คำประกาศของยอห์น ผู้ทำพิธีล้าง

บทที่3

3 1ในปีที่สิบห้าแห่งรัชกาลพระจักรพรรดิทิเบริอัสa ปอนทิอัสปิลาตbเป็นผู้ว่าราชการแคว้นยูเดีย กษัตริย์เฮโรดcเป็นเจ้าปกครองแคว้นกาลิลี ฟีลิปพระอนุชาdเป็นเจ้าปกครองแคว้นอิทูเรียและตราโคนิติส ลีซาเนียeเป็นเจ้าปกครองแคว้นอาบีเลน

2อันนาสและคายาฟาสfเป็นมหาสมณะ พระวาจาของพระเจ้าได้มาถึงยอห์นบุตรของเศคาริยาห์ในถิ่นทุรกันดาร

3เขาจึงไปทั่วแม่น้ำจอร์แดน เทศน์สอนเรื่องพิธีล้างซึ่งแสดงการเป็นทุกข์กลับใจเพื่อจะได้รับการอภัยบาป

4ตามที่มีเขียนไว้ในหนังสือบันทึกถ้อยคำของประกาศกอิสยาห์ว่า

มีเสียงของผู้ที่ร้องในถิ่นทุรกันดารว่า
จงเตรียมทางขององค์พระผู้เป็นเจ้า
จงทำทางเดินของพระองค์ให้ตรงเถิด
5หุบเขาทุกแห่งจะถูกถมให้เต็ม
ภูเขาและเนินทุกแห่งจะถูกปรับให้ต่ำลง
ทางคดเคี้ยวจะกลายเป็นทางตรง
ทางขรุขระจะถูกทำให้ราบเรียบ

6แล้วมนุษย์ทุกคนจะเห็นความรอดพ้นจากพระเจ้าg

7เพราะฉะนั้น ยอห์นกล่าวแก่ประชาชนที่มารับพิธีล้างจากเขาว่า “สัญชาติงูร้าย ผู้ใดแนะนำเจ้าให้หนีการลงโทษที่กำลังจะมาถึง?

8จงประพฤติตนให้สมกับที่ได้กลับใจแล้วเถิด และอย่ามาอ้างว่า “เรามีอับราฮัมเป็นบิดา” ข้าพเจ้าบอกท่านทั้งหลายว่า พระเจ้าทรงสามารถบันดาลให้ก้อนหินเหล่านี้กลายเป็นลูกของอับราฮัมได้

9บัดนี้ ขวานกำลังจ่ออยู่ที่รากต้นไม้แล้ว ต้นไม้ต้นใดที่ไม่เกิดผลดีจะถูกโค่นและโยนใส่ไฟ”

10hเมื่อประชาชนถามยอห์นว่า “เราจะต้องทำอะไร?”

11เขาก็ตอบว่า “ใครมีเสื้อสองตัว จงแบ่งตัวหนึ่งให้แก่คนที่ไม่มี คนที่มีอาหาร ก็จงทำเช่นเดียวกัน”

12คนเก็บภาษีมาหายอห์นเพื่อรับพิธีล้างด้วย และถามเขาว่า “ท่านอาจารย์ พวกเราจะต้องทำอะไร?”

13ยอห์นตอบว่า “ท่านอย่าเรียกเก็บภาษีเกินพิกัด”

14พวกทหารถามเขาด้วยว่า “แล้วพวกเราเล่า เราจะต้องทำอะไร?” เขาตอบว่า “อย่าขู่กรรโชก อย่ากล่าวหาเท็จเพื่อเอาเงิน จงพอใจกับค่าจ้างของตน”

15ขณะนั้น ประชาชนกำลังรอคอย ทุกคนต่างสงสัยว่า ยอห์นเป็นพระคริสต์หรือ?

16ยอห์นจึงประกาศต่อหน้าทุกคนว่า “ข้าพเจ้าใช้น้ำทำพิธีล้างให้ท่านทั้งหลาย แต่ผู้ที่ทรงอำนาจยิ่งกว่าข้าพเจ้าจะมา และข้าพเจ้าไม่สมควรแม้กระทั่งจะแก้สายรัดรองเท้าของเขา เขาจะทำพิธีล้างท่านเดชะพระจิตเจ้าและด้วยไฟ

17เขากำลังถือพลั่วอยู่แล้ว จะชำระลานนวดข้าวให้สะอาด รวบรวมข้าวใส่ยุ้ง ส่วนฟางนั้นจะเผาเสียในไฟที่ไม่รู้ดับ”

18ยอห์นยังให้ถ้อยคำอื่นอีกมากมายตักเตือนและประกาศข่าวดีแก่ประชาชน

 

ยอห์นถูกจองจำ

19กษัตริย์เฮโรด เจ้าผู้ปกครอง ถูกยอห์นตำหนิเรื่องนางเฮโรเดียสภรรยาของน้องชาย และเรื่องความผิดอื่นๆที่ได้ทรงกระทำ

20กษัตริย์เฮโรดยังได้ทรงเพิ่มความผิดนี้เข้าไปอีก คือทรงสั่งให้จองจำยอห์นไว้ในคุกi

 

พระเยซูเจ้าทรงรับพิธีล้าง

21ขณะนั้นประชาชนทั้งหมดกำลังรับพิธีล้าง พระเยซูเจ้าก็ทรงรับพิธีล้างด้วย และขณะที่ทรงอธิษฐานภาวนาjอยู่นั้น ท้องฟ้าก็เปิดออก

22และพระจิตเจ้าได้เสด็จลงมาเหนือพระองค์ มีรูปร่างที่เห็นได้ดุจนกพิราบ แล้วมีเสียงจากสวรรค์ว่า “ท่านเป็นบุตรที่รักของเรา เป็นที่โปรดปรานของเรา”k

 

บรรพบุรุษของพระเยซูเจ้าl

23เมื่อพระเยซูเจ้าทรงเริ่มเทศนาสั่งสอนนั้น ทรงมีพระชนมายุราวสามสิบพรรษา โดยที่ผู้คนคิดว่า พระองค์เป็นบุตรของโยเซฟผู้เป็นบุตรของเฮลี

24ซึ่งเป็นบุตรของมัทธัต บุตรของเลวี บุตรของเมลคี บุตรของยันนาย บุตรของโยเซฟ

25บุตรของมัทธาธีอัส บุตรของอาโมส บุตรของนาฮูม บุตรของเอสลี บุตรของนักกาย

26บุตรของมาอาท บุตรของมัทธาธีอัส บุตรของเสเมอิน บุตรของโยเสค บุตรของโยดา

27บุตรของโยอานัน บุตรของเรซา บุตรของเศรุบบาเบล บุตรของเชอัลทิเอล บุตรของเนรี

28บุตรของเมลคี บุตรของอัดดี บุตรของโคสัม บุตรของเอลมาดัม บุตรของเอร์

29บุตรของเยซู บุตรของเลีเยเซอร์ บุตรของโยริม บุตรของมัทธัต บุตรของเลวี

30บุตรของสิเมโอน บุตรของยูดาห์ บุตรของโยเซฟ บุตรของโยนาม บุตรของเอลียาคิม

31บุตรของเมเลอา บุตรของเมนนา บุตรของมัทตะธา บุตรของนาธัน บุตรของดาวิด

32บุตรของเจสซี บุตรของโอเบด บุตรของโบอาส บุตรของสาลา บุตรของนาโชน

33บุตรของอัมมีนาดับ บุตรของอัดมิน บุตรของอารนี

34บุตรของเฮสโดรน บุตรของเปเรศ บุตรของยูดาห์

35บุตรของยาโคบ บุตรของอิสอัค บุตรของอับราฮัม บุตรของเทราห์ บุตรของนาโฮร์ บุตรของเสรุก บุตรของเรอู บุตรของเปเลก บุตรของเอเบอร์ บุตรของเชลาห์

36บุตรของไคนาน บุตรของอารฟาซัด บุตรของเชม บุตรของโนอาห์ บุตรของลาเมค

37บุตรของเมธูเสลาห์ บุตรของเอโนค บุตรของยาเรด บุตรของมาหะลาเลเอล บุตรของไคนาน 38บุตรของเอโนส บุตรของเสท บุตรของอาดัม บุตรของพระเจ้า

 

พระเยซูเจ้าทรงถูกปิศาจผจญในถิ่นทุรกันดารa

บทที่4
4 1พระเยซูเจ้าทรงได้รับพระจิตเจ้าเต็มเปี่ยมb ทรงพระดำเนินจากแม่น้ำจอร์แดน พระจิตเจ้าทรงนำพระองค์ไปยังถิ่นทุรกันดาร

2ทรงถูกปิศาจผจญเป็นเวลาสี่สิบวัน ตลอดเวลานั้นพระองค์ไม่ได้เสวยอะไรเลย ในที่สุด ทรงรู้สึกหิว

3ปิศาจจึงกล่าวแก่พระองค์ว่า “ถ้าท่านเป็นบุตรพระเจ้า จงสั่งให้หินก้อนนี้กลายเป็นขนมปังเถิด”

4พระเยซูเจ้าทรงตอบว่า “มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า
‘มนุษย์ดำรงชีวิต มิใช่ด้วยอาหารเท่านั้น’”

5ปิศาจจึงนำพระองค์ไปยังที่สูงแห่งหนึ่ง ชี้ให้พระองค์ดูอาณาจักรต่างๆของโลกในชั่วพริบตา

6และกล่าวแก่พระองค์ว่า “ข้าพเจ้าจะให้อำนาจทั้งหมดนี้และความรุ่งเรืองของอาณาจักรเหล่านี้แก่ท่าน เพราะมันถูกมอบให้เป็นของข้าพเจ้าแล้ว ข้าพเจ้าจะให้ใครก็ได้ตามความปรารถนาc

7เพราะฉะนั้น ถ้าท่านกราบนมัสการข้าพเจ้า ทุกสิ่งจะเป็นของท่าน”

8พระเยซูเจ้าตรัสตอบมันว่า “มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า ‘จงกราบนมัสการองค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเจ้า และรับใช้พระองค์แต่ผู้เดียวเท่านั้น’”

9แล้วปิศาจได้นำพระองค์ไปยังกรุงเยรูซาเล็ม วางพระองค์ลงที่ยอดพระวิหาร แล้วทูลว่า “ถ้าท่านเป็นบุตรพระเจ้า จงกระโจนลงไปเบื้องล่างเถิด

10เพราะในพระคัมภีร์มีเขียนไว้ว่า‘พระเจ้าจะทรงสั่งทูตสวรรค์ให้พิทักษ์รักษาท่าน’

และยังมีเขียนอีกว่า11‘ทูตสวรรค์จะคอยพยุงท่านไว้มิให้เท้าสะดุดหิน’”

12แต่พระเยซูเจ้าตรัสตอบมันว่า มีกล่าวไว้ในพระคัมภีร์ดังนี้“อย่าทดลององค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเจ้าเลย”

13เมื่อปิศาจได้ทดลองพระองค์ทุกวิถีทางเสร็จสิ้นแล้วd จึงละพระองค์ไปก่อน รอจนกว่าจะถึงเวลากำหนด