บทอ่านจากหนังสือบุตรสิรา                                           บสร 17:24-29
     พระองค์ทรงให้ผู้สำนึกผิดกลับมา ประทานกำลังใจแก่ผู้ขาดความพากเพียร จงกลับใจมาหาองค์พระผู้เป็นเจ้า ละทิ้งบาป จงอธิษฐานภาวนาเฉพาะพระพักตร์พระองค์ จงเลิกทำขัดเคืองพระทัย จงกลับมาเฝ้าพระผู้สูงสุด จงหันหลังให้ความอธรรม จงเกลียดชังความชั่วร้ายโดยสิ้นเชิง ในแดนมรณะใครเล่าจะสรรเสริญพระผู้สูงสุด ใครจะขอบพระคุณพระองค์แทนผู้มีชีวิตได้ ผู้ตายที่ไม่อยู่แล้วจะสรรเสริญพระองค์ไม่ได้อีก ผู้มีชีวิตและมีสุขภาพดีเท่านั้นจะสรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ พระกรุณาขององค์พระผู้เป็นเจ้าช่างยิ่งใหญ่ พระองค์ประทานอภัยแก่ผู้กลับใจมาเฝ้าพระองค์

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมาระโก                             มก 10:17-27
    ขณะที่พระเยซูเจ้ากำลังทรงพระดำเนินอยู่ระหว่างทาง ชายคนหนึ่งรีบเข้ามาคุกเข่าลง ทูลถามว่า “พระอาจารย์ผู้ทรงความดี ข้าพเจ้าต้องทำอะไรเพื่อจะได้ชีวิตนิรันดร” พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า “ทำไมเรียกเราว่าผู้ทรงความดี ไม่มีใครทรงความดีนอกจากพระเจ้าเท่านั้น ท่านรู้จักบทบัญญัติแล้ว คือ อย่าฆ่าคน อย่าล่วงประเวณี อย่าลักขโมย อย่าเป็นพยานเท็จ อย่าฉ้อโกง จงนับถือบิดามารดา” ชายผู้นั้นทูลว่า “พระอาจารย์ ข้าพเจ้าได้ปฏิบัติตามบทบัญญัติเหล่านี้ทุกข้อมาตั้งแต่เป็นเด็กแล้ว” พระเยซูเจ้าทอดพระเนตรเขาด้วยพระทัยเอ็นดู ตรัสกับเขาว่า “ท่านยังขาดสิ่งหนึ่ง จงไปขายทุกสิ่งที่มี มอบเงินให้คนยากจน และท่านจะมีขุมทรัพย์ในสวรรค์ แล้วจงติดตามเรามาเถิด” เมื่อได้ฟังพระวาจานี้ ชายผู้นั้นหน้าสลดลงเพราะเขามีทรัพย์สมบัติจำนวนมาก จึงจากไปด้วยความทุกข์
     พระเยซูเจ้าทอดพระเนตรโดยรอบ แล้วตรัสกับบรรดาศิษย์ว่า “ยากจริงหนอที่คนมั่งมีจะเข้าสู่พระอาณาจักรของพระเจ้า” บรรดาศิษย์แปลกใจกับพระวาจานี้ พระเยซูเจ้าจึงตรัสอีกว่า “ลูกเอ๋ย ยากจริงหนอที่จะเข้าสู่พระอาณาจักรของพระเจ้า อูฐจะลอดรูเข็มยังง่ายกว่าคนมั่งมีเข้าสู่พระอาณาจักรของพระเจ้า” บรรดาศิษย์ยิ่งประหลาดใจมากขึ้น พูดกันว่า “ดังนี้ ใครจะรอดพ้นได้” พระเยซูเจ้าทอดพระเนตรบรรดาศิษย์แล้วตรัสว่า “สำหรับมนุษย์เป็นไปไม่ได้ แต่สำหรับพระเจ้าเป็นเช่นนั้นได้ เพราะพระองค์ทรงทำได้ทุกสิ่ง”

ข้อคิด

     ความปรารถนาจะติดตามพระ เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ง่ายๆกับใครก็ได้ แต่การทุ่มเททั้งชีวิตเพื่อติดตามพระองค์นั้น เป็นการท้าทายและเรียกร้องความจริงใจอย่างมาก ซึ่งมักจะมาเป็นคำถามที่ไม่เป็นตัวอักษรว่า หากขาดเสียซึ่งความปลอดภัย ความมั่นใจ ความภาคภูมิใจ หรือเสียชีวิตของตนเองล่ะ เรายังจะยินดีติดตามพระหรือไม่... แน่นอนว่า เป็นเรื่องปกติที่จากใจจริงของเรา ยอมรับว่ายากมากๆ จนแทบเป็นไปไม่ได้สำหรับมนุษย์ปุถุชนแบบเราๆ... ณ ขณะนั้น ให้เราสารภาพถึงตัวตนจริงของเราที่มีขอบเขต และวอนขอกำลังจากพระผู้ทรงไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้สำหรับพระองค์