จงคืนดีกันและอย่าปล่อยความโกรธอยู่ไปจนถึงดวงอาทิตย์ตกดิน (Reconcile, let go of anger before the sun sets)

     เมื่อวันพุธที่ 31 มกราคม 2024 ในการเข้าเฝ้าทั่วไปประจำสัปดาห์ ณ หอประชุมเปาโลที่ 6 พระสันตะปาปาฟรังซิสทรงไตร่ตรองถึงความบาปแห่งความโกรธ และทรงเชิญชวนให้เราระวังไม่ให้แสดงความโกรธอย่างไม่ยุติธรรม โดยยืนกรานให้เราปฏิบัติตามแบบอย่างของการให้อภัยของพระเจ้า ความโมโหและความโกรธมีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นจนควบคุมไม่ได้ และด้วยเหตุนี้เราจึงถูกเรียกให้แสวงหาสันติภาพและการคืนดีอย่างจริงจัง พระสันตะปาปาฟรังซิสทรงเน้นย้ำเรื่องบาปแห่งความโกรธในสัปดาห์นี้ โดยทรงเรียกมันว่า "ความชั่วร้ายอันมืดมน" เป็นพิเศษ เพื่อสืบสานบทเรียนคำสอนเกี่ยวกับคุณธรรมและความชั่วร้าย ความโกรธอาจเป็นวิธีที่ง่ายที่สุดที่จะตรวจพบจากมุมมองทางกายภาพ “บุคคลที่ถูกครอบงำด้วยความโกรธแทบจะปกปิดแรงผลักดันนี้ไม่ได้ เรารับรู้ได้จากการเคลื่อนไหวของร่างกาย ความก้าวร้าว ลมหายใจที่ตรากตรำ การจ้องมองที่เคร่งขรึมและขมวดคิ้ว”

มักมุ่งเป้าไปที่ผู้กระทำความผิดมาเป็นอันดับแรกมากกว่าความผิด (Often targets first offender rather than the guilty)

     “ในการแสดงออกที่รุนแรงที่สุด ความโกรธเป็นความชั่วร้ายที่ไม่ผ่อนปรน ถ้ามันเกิดขึ้นจากความอยุติธรรมที่ได้รับความเดือดร้อน หรือถือว่าเป็นเช่นนั้น มักจะไม่ปลดปล่อยต่อฝ่ายที่มีความผิด แต่เกิดขึ้นกับผู้กระทำผิดเป็นประการแรก” "มีคนที่ระงับความโกรธในที่ทำงาน เป็นคนใจเย็น และมีความเห็นอกเห็นใจ แต่เมื่ออยู่ที่บ้าน พวกเขาจะทนไม่ไหวสำหรับคู่สมรสและลูก ๆ ของพวกเขา" ความโกรธสามารถแผ่ขยายความเป็นอยู่ของเรา ปล้นการนอนหลับของเรา และทำให้เรานึกถึงมันอีกครั้งในจิตใจของเรา ยิ่งกว่านั้น มันทำลายความสัมพันธ์ ความขุ่นเคือง และความชิงชังที่คงอยู่อย่างช้า ๆ แต่จะทำให้ความสัมพันธ์เสื่อมถอยลงอย่างแน่นอน

คืนดีกันก่อนดวงอาทิตย์ตกดิน (Reconcile before the sun sets)

     นักบุญเปาโลอัครสาวกตระหนักดีว่า ความโกรธสามารถลุกลามจนเกินควบคุมได้อย่างไร และกระตุ้นให้คริสตชน "แก้ไขปัญหาทันทีและพยายามหาทางคืนดีกัน เป็นสิ่งสำคัญที่ทุกสิ่งจะต้องสลายไปทันทีก่อนดวงอาทิตย์จะตกดิน”
“หากเกิดความเข้าใจผิดในระหว่างวันและคนสองคนอาจไม่เข้าใจกันอีกต่อไป จู่ ๆ ก็รู้สึกว่าตนเองอยู่ไกลกัน” ดังนั้น “ราตรีนั้นจะไม่ตกเป็นของมาร” "
มิฉะนั้น ความโกรธจะ "ทำให้เราตื่นตัวอยู่ในความมืด คร่ำครวญถึงเหตุผลของเรา และความผิดพลาดที่ไม่สามารถรับผิดชอบได้ ซึ่งไม่เคยเป็นของเราและของผู้อื่นเสมอไป"

โปรดประทานการอภัยแก่ข้าพเจ้า (Forgive us our trespasses)

     พระสันตะปาปาฟรังซิสทรงระลึกถึงบทสวด 'พระบิดาของเรา' เพื่อการให้อภัย หากไม่มีการให้อภัย ผู้คนจะแยกทางกัน แม้ว่าความโกรธแค้นจะเป็นสิ่งที่เลวร้าย และมักเป็นจุดกำเนิดของสงครามและความรุนแรง แต่ “ไม่ใช่ทุกสิ่งที่เกิดจากความโกรธจะเป็นสิ่งที่ผิด” คนสมัยโบราณทราบดีว่า มีส่วนที่ฉุนเฉียวในตัวเราได้ ซึ่งเป็นสิ่งที่เราจะต้องยอมรับ และควบคุมอารมณ์นั้น โดยไม่ให้มันทำให้เราก้าวไปสู่การแสดงออกในทางที่ไม่ถูกต้อง

ระบายความโกรธอย่างเหมาะสม (Vent anger properly)

     บางครั้ง เป็นการดีที่จะระบายความโกรธอย่างถูกวิธี  “หากบุคคลไม่เคยโกรธ หากพวกเขาไม่ขุ่นเคืองต่อความอยุติธรรม หากพวกเขาไม่รู้สึกถึงบางสิ่งที่สั่นไหวในอุทรเมื่อถูกกดขี่จากผู้อ่อนแอ นั่นหมายความว่า บุคคลนั้นไม่ใช่มนุษย์ และมีความเป็นคริสตชนน้อยมาก"
พระสันตะปาปาฟรังซิสทรงยอมรับการดำรงอยู่ของ "ความขุ่นเคืองอันศักดิ์สิทธิ์" ซึ่ง “พระเยซูเจ้าทรงมีหลายครั้งในชีวิต” แต่พระองค์ “ไม่เคยทรงตอบแทนความชั่วด้วยความชั่วเลย”

     “ในจิตวิญญาณของพระองค์ พระองค์ทรงรู้สึกถึงความรู้สึกนี้ และในกรณีของพ่อค้าในพระวิหาร พระองค์ทรงกระทำหน้าที่แห่งการเป็นประกาศกที่เข้มแข็ง ไม่ใช่กำหนดโดยความโกรธ แต่ด้วยความกระตือรือร้นเพื่อพระนิเวศของพระเจ้า”
ขอให้ผู้ที่มีความเชื่อแสวงหาความช่วยเหลือจากพระจิตเจ้า ในการจัดการตัณหาของตนอย่างเหมาะสม เพื่อเปลี่ยนสิ่งเหล่านั้นให้เป็นเครื่องมือแห่งความดี