บทอ่านจากหนังสือประกาศกโยนาห์                              ยนา 3:1-10
     องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโยนาห์อีกครั้งหนึ่งว่า “จงลุกขึ้นไปยังกรุงนีนะเวห์นครใหญ่ และประกาศเรื่องที่เราจะบอกท่านแก่เมืองนั้น” โยนาห์ก็ลุกขึ้นไปยังกรุงนีนะเวห์ตามพระวาจาขององค์พระผู้เป็นเจ้า กรุงนีนะเวห์เป็นนครใหญ่มาก ถ้าจะเดินข้ามเมืองก็กินเวลาสามวัน โยนาห์เริ่มเดินเข้าไปในเมืองเป็นระยะทางเดินหนึ่งวัน ร้องประกาศว่า “อีกสี่สิบวัน กรุงนีนะเวห์จะถูกทำลาย” ชาวกรุงนีนะเวห์เชื่อฟังพระเจ้า และประกาศให้อดอาหาร สวมผ้ากระสอบทุกคน ตั้งแต่คนยิ่งใหญ่ที่สุดจนถึงคนต่ำต้อยที่สุด ข่าวนี้ลือไปถึงกษัตริย์กรุงนีนะเวห์ พระองค์ทรงลุกขึ้นจากพระบัลลังก์ ทรงเปลื้องฉลองพระองค์ออก ทรงสวมผ้ากระสอบและประทับนั่งบนกองขี้เถ้า กษัตริย์ทรงประกาศกฤษฎีกาในกรุงนีนะเวห์พร้อมกับข้าราชบริพารชั้นสูงว่า “ทั้งคนและสัตว์ไม่ว่าใหญ่หรือเล็กอย่ากินสิ่งใด อย่ากินหญ้าหรือดื่มน้ำเลย ทั้งคนและสัตว์จงสวมผ้ากระสอบและร้องหาพระเจ้าสุดกำลัง แต่ละคนจงกลับใจจากความประพฤติชั่วและเลิกใช้การกระทำที่รุนแรง ใครจะรู้ได้ พระเจ้าอาจทรงเปลี่ยนพระทัย ทรงพระเมตตา และคลายพระพิโรธที่รุนแรง เพื่อเราจะไม่ต้องพินาศ” พระเจ้าทอดพระเนตรเห็นความพยายามของเขา ที่จะกลับใจไม่ประพฤติชั่วอีกต่อไป พระเจ้าทรงพระเมตตาไม่ลงโทษตามที่ตรัสไว้ว่าจะทรงลงโทษเขา

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                ลก 10:38-42
     เวลานั้น ขณะที่พระเยซูเจ้าทรงพระดำเนินพร้อมกับบรรดาศิษย์ พระองค์เสด็จเข้าไปในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง สตรีผู้หนึ่งชื่อมารธารับเสด็จพระองค์ที่บ้าน นางมีน้องสาวชื่อมารีย์ซึ่งนั่งอยู่แทบพระบาทขององค์พระผู้เป็นเจ้า คอยฟังพระวาจาของพระองค์ มารธากำลังยุ่งอยู่กับการปรนนิบัติรับใช้จึงเข้ามาทูลว่า “พระเจ้าข้า พระองค์ไม่สนพระทัยหรือที่น้องสาวปล่อยดิฉันคนเดียวให้ปรนนิบัติรับใช้ ขอพระองค์บอกเขาให้มาช่วยดิฉันบ้าง” แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสตอบว่า “มารธา มารธา เธอเป็นห่วงและวุ่นวายหลายสิ่งนัก สิ่งที่จำเป็นมีเพียงสิ่งเดียว มารีย์ได้เลือกเอาส่วนที่ดีที่สุดที่จะไม่มีใครเอาไปจากเขาได้”

ข้อคิด

     สำหรับพระเยซูเจ้า พระวาจาของพระเจ้าซึ่งเป็นอาหารหล่อเลี้ยงชีวิตฝ่ายจิต มีความสำคัญมากกว่าอาหารที่หล่อเลี้ยงชีวิตฝ่ายเนื้อหนัง ประเด็นสำคัญของพระวรสารวันนี้คือ มารธาและมารีย์รวมกันก่อให้เกิดศิษย์ในอุดมคติของพระเยซูเจ้า ศิษย์ต้องฟังพระวาจาของพระเจ้าและนำพระวาจานั้นไปปฏิบัติ เจริญชีวิตให้สอดคล้องกับพระวาจานั้น เป็นไปได้ที่ในสมัยพระเยซูเจ้าประชาชนยุ่งอยู่กับงานต่างๆ ของตนและให้เวลาน้อยกับการอธิษฐานภาวนาติดต่อสัมพันธ์กับพระเจ้า พระองค์จึงเน้นการกระทำของมารีย์ให้เป็นตัวอย่างของการอธิษฐานภาวนาติดต่อสัมพันธ์กับพระเจ้า พระองค์จึงเน้นการกระทำของมารีย์ให้เป็นตัวอย่างของการอธิษฐานภาวนาและรับฟังพระวาจาของพระเจ้า ทั้งนี้ไม่ได้หมายความว่างานเมตตากิจ ช่วยเหลือคนอื่นเป็นสิ่งไม่จำเป็น ตรงข้ามเราต้องทำทั้งสองอย่างควบคู่กันไป และเพื่อกิจการที่เราทำนั้นจะมีประสิทธิผลตามพระประสงค์ของพระเจ้า ก่อนอื่นหมด ชีวิตของเราต้องชิดสนิทกับพระเจ้าด้วยการฟังพระวาจาของพระองค์และอธิษฐานภาวนา