บทอ่านจากหนังสือบุตรสิรา                                           บสร 27:4-7
     เมื่อเขย่าตะแกรง ย่อมเหลือแต่กากฉันใด เมื่อคนหนึ่งพูด ความบกพร่องของเขาก็ย่อมปรากฏออกมาฉันนั้น
เตาเผาย่อมพิสูจน์ภาชนะดินเผาของช่างหม้อฉันใด การสนทนาย่อมพิสูจน์นิสัยของมนุษย์ฉันนั้น
ผลไม้ย่อมแสดงว่าชาวสวนดูแลต้นไม้ดีหรือไม่ดี วาจาย่อมเปิดเผยใจของมนุษย์ว่าดีหรือไม่ดีด้วย
อย่าชมผู้ใดก่อนที่เขาจะพูด เพราะการพูดส่อนิสัยของมนุษย์

เพลงสดุดี                                                                     สดด 92:2-3,13-14,15
     ก) เป็นการดีที่จะประกาศความรักมั่นคงของพระองค์ในยามเช้า
และประกาศความซื่อสัตย์ของพระองค์ในยามค่ำคืน
โดยบรรเลงเพลงด้วยพิณสิบสายและพิณเล็ก
เคล้าเสียงประสานของพิณใหญ่
     ข) ผู้ชอบธรรมจะเจริญงอกงามดั่งต้นอินทผลัม
ปลูกไว้ในบ้านขององค์พระผู้เป็นเจ้า
เขาจึงเจริญงอกงามในท้องพระโรงของพระเจ้าของเรา
แม้ในวัยชรา เขาก็จะยังออกผล
เขายังจะแข็งแรงและเขียวสดอยู่
     ค) เพื่อประกาศว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเที่ยงธรรม
พระองค์ทรงเป็นหลักศิลาของข้าพเจ้า ไม่ทรงมีความอธรรมแต่ประการใด

บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวโครินธ์ ฉบับที่หนึ่ง    1 คร 15:54-58
     พี่น้อง เมื่อร่างกายที่เน่าเปื่อยนี้จะสวมใส่ความไม่เน่าเปื่อย และเมื่อร่างกายที่ต้องตายนี้จะสวมใส่ความไม่รู้จักตายแล้ว ก็จะเป็นจริงตามคำที่เขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า “ความตายถูกชัยชนะกลืน ความตายเอ๋ย ชัยชนะของเจ้าอยู่ไหน ความตายเอ๋ย พิษของเจ้าอยู่ไหน” พิษของความตายคือบาป ธรรมบัญญัติคือ สิ่งแสดงฤทธิ์อำนาจของบาป ขอบพระคุณพระเจ้า ผู้ประทานชัยชนะให้เราเดชะพระเยซูคริสต์ องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา
     พี่น้องที่รักทั้งหลาย จงมั่นคง อย่าหวั่นไหว จงออกแรงทำงานขององค์พระผู้เป็นเจ้าให้มากยิ่งขึ้นเสมอ ท่านรู้อยู่แล้วว่า งานหนักของท่านไม่สูญเปล่าสำหรับองค์พระผู้เป็นเจ้า

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                  ลก 6:39-45
      เวลานั้น พระเยซูเจ้ายังตรัสอุปมาให้เขาเหล่านั้นฟังอีกว่า “คนตาบอดจะนำทางคนตาบอดได้หรือ ทั้งคู่จะตกลงไปในคูมิใช่หรือ ศิษย์ย่อมไม่อยู่เหนืออาจารย์ แต่ทุกคนที่ได้รับการฝึกฝนอย่างดีแล้วก็จะเป็นเหมือนอาจารย์ของตน ทำไมท่านจึงมองดูเศษฟางในดวงตาของพี่น้อง แต่ไม่สังเกตเห็นท่อนซุงในดวงตาของตนเลย ท่านจะกล่าวแก่พี่น้องได้อย่างไรว่า ‘พี่น้อง ปล่อยให้ฉันเขี่ยเศษฟางออกจากดวงตาของท่านเถิด’ ขณะที่ท่านไม่เห็นท่อนซุงในดวงตาของตนเอง ท่านคนหน้าซื่อใจคดเอ๋ย จงเอาท่อนซุงออกจากดวงตาของท่านก่อนเถิด ท่านจะเห็นชัด แล้วจึงค่อยไปเขี่ยเศษฟางออกจากดวงตาของพี่น้อง
     ต้นไม้ที่เกิดผลไม่ดีย่อมไม่ใช่ต้นไม้พันธุ์ดี หรือต้นไม้พันธุ์ไม่ดีย่อมไม่ให้ผลดีเช่นกัน เรารู้จักต้นไม้แต่ละต้นได้จากผลของต้นไม้นั้น เราย่อมไม่เก็บผลมะเดื่อเทศจากพงหนาม หรือเก็บผลองุ่นจากกอหนาม คนดีย่อมนำสิ่งที่ดีออกจากขุมทรัพย์ที่ดีในใจของตน ส่วนคนเลวย่อมนำสิ่งที่เลวออกมาจากขุมทรัพย์ที่เลวของตน เพราะปากย่อมกล่าวสิ่งที่อัดอั้นอยู่ในใจออกมา”

ข้อคิด

     สิ่งที่พูดหรือปฏิบัติภายนอก เป็นการพิสูจน์และสืบเนื่องมาจากสิ่งที่อยู่ภายใน “ใจ” แต่ “ใจ” ย่อมรอคอยการเอากากออกจากของจริง ซึ่งการเขย่าตะแกรงเพื่อร่อนเอาเปลือกข้าวออกจากเมล็ดข้าว เรียกร้องความพากเพียร ความหวัง และความจริงใจ... และที่ “ใจ”นี่แหละ เป็นสถานที่ที่พระทรงคอยจะพบกับเรามนุษย์ใจที่ซื่อๆและแสวงหาพระ แม้เจ้าของ “หัวใจ” นั้นไม่มีความสามารถ ความเก่ง ความมีหน้ามีตา หรือ ความร่ำรวยตามมาตรฐานของโลก ก็หาได้เป็นอุปสรรคหรือข้อขัดขวางไม่ให้พระมาหาเรา พร้อมด้วยความรักของพระองค์ไม่