บทอ่านจากหนังสือซามูเอล ฉบับที่สอง                          2 ซมอ 5:1-3
     ชาวอิสราเอลทุกเผ่ามาเฝ้ากษัตริย์ดาวิดที่เมืองเฮโบรน ทูลว่า “ข้าพเจ้าทั้งหลายเป็นสายเลือดเดียวกันกับพระองค์ ในอดีตเมื่อกษัตริย์ซาอูลทรงปกครอง พระองค์ทรงนำชาวอิสราเอลออกรบ องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสแก่พระองค์ว่า ‘ท่านจะเลี้ยงดูอิสราเอลประชากรของเรา ท่านจะเป็นเจ้านายเหนืออิสราเอล’” บรรดาผู้อาวุโสชาวอิสราเอลจึงมาเฝ้ากษัตริย์ที่เมืองเฮโบรน และกษัตริย์ดาวิดทรงทำพันธสัญญากับเขาเฉพาะพระพักตร์องค์พระผู้เป็นเจ้าที่เมืองเฮโบรน เขาจึงเจิมดาวิดขึ้นเป็นกษัตริย์ปกครองอิสราเอล

เพลงสดุดี                                                             สดด 122:1-2,3-5
     ก) ข้าพเจ้ายินดีเมื่อมีผู้บอกข้าพเจ้าว่า
"เราจงไปยังบ้านขององค์พระผู้เป็นเจ้าด้วยกันเถิด"
บัดนี้ เยรูซาเล็มเอ๋ย เท้าของเรามายืนที่ประตูของเจ้าแล้ว
     ข) เยรูซาเล็มสร้างขึ้นเป็นนคร
มีกำแพงล้อมรอบอย่างมั่นคง
เผ่าพันธุ์ต่างๆ ขึ้นไปที่นั่น
เผ่าพันธุ์ทั้งหลายขององค์พระผู้เป็นเจ้า
ตามที่ทรงกำหนดให้อิสราเอล
สรรเสริญพระนามพระองค์
ที่นั่นเป็นที่ตั้งบัลลังก์พิพากษา
บัลลังก์แห่งราชวงศ์กษัตริย์ดาวิด

บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวโคโลสี      คส 1:12-20
     พี่น้อง ขอบพระคุณพระบิดาเจ้าด้วยความยินดี พระองค์โปรดให้ท่านเป็นบุคคลที่เหมาะสมจะเข้าอยู่ในแสงสว่าง มีส่วนได้รับมรดกร่วมกับบรรดาผู้ศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้า
     พระองค์ทรงช่วยเราให้พ้นจากอำนาจความมืดมนและทรงนำเราเข้าไปสู่พระอาณาจักรของพระบุตรสุดที่รักของพระองค์ เดชะพระบุตรนี้ เราได้รับการไถ่กู้และได้รับการอภัยบาป
    พระองค์ทรงเป็นภาพลักษณ์ของพระเจ้าที่เรามองไม่เห็น ทรงเป็นบุตรคนแรกในบรรดาสิ่งสร้างทั้งปวง เพราะสรรพสิ่งทั้งในสวรรค์และบนแผ่นดิน ทั้งที่แลเห็นได้และไม่อาจแลเห็นได้ เทพนิกรบัลลังก์ เทพนิกรนาย เทพนิกรเจ้าและเทพนิกรอำนาจ ล้วนถูกสร้างโดยพระองค์ทั้งสิ้น ทุกสิ่งถูกเนรมิตขึ้นโดยพระองค์ และเพื่อพระองค์ พระองค์ทรงดำรงอยู่ก่อนสรรพสิ่ง และสรรพสิ่งดำรงอยู่เป็นระเบียบในพระองค์ พระองค์ทรงเป็นศีรษะของร่างกาย คือพระศาสนจักร พระองค์ทรงเป็นปฐมเหตุ ทรงเป็นบุคคลแรกในบรรดาผู้ตายที่กลับคืนชีพ ทั้งนี้เพื่อพระองค์จะได้ทรงเป็นเอกในทุกสิ่ง เพราะพระเจ้าพอพระทัยให้ความบริบูรณ์ทั้งปวงอยู่ในพระคริสตเจ้า และให้สรรพสิ่งคืนดีกับพระองค์โดยทางพระคริสตเจ้า ผู้โปรดให้ทุกสิ่งมีสันติ ด้วยพระโลหิตที่ทรงหลั่งบนไม้กางเขนของพระองค์ ทั้งสิ่งที่อยู่บนแผ่นดินและสิ่งที่อยู่ในสวรรค์

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                               ลก 23:35-43
     เวลานั้น ประชาชนยืนดูอยู่ที่นั่น ส่วนบรรดาผู้นำเยาะเย้ยพระเยซูเจ้าว่า “เขาช่วยคนอื่นให้รอดพ้นได้ ก็ให้เขาช่วยตนเองซิ ถ้าเขาเป็นพระคริสต์ผู้ที่พระเจ้าทรงเลือกสรร” แม้แต่บรรดาทหารก็เยาะเย้ยพระองค์ด้วย เขานำเหล้าองุ่นเปรี้ยวเข้ามาถวาย พลางกล่าวว่า “ถ้าท่านเป็นกษัตริย์ของชาวยิว ก็จงช่วยตนเองให้รอดพ้นซิ” มีคำเขียนไว้เหนือพระองค์ว่า “ผู้นี้คือกษัตริย์ของชาวยิว”
     ผู้ร้ายคนหนึ่งที่ถูกตรึงบนไม้กางเขน พูดดูหมิ่นพระองค์ว่า “แกเป็นพระคริสต์ไม่ใช่หรือ จงช่วยตนเองและช่วยเราให้รอดพ้นด้วยซิ” แต่อีกคนหนึ่งดุเขา กล่าวว่า “แกไม่เกรงกลัวพระเจ้าหรือที่มารับโทษเดียวกันกับท่านผู้นี้ สำหรับพวกเราก็ยุติธรรมแล้ว เพราะเรารับโทษสมกับการกระทำของเรา แต่ท่านผู้นี้มิได้ทำผิดเลย” แล้วเขาทูลว่า “ข้าแต่พระเยซู โปรดทรงระลึกถึงข้าพเจ้าด้วยเมื่อพระองค์จะเสด็จสู่พระอาณาจักรของพระองค์” พระองค์ตรัสตอบเขาว่า “เราบอกความจริงกับท่านว่า วันนี้ ท่านจะอยู่กับเราในสวรรค์”

ข้อคิด

     เมื่อโลกนี้จบลงหรือชีวิตเราจบลง ถนนชีวิตของเราและของโลกจะไปจบลงตรงที่ปลายทางซึ่งเราไปต่อไม่ได้ ตรงนั้นเราแหงนหน้าขึ้นมองจะพบพระเยซูเจ้าทรงเป็นกษัตริย์แห่งสากลจักรวาลประทับบนบัลลังห์และพิพากษาเรา พระองค์จะไม่ถามว่าตอนเราตายเราได้เงินเดือนเท่าไหร่ เราได้ปริญญาอะไร หรือเราอยู่ในตำแหน่งยศฐาใด คำถามเดียวที่พระองค์จะทรงถามเราก็คือ “ไหน แก้วน้ำเย็นที่ตลอดสองข้างทางชีวิตที่ลูกผ่านมาแล้วลูกหยิบยื่นให้แก่ผู้ลำบากที่ขอจากลูก มีกี่แก้ว”... สรรพสิ่งทั่วจักรวาลจะต้องกลับไปหาพระเยซูเจ้าผู้ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งสากลจักรวาลเพื่อรับรางวัลเข้าอยู่ในสวรรค์ร่วมกับพระองค์ตลอดนิรันดร