บทอ่านจากหนังสือกิจการอัครสาวก                                กจ 7:51-59,8:1ก
     ในครั้งนั้น สเทเฟนกล่าวกับประชาชน ผู้อาวุโส และธรรมาจารย์ว่า “ท่านผู้ดื้อรั้น ใจกระด้างและหูตึงทั้งหลายเอ๋ย ท่านต่อต้านพระจิตเจ้าอยู่เสมอ บรรพบุรุษของท่านเคยทำเช่นไร ท่านก็ทำเช่นนั้น มีประกาศกคนใดบ้างที่บรรพบุรุษของท่านมิได้เบียดเบียน เขาฆ่าผู้ที่ประกาศล่วงหน้าถึงการเสด็จมาของพระเยซูเจ้าผู้ทรงชอบธรรม และบัดนี้ท่านทั้งหลายก็ทรยศและฆ่าพระองค์ด้วย ท่านทั้งหลายได้รับธรรมบัญญัติผ่านทางทูตสวรรค์ แต่ก็หาได้ปฏิบัติตามธรรมบัญญัตินั้นไม่”
     เมื่อได้ฟังดังนั้น ทุกคนรู้สึกขุ่นเคืองเจ็บใจ ขบฟันคำรามเข้าใส่สเทเฟน
สเทเฟนเปี่ยมด้วยพระจิตเจ้า เพ่งมองท้องฟ้า มองเห็นพระสิริรุ่งโรจน์ของพระเจ้า และเห็นพระเยซูเจ้าทรงยืนอยู่เบื้องขวาของพระเจ้า จึงพูดว่า “ดูซิ ข้าพเจ้าเห็นท้องฟ้าเปิดออก และเห็นบุตรแห่งมนุษย์ทรงยืนอยู่เบื้องขวาของพระเจ้า” ทุกคนจึงร้องเสียงดัง เอามืออุดหู วิ่งกรูกันเข้าใส่สเทเฟน ฉุดลากเขาออกไปนอกเมืองแล้วเริ่มเอาหินขว้างเขา บรรดาพยานนำเสื้อคลุมของตนมาวางไว้ที่เท้าของชายหนุ่มคนหนึ่งชื่อ “เซาโล” ขณะที่คนทั้งหลายกำลังเอาหินขว้างสเทเฟน สเทเฟนอธิษฐานภาวนาว่า “ข้าแต่พระเยซู องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดรับวิญญาณของข้าพเจ้าด้วย” เซาโลเป็นคนหนึ่งที่เห็นชอบกับการที่สเทเฟนถูกฆ่า

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญยอห์น                                ยน 6:30-35
     เวลานั้น ประชาชนจึงทูลถามว่า “ท่านทำเครื่องหมายอัศจรรย์ใดเพื่อพวกเราจะได้เห็น และจะได้เชื่อในท่าน ท่านทำอะไร บรรพบุรุษของเราได้กินมานนาในถิ่นทุรกันดาร ดังที่มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า พระองค์ประทานขนมปังจากสวรรค์ให้เขากิน”
พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า มิใช่โมเสสที่ให้ขนมปังจากสวรรค์แก่ท่าน แต่เป็นพระบิดาของเราที่ประทานขนมปังแท้จากสวรรค์ให้ท่าน เพราะขนมปังของพระเจ้า คือขนมปังซึ่งลงมาจากสวรรค์ และประทานชีวิตให้แก่โลก”
ประชาชนจึงทูลว่า “นายขอรับ โปรดให้ขนมปังนี้แก่พวกเราเสมอเถิด”
พระเยซูเจ้าตรัสแก่เขาว่า “เราเป็นปังแห่งชีวิต ผู้ที่มาหาเราจะไม่หิว และผู้ที่เชื่อในเราจะไม่กระหายอีกเลย

ข้อคิด
     พระเยซูเจ้าทรงเป็น “ปังแห่งชีวิต” ด้วยเหตุผลที่ว่า ขนมปังหล่อเลี้ยงชีวิต ปราศจากขนมปังชีวิตก็มิอาจดำเนินต่อไปได้
แต่ชีวิตมิได้หมายถึงชีวิตทางกายภาพเท่านั้น แต่ยังหมายถึงชีวิตวิญญาณซึ่งต้องมีความสัมพันธ์ใหม่กับพระเจ้า เป็นความสัมพันธ์ที่ทำให้ชีวิตเต็มเปี่ยมไปด้วยความวางใจ ความรัก และความนอบน้อมเชื่อฟังพระองค์อีกด้วย
     ความสัมพันธ์ใหม่นี้เป็นไปได้ก็โดยอาศัยพระเยซูเจ้า ปราศจากพระองค์ย่อมไม่มีผู้ใดเข้าถึงความสัมพันธ์นี้ได้ เพราะฉะนั้น พระองค์จึงเป็นแก่นสำคัญของชีวิต จนกล่าวได้ว่าทรงเป็น “ปังแห่งชีวิต”
     หากเราเชื่อและเข้ามาหาพระองค์ จิตใจที่หิวกระหายและแสวงหาชีวิตจะพบกับความอิ่มหนำและพึงพอใจ ความหิวกระหายและการดิ้นรนจะหมดสิ้นไป สิ่งที่คงอยู่คือความสุขสันติในจิตใจทั้งในโลกนี้และในโลกหน้า