บทอ่านจากหนังสือซามูเอล ฉบับที่สอง                            2 ซมอ 5:1-7,10
     ชาวอิสราเอลทุกเผ่ามาเฝ้ากษัตริย์ดาวิดที่เมืองเฮโบรน ทูลว่า “ข้าพเจ้าทั้งหลายเป็นสายเลือดเดียวกันกับพระองค์ ในอดีตเมื่อกษัตริย์ซาอูลทรงปกครอง พระองค์ทรงนำชาวอิสราเอลออกรบ องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสแก่พระองค์ว่า ‘ท่านจะเลี้ยงดูอิสราเอลประชากรของเรา ท่านจะเป็นเจ้านายเหนืออิสราเอล’” บรรดาผู้อาวุโสชาวอิสราเอลจึงมาเฝ้ากษัตริย์ที่เมืองเฮโบรน และกษัตริย์ดาวิดทรงทำพันธสัญญากับเขาเฉพาะพระพักตร์องค์พระผู้เป็นเจ้าที่เมืองเฮโบรน เขาจึงเจิมดาวิดขึ้นเป็นกษัตริย์ปกครองอิสราเอล
ดาวิดมีพระชนมายุสามสิบพรรษาเมื่อทรงขึ้นครองราชย์ และทรงเป็นกษัตริย์อยู่เป็นเวลาสี่สิบปี พระองค์ทรงปกครองชนเผ่ายูดาห์ ที่เมืองเฮโบรนเป็นเวลาเจ็ดปีหกเดือน ทรงปกครองชาวอิสราเอลทุกเผ่าและชนเผ่ายูดาห์ที่กรุงเยรูซาเล็มเป็นเวลาสามสิบสามปี
กษัตริย์ดาวิดเสด็จพร้อมกับบรรดาทหารเข้าโจมตีกรุงเยรูซาเล็ม โจมตีชาวเยบุสที่อยู่ในแผ่นดินนั้น ชาวเยบุสกล่าวกับกษัตริย์ดาวิดว่า “ท่านไม่มีวันจะเข้ามาที่นี่ได้ คนตาบอดและคนพิการก็ยังจะกันท่านไว้ได้ คล้ายกับกล่าวว่า ดาวิดจะเข้าไปที่นั่นไม่ได้เลย แต่กษัตริย์ดาวิดทรงยึดป้อมศิโยน คือเมืองของดาวิดไว้ได้
     นับวันกษัตริย์ดาวิดยิ่งทรงมีพระอำนาจมากขึ้น องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจอมจักรวาลสถิตกับพระองค์

สดด 89:20-21,23-26

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมาระโก                             มก 3:22-30
     เวลานั้น บรรดาธรรมาจารย์ที่มาจากกรุงเยรูซาเล็มพูดว่า “เขามีปีศาจเบเอลเซบูลสิงอยู่” และ “ขับไล่ปีศาจด้วยอำนาจของเจ้าแห่งปีศาจนั่นเอง” พระองค์จึงทรงเรียกเขาเหล่านั้นเข้ามาพบ ตรัสเป็นอุปมาว่า “ซาตานจะขับซาตานได้อย่างไร ถ้าอาณาจักรหนึ่งแตกแยก อาณาจักรนั้นก็ตั้งอยู่ไม่ได้ ถ้าครอบครัวหนึ่งแตกแยก ครอบครัวนั้นก็ตั้งมั่นอยู่ต่อไปไม่ได้ ถ้าซาตานลุกขึ้นต่อสู้กันเองและแตกแยก มันก็อยู่ไม่ได้ ต้องถึงจุดจบ ไม่มีใครเข้าไปในบ้านของคนเข้มแข็งและปล้นเอาทรัพย์ของเขาได้ ถ้าไม่มัดคนเข้มแข็งนั้นไว้ก่อน เมื่อนั้นแหละจึงจะเข้าปล้นบ้านได้
     เราบอกความจริงกับท่านทั้งหลายว่า มนุษย์จะรับการอภัยบาปทุกประการรวมทั้งคำดูหมิ่นพระเจ้าที่ได้พูดออกไป แต่ใครที่พูดดูหมิ่นพระจิตเจ้าจะไม่ได้รับการอภัยเลย เขามีความผิดตลอดนิรันดร” พระเยซูเจ้าตรัสเช่นนี้เพราะมีผู้พูดว่า “คนนี้มีปีศาจสิงอยู่”

ข้อคิด
     อาณาจักรใดแตกแยกกันย่อมเป็นเหยื่อของศัตรู เมื่ออาณาจักรอิสราเอลแตกแยกกันก็อ่อนแอและเป็นเป้าของชาติที่เข้มแข็ง เมื่อกษัตริย์ดาวิดตีกรุงเยรูซาเล็มได้แล้ว ก็รวมอิสราเอลเป็นหนึ่งเดียวและมีความแข็งแกร่ง. ชาวเมืองก็อยู่เย็นเป็นสุข
ในพระวรสารบรรดาธรรมาจารย์หมดหนทางต่อสู้กับพระเยซูเจ้าจึงตั้งข้อกล่าวหาหนักมากคือ หาว่าพระองค์เป็นหัวหน้าผี หรือพระองค์มีผีสิงอยู่ พระเยซูเจ้าตรัสว่า ผู้ที่พูดดูหมิ่นพระจิตเจ้า เขาจะไม่ได้รับการอภัย.