บทอ่านจากหนังสือประกาศกโฮเชยา                                   ฮชย6:1-6
     องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “มาเถิด พวกเราจงกลับไปหาองค์พระผู้เป็นเจ้าพระองค์ทรงฉีก และจะทรงรักษาเราให้หายพระองค์ทรงโบยตี และจะทรงพันบาดแผลให้เรา อีกสองวันพระองค์จะทรงให้เราฟื้นวันที่สามจะทรงทำให้เราลุกขึ้น แล้วเราจะมีชีวิตอยู่เฉพาะพระพักตร์ พวกเราจงรู้จัก จงรีบรู้จักองค์พระผู้เป็นเจ้าเถิดพระองค์จะเสด็จมาอย่างแน่นอนเหมือนรุ่งอรุณ จะเสด็จมาหาเราเหมือนฝนเหมือนฝนต้นฤดูใบไม้ผลิที่รดพื้นแผ่นดิน”
     “เอฟราอิมเอ๋ย เราจะทำอย่างไรดีกับท่าน ยูดาห์เอ๋ย เราจะทำอย่างไรดีกับท่าน ความรักของท่านเป็นเหมือนเมฆในยามเช้าเหมือนน้ำค้างที่หายไปตั้งแต่เช้าตรู่ดังนั้น เราจึงใช้บรรดาประกาศกให้ทุบเขาทั้งหลายจนแหลกลาญ เราใช้คำพูดจากปากของเราฆ่าเขา คำพิพากษาของเราจะออกมาเหมือนแสงสว่างเพราะเราต้องการความรักมั่นคง ไม่ประสงค์การถวายบูชา เราต้องการการรู้จักพระเจ้ามากกว่าเครื่องเผาบูชา”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                        ลก18:9-14
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสเล่าอุปมาเรื่องนี้ให้บางคนที่ภูมิใจว่าตนเป็นผู้ชอบธรรมและดูหมิ่นผู้อื่นฟังว่า “มีชายสองคนขึ้นไปอธิษฐานภาวนาในพระวิหาร คนหนึ่งเป็นชาวฟาริสี อีกคนหนึ่งเป็นคนเก็บภาษี ชาวฟาริสียืนอธิษฐานภาวนาในใจว่า ‘ข้าแต่พระเจ้า ข้าพเจ้าขอบพระคุณพระองค์ที่ข้าพเจ้าไม่เป็นเหมือนมนุษย์คนอื่น ที่เป็นขโมย อยุติธรรม ล่วงประเวณี หรือเหมือนคนเก็บภาษีคนนี้ 12ข้าพเจ้าจำศีลอดอาหารสัปดาห์ละสองวัน และถวายหนึ่งในสิบของรายได้ทั้งหมดของข้าพเจ้า’
     ส่วนคนเก็บภาษียืนอยู่ห่างออกไป ไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า ได้แต่ข้อน-อก พูดว่า ‘ข้าแต่พระเจ้า โปรดทรงพระกรุณาต่อข้าพเจ้าคนบาปด้วยเถิด’ เราบอกท่านทั้งหลายว่าคนเก็บภาษีกลับไปบ้าน ได้รับความชอบธรรม แต่ชาวฟาริสีไม่ได้รับ เพราะว่าผู้ใดที่ยกตนขึ้นจะถูกกดให้ต่ำลง ผู้ใดที่ถ่อมตนลง จะได้รับการยกย่องให้สูงขึ้น”

ข้อคิด
      วันนี้พระวาจาของพระกำลังพูดถึงเรื่อง “ศีลอภัยบาป” “บาป” ส่งผลให้วิญญาณของเรามี “บาดแผล” เราจึงรู้สึกไม่สบายใจ ทุกข์ทนและเจ็บปวดกับชีวิต ตู้แก้บาปคือคลีนิคทำแผลที่พระองค์เยียวยาวิญญาณเราแต่ละคนผ่านทางพระสงฆ์และศีลอภัยบาป แต่เงื่อนไขหนึ่งคือ เราจะต้องรู้ตัวก่อนว่าเราเป็น “คนบาป” หรือ “เราเป็นคนป่วย” และ “ต้องการการรักษา” ดังนั้นในพระวรสาร ฟาริสีเขาไม่รู้สึกตัวว่าเขาป่วย เขาจึงไปหาพระเจ้าหรือหมอแต่ไม่ได้อะไรกลับมา นอกจากบาปและแผลในวิญญาณที่กำเริบมากขึ้น แต่คนเก็บภาษีเขารู้ตัว “ว่าเขาป่วยและมีบาป” ทำให้เขาได้รับการรักษาอย่างดี