วิถีทางใหม่ของการเป็นชุมชนวัด (A New Way of Being Church) หรือวิถีชุมชนวัด คือ การเป็นชุมชนวัดที่ประกอบด้วยชุมชนคริสตชนย่อยๆ ที่เป็นจิตหนึ่งใจเดียวกัน (Communion of Communities) และ การกลับสู่วิถีชุมชนคริสตชนของยุคอัครสาวก (Apostolic Way of Being Church)

ในหนังสือ “กิจการอัครสาวก” กล่าวถึงชุมชนคริสตชนยุคอัครสาวกไว้ดังนี้

เราสามารถสรุปวิถีชุมชนคริสตชนยุคอัครสาวก ได้ดังนี้

1. พวกเขาประชุมกันอย่างสม่ำเสมอ เพื่อฟังคำสั่งสอนอัครสาวก
2. พวกเขาดำเนินชีวิตร่วมกันฉันพี่น้อง
3. พวกเขาพร้อมใจกันไปสรรเสริญพระเจ้าที่พระวิหารเป็นประจำ
4. พวกเขาชุมนุมกันตามบ้านเพื่อร่วมพิธีบิปังและอธิษฐานภาวนาด้วยความยินดีและเข้าใจกัน
5. พวกเขามีทุกสิ่งเป็นของส่วนรวม
6. พวกเขาได้รับความนิยมจากประชาชนทุกคน

     อาจกล่าวได้ว่าชุมชนวัดของเราในปัจจุบันก็จะต้องสะท้อนการประทับอยู่ของพระเจ้าท่ามกลางเรา คือคนรอบข้างสามารถเห็นหรือพบพระเจ้า จากวิถีชีวิตที่เป็นประจักษ์พยานของคริสตชนที่รวมกันเป็นหมู่คณะ และมีความเป็นจิตหนึ่งใจเดียวกันอย่างชัดเจน ดังนี้

     แผนภูมิข้างต้นแสดงให้เห็นวิธีการต่างๆที่คริสตชนสามารถทำให้ “พระอาณาจักรพระเจ้า” เป็นจริงในสังคมปัจจุบัน ชุมชนหรือหมู่คณะเป็นที่ที่ความรักของพระเจ้าปรากฏ หมู่คณะคริสตชนแสดงให้ทุกคนรอบข้างเห็นการประทับอยู่ของพระเจ้าท่ามกลางเรา ไม่ว่าในบ้านหรือครอบครัวของตน ในละแวกบ้านใกล้เรือนเคียง ในที่ทำงาน หรือในชุมชนวัด มีกิจกรรมร่วมกัน อาทิ การภาวนาร่วมกัน มีความสัมพันธ์กันฉันพี่น้อง ช่วยเหลือคนในละแวกบ้านเดียวกัน หรือมีการส่งเสริมความเป็นธรรมในแวดวงใกล้ตน กิจการดีเหล่านี้เป็นเครื่องบงบอกว่า “พระอาณาจักรพระเจ้า” กำลังปรากฏชัดขึ้นท่ามกลางเรา
(จากหนังสือ “วิถีชุมชนวัด : สร้างชุมชนย่อยๆ ที่มีสัมพันธ์เป็นจิตหนึ่งใจเดียวกัน โดย ภราดาทินรัตน์ คมกฤส)