บทอ่านจากหนังสือพงษ์กษัตริย์ ฉบับที่หนึ่ง                    1 พกษ 19:4-8
     ส่วนเอลียาห์เดินทางเข้าไปในถิ่นทุรกันดารเป็นระยะทางเดินหนึ่งวัน เขาไปนั่งใต้พุ่มไม้ คิดอยากตาย อธิษฐานว่า “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า เพียงเท่านี้ก็พอแล้ว โปรดเอาชีวิตของข้าพเจ้าไปเถิด ข้าพเจ้าไม่ดีกว่าบรรพบุรุษของข้าพเจ้าเลย” เขานอนแล้วหลับไปใต้พุ่มไม้ ทันใดนั้น ทูตสวรรค์มาแตะตัวเขาและพูดว่า “จงลุกขึ้นและกินเถิด” เขามองเห็นขนมปังปิ้งบนก้อนหินร้อนและเหยือกน้ำอยู่ใกล้ศีรษะ เมื่อเขากินและดื่ม แล้วนอนต่อไป ทูตสวรรค์ขององค์พระผู้เป็นเจ้ากลับมาแตะตัวเขาอีก พูดว่า “จงลุกขึ้นและกินเถิด เพราะท่านยังต้องเดินทางอีกไกลมาก” เอลียาห์จึงลุกขึ้นกินและดื่ม อาหารนี้ทำให้เขามีกำลังเดินได้สี่สิบวันสี่สิบคืนจนถึงโฮเรบ ภูเขาของพระเจ้า

เพลงสดุดี                                                                      สดด 34:1-2,3-4,5-6,7-8
     ก) ข้าพเจ้าจะถวายพระพรแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าตลอดกาล
คำสรรเสริญพระองค์จะติดอยู่กับริมฝีปากของข้าพเจ้าเสมอ
จิตใจข้าพเจ้าจะภูมิใจในองค์พระผู้เป็นเจ้า
บรรดาผู้ต่ำต้อยจงฟังและชื่นชมเถิด
     ข) จงประกาศความยิ่งใหญ่ขององค์พระผู้เป็นเจ้าร่วมกับข้าพเจ้าเถิด
เราจงโห่ร้องถวายชัยแด่พระนามพระองค์พร้อมกัน
ข้าพเจ้าแสวงหาองค์พระผู้เป็นเจ้า และพระองค์ทรงตอบข้าพเจ้า
ทรงช่วยข้าพเจ้าให้พ้นจากความกลัวทั้งหลาย
     ค) จงจับตาดูพระองค์ แล้วใบหน้าของท่านจะสดใส
ไม่มีวันจะต้องอับอายเลย
คนยากจนร้องทูล องค์พระผู้เป็นเจ้าก็ทรงฟัง
ทรงช่วยเขาให้รอดพ้นจากความคับแค้นทั้งหลาย
     ง) ทูตสวรรค์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าตั้งค่ายอยู่โดยรอบผู้ยำเกรงพระองค์
พระองค์ทรงช่วยเขาให้พ้นภัย
จงลองลิ้มดูให้รู้ว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระทัยดี
คนที่ลี้ภัยมาพึ่งพระองค์ย่อมเป็นสุข

บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวเอเฟซัส       อฟ 4:30-5:2
     พี่น้อง จงอย่าทำให้พระจิตของพระเจ้าต้องเศร้าหมอง พระเจ้าประทานพระองค์เป็นตราประทับให้ท่านแล้วสำหรับวันแห่งการไถ่กู้ ท่านทั้งหลายจงขจัดความขมขื่น ความขุ่นเคือง ความโกรธ การขู่ตะคอก การนินทาว่าร้าย และความไม่ดีไม่งามทั้งหลาย แต่จงมีใจโอบอ้อมอารี มีเมตตาต่อกัน ให้อภัยกันดังที่พระเจ้าทรงให้อภัยท่านในองค์พระคริสตเจ้าเถิด
ท่านทั้งหลายจงทำตามแบบฉบับของพระเจ้า ประดุจบุตรสุดที่รักของพระองค์ จงดำเนินชีวิตในความรักดังที่พระคริสตเจ้าทรงรักเราและทรงมอบพระองค์เพื่อเรา เป็นเครื่องบูชาที่มีกลิ่นหอมถวายแด่พระเจ้า

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญยอห์น                               ยน 6:41-51
     เวลานั้น ชาวยิวบ่นพึมพำไม่เห็นด้วยกับพระเยซูเจ้าที่ตรัสว่า “เราเป็นปังซึ่งลงมาจากสวรรค์” เขาพูดกันว่า “คนคนนี้ไม่ใช่เยซูบุตรของโยเซฟหรือ เรารู้จักทั้งบิดาและมารดาของเขาดี แล้วเขาพูดได้อย่างไรว่า เราลงมาจากสวรรค์”
     พระเยซูเจ้าตรัสตอบว่า “เลิกบ่นพึมพำกันเสียทีเถิด ไม่มีใครมาหาเราได้ นอกจากพระบิดาผู้ทรงส่งเรามาจะทรงชักนำเขา และเราจะทำให้เขากลับคืนชีพในวันสุดท้าย มีเขียนไว้ในหนังสือของบรรดาประกาศกว่า ทุกคนจะได้รับคำสอนจากพระเจ้า ทุกคนที่ได้ฟังพระบิดา และเรียนรู้จากพระองค์ ก็มาหาเรา ไม่มีใครได้เห็นพระบิดา นอกจากผู้ที่มาจากพระเจ้า เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า ผู้ที่เชื่อในเรา ก็มีชีวิตนิรันดร เราเป็นปังแห่งชีวิต บรรพบุรุษของท่านทั้งหลายได้กินมานนาในถิ่นทุรกันดาร แล้วยังตาย แต่ปังที่ลงมาจากสวรรค์เป็นอย่างนี้ คือผู้ที่กินปังนี้แล้วจะไม่ตาย เราเป็นปังทรงชีวิตที่ลงมาจากสวรรค์ ใครที่กินปังนี้จะมีชีวิตอยู่ตลอดไป และปังที่เราจะให้นี้ คือเนื้อของเราเพื่อให้โลกมีชีวิต”

ข้อคิด
     ในพันธสัญญาเดิม เมื่อเอลียาห์ท้อแท้อยากตาย ท่านอธิษฐานภาวนาต่อพระเจ้า ท่านได้รับอาหารจากทูตสวรรค์ ทำให้มีกำลังเดินได้สี่สิบวันสี่สิบคืนจนถึงโฮเรบภูเขาของพระเจ้า ในพันธสัญญาใหม่ ชาวยิวบ่นพึมพำไม่เห็นด้วย ที่พระองค์บอกว่าลงมาจากสวรรค์ เพราะพวกเขารู้จักครอบครัวของพระองค์ พระเยซูเจ้าทรงสอนว่า ทุกคนที่ได้รับการสอนจากพระเจ้าพระบิดา และเชื่อก็มีชีวิตนิรันดร พระองค์เป็นปังทรงชีวิตที่ลงมาจากสวรรค์ ใครที่กินปังนี้จะมีชีวิตอยู่ตลอดไป ปังนี้ คือเนื้อของเราเพื่อให้โลกมีชีวิต เนื้อหมายถึงพระเยซูเจ้าทั้งครบผู้ถวายตนเพื่อให้ชีวิตแก่เรา ด้วยน้ำและพระจิตเจ้า ด้วยพระวาจาและศีลมหาสนิท ชีวิตสนิทสัมพันธ์เป็นหนึ่งเดียวกัน ทำให้ชีวิตใหม่แห่งรักของเราเติบโตเป็นพระคริสต์อีกองค์หนึ่ง