บทอ่านจากหนังสือประกาศกโฮเชยา                                  ฮชย 11:1,3-4,8ค-9
     องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า“เมื่ออิสราเอลยังเด็ก เราก็รักเขาเราได้เรียกบุตรของเราออกมาจากอียิปต์เราสอนเอฟราอิมให้เดิน เราอุ้มเขาทั้งหลายไว้ แต่เขาไม่รู้ว่าเราเอาใจใส่เขาเราใช้เชือกแห่งมนุษยธรรมและใช้สายสะพายแห่งความรักจูงเขาเราเป็นเหมือนผู้ที่ยกทารกมาจูบแก้มและก้มลงป้อนอาหารให้เขาใจของเราปั่นป่วนอยู่ภายในความเอ็นดูของเราก็คุกรุ่นขึ้นเราจะไม่ลงอาญาตามที่เราโกรธจัดเราจะไม่ทำลายเอฟราอิมอีกเพราะเราเป็นพระเจ้า มิใช่มนุษย์เราเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ในหมู่ท่านเราจะไม่มาด้วยความโกรธ”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                   มธ 10:7-15
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสแก่บรรดาอัครสาวกว่า “จงไปประกาศว่าอาณาจักรสวรรค์ใกล้เข้ามาแล้วจงรักษาคนเจ็บไข้จงปลุกคนตายให้กลับคืนชีพจงรักษาคนโรคเรื้อนให้สะอาดจงขับไล่ปีศาจให้ออกไปท่านได้รับมาโดยไม่เสียค่าตอบแทนก็จงให้เขาโดยไม่รับค่าตอบแทนด้วยอย่าหาเหรียญทองเหรียญเงินหรือเหรียญทองแดงใส่ในไถ้เมื่อเดินทางอย่ามีย่ามอย่ามีเสื้อสองตัวอย่าสวมรองเท้าอย่าถือไม้เท้าเพราะคนงานย่อมมีสิทธิ์ได้รับอาหารอยู่แล้ว
เมื่อท่านเข้าไปในเมืองหรือหมู่บ้านจงดูว่าผู้ใดที่นั่นเป็นผู้เหมาะสมที่จะต้อนรับท่านแล้วจงพักอยู่กับเขาจนกว่าท่านจะจากไปเมื่อท่านเข้าไปในบ้านใดจงให้พรแก่บ้านนั้นถ้าบ้านนั้นสมควรได้รับพรจงให้สันติสุขของท่านมาสู่บ้านนั้นถ้าบ้านนั้นไม่สมควรได้รับพรจงให้สันติสุขกลับมาหาท่าน
ถ้าผู้ใดไม่ต้อนรับท่านหรือไม่ฟังท่านจงออกจากบ้านหรือเมืองนั้นจงสลัดฝุ่นจากเท้าออกเสียด้วยเราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่าในวันพิพากษาเมืองโสโดมและเมืองโกโมราห์จะรับโทษเบากว่าโทษของเมืองนั้น”

ข้อคิด
     พระวรสารในวันนี้ พระเยซูเจ้าสอนคริสตชนถึงสิ่งที่เราได้มาฟรีๆ เช่นความสามารถพิเศษของเรา ในเมื่อเราได้รับสิ่งนี้เป็นพรสวรรค์จากพระเจ้า เราก็ควรจะนำไปมอบให้กับคนอื่นๆ โดยไม่คิดค่าตอบแทนด้วยเช่นกัน พรสวรรค์ต่างๆ ที่พระองค์ทรงมอบให้กับเรามีต่างกันก็เพื่อช่วยเหลือกันและกัน ให้เราขอบคุณพระเจ้าโดยทำแต่สิ่งดีๆ ให้แก่กันและกันเถิด