บทอ่านจากหนังสือประกาศกโยเอล                                ยอล2:12-18
     บัดนี้ องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “ท่านทั้งหลายจงกลับมาหาเราด้วยสุดจิตสุดใจเถิดจงจำศีลอดอาหาร ร่ำไห้ และไว้ทุกข์คร่ำครวญจงฉีกใจของท่าน มิใช่ฉีกเสื้อผ้า จงกลับมาหาองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของท่านเพราะพระองค์ทรงเมตตาและกรุณา ไม่ทรงโกรธง่าย ทรงเปี่ยมด้วยความรักมั่นคงทรงสงสารและไม่ทรงลงโทษ ใครจะรู้ได้ พระองค์อาจจะทรงเปลี่ยนพระทัยสงสาร กลับมาประทานพระพรท่านถวายผลิตผลเป็นธัญบูชาและเทเหล้าองุ่นถวายองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของท่าน
     จงเป่าแตรเขาสัตว์ในศิโยน จงประกาศให้มีการจำศีลอดอาหาร จงเรียกประชาชนให้มาชุมนุมกันจงเรียกประชาชนให้มาพร้อมกัน จงประกาศให้มีการประชุมจงเรียกบรรดาผู้อาวุโสมาชุมนุมกันจงรวบรวมเด็กๆ แม้ทารกที่ยังกินนม จงให้เจ้าบ่าวออกมาจากห้องหอ และให้เจ้าสาวออกจากห้องวิวาห์จงให้บรรดาสมณะผู้รับใช้องค์พระผู้เป็นเจ้า ร่ำไห้อยู่ระหว่างเฉลียงกับพระแท่นบูชา ทูลว่า “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดทรงเมตตาประชากรของพระองค์เถิด ขออย่าทรงทำให้มรดกของพระองค์ถูกลบหลู่และถูกนานาชาตินินทาว่าร้าย ทำไมชนชาติทั้งหลายจะต้องพูดว่า “พระเจ้าของเขาอยู่ที่ไหน” องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงหวงแหนแผ่นดินของพระองค์ ทรงสงสารประชากรของพระองค์

บทอ่านจากจดหมายนักบุญเอาโลอัครสาวกถึงชาวโครินธ์ ฉบับที่สอง         2 คร 5:20-6:2
     พี่น้อง ดังนั้นเราจึงเป็นทูตแทนพระคริสตเจ้าประหนึ่งว่าพระเจ้าทรงใช้เราให้เชิญชวนท่านทั้งหลายเราจึงขอร้องแทนพระคริสตเจ้าว่าจงยอมคืนดีกับพระเจ้าเถิดเพราะเห็นแก่เราพระเจ้าจึงทรงทำให้พระองค์ผู้ไม่รู้จักบาปเป็นผู้รับบาปเพื่อว่าในพระองค์เราจะได้กลายเป็นผู้ชอบธรรมของพระเจ้า
     ในฐานะผู้ร่วมงานของพระเจ้าเราขอร้องท่านทั้งหลายอย่าเพียงแต่รับพระหรรษทานของพระองค์ไว้โดยไม่เกิดผลพระองค์ตรัสว่า “ในเวลาที่เหมาะสมเราได้รับฟังท่านและในวันแห่งความรอดพ้นเราได้ช่วยเหลือท่าน” ขณะนี้คือเวลาที่เหมาะสมขณะนี้คือวันแห่งความรอดพ้น

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                มธ6:1-6,16-18
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับบรรดาศิษย์ว่า “จงระวังอย่าปฏิบัติศาสนกิจของท่านต่อหน้ามนุษย์เพื่ออวดคนอื่นมิฉะนั้นท่านจะไม่ได้รับบำเหน็จจากพระบิดาของท่านผู้สถิตในสวรรค์ดังนั้นเมื่อท่านให้ทานจงอย่าเป่าแตรข้างหน้าท่านเหมือนที่บรรดาคนหน้าซื่อใจคดมักทำในศาลาธรรมและตามถนนเพื่อจะได้รับคำสรรเสริญจากมนุษย์เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่าเขาได้รับบำเหน็จของเขาแล้วส่วนท่านเมื่อให้ทานอย่าให้มือซ้ายของท่านรู้ว่ามือขวากำลังทำสิ่งใดเพื่อทานของท่านจะได้เป็นทานที่ไม่เปิดเผยแล้วพระบิดาของท่านผู้ทรงหยั่งรู้ทุกสิ่งจะประทานบำเหน็จให้ท่าน
     เมื่อท่านอธิษฐานภาวนา จงอย่าเป็นเหมือนบรรดาคนหน้าซื่อใจคดเขาชอบยืนอธิษฐานภาวนาในศาลาธรรมและตามมุมลานเพื่อให้ใครๆเห็นเราบอกความจริงแก่ท่านว่าเขาได้รับบำเหน็จของเขาแล้วส่วนท่านเมื่ออธิษฐานภาวนาจงเข้าไปในห้องส่วนตัวปิดประตูอธิษฐานต่อพระบิดาของท่านผู้สถิตทั่วทุกแห่งแล้วพระบิดาของท่านผู้ทรงหยั่งรู้ทุกสิ่งจะประทานบำเหน็จให้ท่าน
เมื่อท่านทั้งหลายจำศีลอดอาหารจงอย่าทำหน้าเศร้าหมองเหมือนบรรดาคนหน้าซื่อใจคดเขาทำหน้าหมองคล้ำเพื่อแสดงให้ผู้คนรู้ว่าเขากำลังจำศีลอดอาหารเราบอกความจริงแก่ท่านว่าเขาได้รับบำเหน็จของเขาแล้วส่วนท่านเมื่อจำศีลอดอาหารจงล้างหน้าใช้น้ำมันหอมใส่ศีรษะเพื่อไม่แสดงให้ผู้คนรู้ว่าท่านกำลังจำศีลอดอาหารแต่ให้พระบิดาของท่านผู้สถิตทั่วทุกแห่งทรงทราบและพระบิดาของท่านผู้ทรงหยั่งรู้ทุกสิ่งก็จะประทานบำเหน็จให้ท่าน”

ข้อคิด
     คำสอนในวันพุธรับเถ้านี้คือ เมื่อทำดีจิตของเราต้องไม่คาดหวังการยอมรับและคำสรรเสริญใดๆจากมนุษย์ แต่ให้ทำการดีทุกอย่างเพื่อพระเจ้าเท่านั้นโดยธรรมชาติจิตคนเรามักอดไม่ได้ที่จะคาดหวังคำสรรเสริญและการยอมรับจากมนุษย์ด้วยกัน ซึ่งว่าไปแล้วก็เป็นเรื่องธรรมดา แต่จิตเราจะสูงขึ้นถ้าหากเราไม่ได้หวังคำสรรเสริญของมนุษย์แต่หวังการยอมรับจากพระเจ้า...พระเยซูเจ้าเคยตรัสว่าถ้าจะดีใจก็จงดีใจที่ว่าชื่อของท่านได้จารึกไว้ในสวรรค์แล้ว...ใช่ฉันจะไม่ย่อท้อในการทำดีไม่ว่าจะเป็นการทำบุญ การให้ทาน การช่วยเหลือคนจน การปลอบใจผู้ทุกข์เข็ญหรือแม้แต่การภาวนา แต่ฉันจะทำเพื่อพระเท่านั้น...