บทอ่านจากหนังสือประกาศกโฮเชยา                                   ฮชย14:2-10
     องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “อิสราเอลเอ๋ย จงกลับมาเฝ้าองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของท่านเถิดท่านได้สะดุดล้มลงเพราะความผิดของท่าน จงเตรียมถ้อยคำที่จะพูดมาด้วย และกลับมาเฝ้าองค์พระผู้เป็นเจ้าทูลพระองค์ว่า ‘โปรดทรงลบล้างความผิดทั้งหมดและทรงรับสิ่งที่ดี ข้าพเจ้าทั้งหลายจะนำคำสรรเสริญจากปากมาถวายแทนโคเพศผู้อัสซีเรียจะไม่ช่วยข้าพเจ้าทั้งหลายให้รอดพ้นข้าพเจ้าทั้งหลายจะไม่ขี่ม้าอีก จะไม่เรียกสิ่งที่มือของข้าพเจ้าได้สร้างขึ้นอีกต่อไปว่า ‘พระเจ้าของข้าพเจ้าทั้งหลาย’ เพราะลูกกำพร้าพบพระกรุณาในพระองค์’”
     องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เราจะรักษาเขาให้หายจากความไม่ซื่อสัตย์ของเขา เราจะรักเขาด้วยใจจริงเพราะเราจะไม่โกรธเขาอีกแล้ว เราจะเป็นเหมือนน้ำค้างสำหรับอิสราเอล เขาจะผลิดอกเหมือนดอกลิลลี่เขาจะหยั่งรากเหมือนต้นสนสีดาร์แห่งเลบานอนกิ่งก้านของเขาจะแผ่ขยายเขาจะงดงามเหมือนต้นมะกอกเทศ และจะมีกลิ่นหอมเหมือนเลบานอน เขาทั้งหลายจะกลับมานั่งอยู่ใต้ร่มเงาของเราเขาจะปลูกข้าวสาลีอีก จะทำให้เถาองุ่นผลิตผลอุดม มีชื่อเสียงเหมือนเหล้าองุ่นแห่งเลบานอนเอฟราอิมจะต้องเกี่ยวข้องอะไรกับรูปเคารพอีกเราเองจะตอบและดูแลเขาเราเป็นเหมือนต้นไซเปรสใบเขียวสดอยู่เสมอ ท่านจะได้รับผลของท่านจากเรา
     ผู้มีปรีชาพึงเข้าใจเรื่องเหล่านี้ ผู้ใดฉลาดก็จงรู้ เพราะหนทางทั้งหลายขององค์พระผู้เป็นเจ้าล้วนเที่ยงธรรมผู้ชอบธรรมย่อมเดินตามทางนี้ แต่ผู้ล่วงละเมิดจะสะดุดล้ม”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมาระโก                                  มก12:28-34
     เวลานั้น ธรรมาจารย์คนหนึ่งเข้ามาเฝ้าพระเยซูเจ้าได้ฟังการโต้เถียงเรื่องนี้และเห็นว่าพระองค์ทรงตอบได้ดีจึงทูลถามพระองค์ว่า “บทบัญญัติข้อใดเป็นเอกกว่าบทบัญญัติข้ออื่นๆ”
     พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า “บทบัญญัติเอกก็คืออิสราเอลเอ๋ยจงฟังเถิดองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของเราทรงเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าแต่เพียงพระองค์เดียวท่านจะต้องรักองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของท่านสุดจิตใจสุดวิญญาณสุดสติปัญญาและสุดกำลังของท่านบทบัญญัติประการที่สองก็คือท่านจะต้องรักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตนเองไม่มีบทบัญญัติข้อใดยิ่งใหญ่กว่าบทบัญญัติสองประการนี้”
     ธรรมาจารย์คนนั้นทูลว่า “พระอาจารย์ท่านตอบได้ดีจริงทีเดียวที่ท่านกล่าวว่าพระเจ้ามีแต่เพียงพระองค์เดียวและนอกจากพระองค์แล้วไม่มีพระเจ้าอื่นเลยการจะรักพระองค์สุดจิตใจสุดความเข้าใจและสุดกำลังและรักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตนเองนี้มีคุณค่ามากกว่าเครื่องเผาบูชาหรือเครื่องสักการบูชาใดๆทั้งสิ้น”
พระเยซูเจ้าทรงเห็นว่าเขาพูดอย่างเฉลียวฉลาดจึงตรัสว่า “ท่านอยู่ไม่ไกลจากพระอาณาจักรของพระเจ้า” หลังจากนั้นไม่มีผู้ใดกล้าทูลถามพระองค์อีกเลย

ข้อคิด
     “ กลับใจ “ เป็นคำสำคัญที่สุดในเทศกาลมหาพรต เป็นการเปลี่ยนพฤติกรรมและความคิดใหม่ เป็นการเรียกร้องให้เรา “เข้าหาพระเจ้า” ผู้เป็นต้นกำเนิดของชีวิตของเรา...เหตุที่พระเจ้าเรียกร้องให้เรา “รักพระองค์” ก่อนที่จะรักเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน เพราะหัวใจของมนุษย์นั้นมัน “คับแคบ” เราไม่สามารถที่จะรักเพื่อนมนุษย์ได้ทั้งครบ ซึ่งมนุษย์แต่ละคนนั้น มีทั้ง “ดีและไม่ดี” อยู่ในตัวคนเดียวกันไม่เว้นแม้กระทั่งตัวของเราเอง แต่เมื่อหัวใจเราคับแคบ เราจึงรับได้เฉพาะส่วนที่ดี ส่วนที่ไม่ดีเราจะปฏิเสธ ซึ่งความเป็นจริงเราจะต้องเปิด “รับ” เพื่อนพี่น้องทั้งครบ และนั่นเป็นสาเหตุหนึ่งของความทุกข์ของมนุษย์...ด้วยเหตุนี้ พระเจ้าจึงเรียกร้องให้เรา “รักพระองค์” ก่อน เพื่อหัวใจของเราจะได้ถูก “ขยายออก” อย่างใหญ่โต จะส่งผลให้เรา “รัก” เพื่อนมนุษย์หรือแม้แต่ตัวเราได้ทั้งครบ หรือ “อย่างที่เขาเป็น” เมื่อนั้นแหละ เราจะพบความสุขของชีวิตอย่างแท้จริง ตั้งแต่บนโลกใบนี้