ความในใจพระสงฆ์ใหม่
     เมื่อชีวิตของคนๆนึงที่พร้อมยกถวายมอบตัวเองแด่พระเจ้า...มันไม่ใช่ตัวเขาอีกต่อไป วันเวลาจะสอนให้เขาเสียสละน้ำใจตัวเองทีละเล็กทีละน้อย ทำได้บ้างไม่ได้บ้างก็ว่ากันไป ...แต่ทุกสิ่งทุกอย่างต้องใช้เวลา เวลาและพระหรรษทานของพระเจ้าที่ช่วยพยุงเขา พาเขาคนนั้นไปในที่...ที่พระองค์ต้องการให้เขาไป...ไปพร้อมๆกับประสบการณ์แห่งความเชื่อ ไปพร้อมๆกับความมั่นใจทีละเล็กทีละน้อยว่าพระเจ้าจะทรงอยู่เคียงข้างไปตลอดการเดินทางของชีวิต..ไม่ใช่เพื่อน..ไม่ใช่ญาติพี่น้อง เพราะที่สุดแล้วการดำเนินชีวิตของเราก็ต้องเดินเคียงข้างไปกับพระองค์ขอบคุณพระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่...ขอบคุณพระคุณเจ้าบิดาที่เคารพยิ่งผู้ที่ผมวางมือในช่วงเวลาบวชสังฆานุกรและกำลังจะวางมือในเวลาที่จะบวชเป็นพระสงฆ์ คณะที่ปรึกษาทุกท่าน ผู้ให้การอบรมที่ผ่านเข้ามาในชีวิตทุกท่านทั้งบ้านเณรเล็ก บ้านเณรกลาง และบ้านเณรใหญ่ที่หวังดี... ขอบคุณพี่ๆพระสงฆ์ในอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ พระสงฆ์ทั่วถิ่นแดนไทย คุณพ่อพี่ๆคณะนักบวชที่คอยถามไถ่เสมอๆ ขอบคุณคุณพ่อราฟาแอล และคุณพ่อคณะปีเมด้วยเช่นกันที่ได้มีประสบการณ์ที่ดีเยี่ยมร่วมกันมา... ขอบคุณคุณพ่อคุณแม่ที่ให้กำเนิดและอบรมเลี้ยงดูลูกชายคนนี้ ลุงป้า น้าอาทั้งฝั่งคุณพ่อและคุณแม่ ญาติพี่น้องทุกๆคนที่เป็นกำลังใจ... ขอบคุณเพื่อนร่วมรุ่นทั้งยอแซฟและแสงธรรมรุ่น 35 ที่มาเสมอมิได้ขาดช่วงเวลาแห่งกำลังใจ...แม้ไม่ได้พูดแต่สัมผัสได้ แม้กายมาไม่ได้แต่ส่งใจมา...ขอบคุณพี่น้องสัตบุรุษทุกคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตตอนที่อยู่ตามวัดตั้งแต่เริ่มเข้าบ้านเณรใหญ่จากวัดลำไทรจนถึงพระแม่มหาการุณย์ วัดสุดท้ายปลายทางชีวิตของสามเณรคนหนึ่งที่ตั้งใจจะเจริญชีวิตติดตามพระเยซูคริสตเจ้า ผู้เลี้ยงแกะที่ดีและสงฆ์ผู้สูงสุด..เหมือนดั่งข้าก็เป็นเช่นแกะตัวน้อยที่พระองค์ทรงคอยดูแล...ช่างเป็นความสุขที่แท้จริงพระองค์ไม่ทรงทอดทิ้งข้าไป (ภัศม์) เพราะในช่วงเวลาประสบการณ์ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตดูเหมือนไม่มีพระองค์อยู่...เพราะสุดท้ายแล้ว ข้าฯจะฟังเสียงที่พระทรงเรียกและทรงนำ ข้าฯจะตามพระองค์ไปไม่เปลี่ยนทาง เพราะเสียงพระองค์ยังคงอ่อนหวาน ดั่งเช่นเนื้อเพลงที่บอกว่า “ได้ยินเสียงเรียกนามของข้าและข้ารู้ว่า คือพระองค์ โปรดทรงตรัสเถิดหนาและข้าจะทำตามน้ำพระทัย..โปรดให้ข้าได้กล้าเปลี่ยนชีวาและหัวใจใหม่ ไม่ใช่เหมือนใคร แต่เหมือนดั่งพระทัยพระองค์(ลาซารัส) เพราะสุดท้ายแล้วคน เขาจะฟังสิ่งท่านสอน สิ่งที่ท่านเชื่อและสำคัญคือสิ่งที่ท่านปฎิบัติ...พี่น้องที่รักครับขอคำภาวนาสำหรับชายคนนี้ด้วยคนที่เขียนความในใจคนนี้..คนที่พยายามจะดี พยายามทำดี และพยายามที่จะดี เพราะรู้ว่าศีลบวชที่ได้รับนี้คือการเริ่มต้นของชีวิตอีกหน้าหนึ่ง ..หน้าที่เขาต้องทำงานเพื่อคนที่ไม่รู้จัก แต่ต้องรู้จัก และต้องรู้จัก ...เพื่องานที่ต้องตรากตรำทำไปบางครั้งก็ไร้ผล...โดยไม่มีผลตอบแทน แม้แต่ความชื่นใจ แต่เสียงที่ได้กลับมาเป็นคำวิพากษ์วิจารณ์และบ่นว่า ซ้ำร้ายเข้าหน่อยก็เจอคนเกลียดชัง..แต่ก็ยังคงมีความสุขและเจริญชีวิตกับสิ่งที่เขาเลือก...ขอคำภาวนาและสวดเพื่อผมด้วยครับ
ชน;
“ ...ไม่ใช่ของเรา....
...เสียงและความเห็นจะมีมากมาย....
...แต่พระเป็นเจ้ากับตัวเราเป็นอย่างไร...
...อย่าทรมานตัวเองด้วยศักดิ์ศรีจอมปลอม...
...จงถือความสุภาพของแท้...
ทีเหลือจงฝากไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์” ..ทุ่งสีกัน..
ปล.(ศิษย์พี่มอบให้ศิษย์น้องผู้เดินตามพระอาจารย์เจ้า)...