถิด ถ้าเจ้าบ้านรู้ว่าขโมยจะมาในยามใด เขาคงจะตื่นเฝ้าไม่ปล่อยให้ขโมยงัดแงะบ้านของตนได้ ท่านทั้งหลายก็เช่นเดียวกัน จงเตรียมพร้อมไว้ เพราะว่าบุตรแห่งมนุษย์จะเสด็จมาในเวลาที่ท่านมิได้คาดหมาย”
“ใครเล่าเป็นผู้รับใช้ที่ซื่อสัตย์และรอบคอบซึ่งนายแต่งตั้งให้ดูแลผู้รับใช้ เพื่อแจกจ่ายอาหารให้ตามเวลาที่กำหนด ผู้รับใช้นั้นย่อมเป็นสุข เมื่อนายกลับมาพบเขากำลังทำเช่นนี้ เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า นายจะแต่งตั้งเขาให้ดูแลทรัพย์สินทั้งปวงของตน แต่ถ้าผู้รับใช้นั้นคิดว่า ‘นายจะมาช้า’ แล้วเขาก็เริ่มตบตีเพื่อนผู้รับใช้ กินดื่มกับพวกขี้เมา นายของผู้รับใช้นั้นจะกลับมาในวันที่เขามิได้คาดหมาย ในเวลาที่เขาไม่รู้ นายก็จะแยกเขาออก ให้ไปอยู่กับพวกหน้าซื่อใจคด ที่นั่นจะมีแต่การร่ำไห้คร่ำครวญ และขบฟันด้วยความขุ่นเคือง”
ข้อคิด
พระวรสารวันนี้ กล่าวถึงการเสด็จมาขององค์พระผู้เป็นเจ้าในวันสุดท้าย และการรอคอยที่เราต้องเตรียมพร้อมอยู่เสมอ โดยที่พระเยซูเจ้าได้แนะนำการเตรียมพร้อมของคริสตชนคือ “เมื่อเราหิว ท่านให้เรากิน เรากระหาย ท่านให้เราดื่ม เราเป็นแขกแปลกหน้า ท่านก็ต้อนรับ เราไม่มีเสื้อผ้า ท่านก็ให้เสื้อผ้าแก่เรา เราเจ็บป่วย ท่านก็มาเยี่ยม เราอยู่ในคุก ท่านก็มาหา” (มธ 25:35-36) ถ้าเราละเลยชีวิตและไม่เฝ้าระวัง เตรียมพร้อม ในวันสุดท้ายพระองค์จะทรงแยกเราออก “นายก็จะแยกเขาออกให้ไปอยู่กับพวกหน้าซื่อใจคด ที่นั่นจะมีแต่การร่ำไห้คร่ำครวญ และขบฟันด้วยความขุ่นเคือง” (มธ24:51)
