บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวโรม                       รม 4:1-8

         พี่น้อง มีสิ่งใดที่เราจะพูดได้เกี่ยวกับอับราฮัมบรรพบุรุษผู้ซึ่งเราสืบเชื้อสายตามธรรมชาติ ถ้าอับราฮัมเป็นผู้ชอบธรรมเพราะกิจการที่เขาทำ เขาย่อมมีเหตุผลที่จะภูมิใจได้ แต่ไม่ใช่เฉพาะพระพักตร์พระเจ้า พระคัมภีร์ไม่ได้กล่าวไว้หรือว่า อับราฮัมมีความเชื่อในพระเจ้า และนี่ก็นับได้ว่าเป็นความชอบธรรมสำหรับเขา เมื่อคนหนึ่งทำงาน ค่าจ้างที่ได้รับจากงานนั้นก็ไม่นับเป็นบุญคุณ แต่เป็นสิทธิที่พึงได้ เมื่อไม่ได้มองที่ความประพฤติ คนที่มีความเชื่อในพระองค์ผู้ทรงบันดาลให้คนชั่วกลับเป็นผู้ชอบธรรม ความเชื่อของเขานับว่าเป็นความชอบธรรม กษัตริย์ดาวิดก็ตรัสไว้เช่นเดียวกันนี้ พระองค์ทรงเรียกบางคนว่าเป็นผู้มีความสุข ถ้าพระเจ้าประทานความชอบธรรมให้ผู้นั้นโดยไม่คำนึงถึงสิ่งที่เขาได้ทำ โดยตรัสว่า

            “เป็นความสุขของผู้ที่ได้รับการอภัยความผิด ผู้ซึ่งบาปของเขาถูกลบล้าง เป็นความสุขของผู้ที่พระเจ้าไม่ทรงถือโทษ”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                                 ลก 12:1-7

          เวลานั้น ขณะที่ประชาชนนับพันๆ คนพากันเบียดเสียดจนเกือบจะเหยียบกัน พระเยซูเจ้าทรงเริ่มตรัสกับบรรดาศิษย์ก่อนว่า “จงระวังเชื้อแป้งของบรรดาชาวฟาริสี คือความหน้าซื่อใจคดของเขาไม่มีสิ่งใดที่ปิดบังไว้จะไม่ถูกเปิดเผย ไม่มีสิ่งใดที่ซ่อนเร้นจะไม่มีใครรู้ เพราะฉะนั้น สิ่งที่ท่านกล่าวในที่มืด จะมีผู้ได้ยินในที่แจ้ง สิ่งที่ท่านกระซิบที่หูภายในห้อง จะถูกประกาศบนดาดฟ้าของบ้าน”

        “เรากล่าวแก่ท่านที่เป็นมิตรของเราว่า อย่าเกรงกลัวผู้ที่ฆ่าได้แต่กายและหลังจากนั้นก็ไม่อาจทำอะไรได้อีก เราจะชี้ให้ท่านเห็นว่าท่านต้องเกรงกลัวผู้ใด จงเกรงกลัวผู้ที่ฆ่าแล้วยังมีอำนาจโยนท่านลงไปในนรกด้วย ใช่แล้ว เราบอกท่านทั้งหลาย จงเกรงกลัวผู้นี้เถิด นกกระจอกห้าตัวราคาขายสองบาทมิใช่หรือ แม้กระนั้นไม่มีนกสักตัวเดียวที่พระเจ้าทรงลืม ผมทุกเส้นบนศีรษะของท่านถูกนับไว้หมดแล้ว อย่าเกรงกลัวเลย ท่านมีค่ามากกว่านกกระจอกจำนวนมาก”

ข้อคิด

     ไม่มีสิ่งใดถูกปิดบังหรือซ่อนเร้นจากพระพักตร์พระเจ้าได้ “เพราะไม่มีนกตัวเดียวที่พระเจ้าลืม  รวมถึงผมทุกเส้นบนศีรษะของท่านถูกนับไว้หมดแล้ว” ดังนั้น ไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหน  จะคิด  จะพูด  จะทำอะไร  แม้ในที่มืดมิดที่คิดว่าไม่มีใครเห็น  พระญาณเอื้ออาทรของพระเจ้าเฝ้ามองเรา  และมโนธรรมของเราที่คอยเตือนใจเรา  จะทำให้เรากระวน กระวายใจ  ไม่มีความสุขเมื่อทำความผิด  และจะเกิดสันติสุขในใจเมื่อทำความดี  ทำในสิ่งที่ถูกต้อง  แม้ร่างกายที่ตายได้ของเราเสื่อมสลายไป  แต่หากเรามีความเชื่อในพระเจ้า  เราไม่ต้องกลัวสิ่งใด  เมื่อเราดำเนินชีวิตในความจริงด้วยความรักตามคำสอนของพระองค์ และทำในสิ่งที่เล็กน้อยที่สุดด้วยความซื่อสัตย์และความรัก