บทอ่านจากหนังสือซามูเอล ฉบับที่สอง                            2 ซมอ 6:12ข-15,17-19
     ในครั้งนั้น กษัตริย์ดาวิดจึงเสด็จไปนำหีบของพระเจ้าขึ้นจากบ้านของโอเบดเอโดม มาที่เมืองของดาวิดด้วยความยินดี เมื่อคนหามหีบขององค์พระผู้เป็นเจ้าเดินไปหกก้าว กษัตริย์ดาวิดก็ทรงถวายโคเพศผู้และแกะอ้วนพีอย่างละตัวเป็นเครื่องบูชา กษัตริย์ดาวิดทรงคาดเอโฟดผ้าป่านเพียงผืนเดียว เต้นรำสุดกำลังเฉพาะพระพักตร์องค์พระผู้เป็นเจ้า กษัตริย์ดาวิดกับชาวอิสราเอลทั้งหลายนำหีบขององค์พระผู้เป็นเจ้าขึ้นมา พร้อมกับโห่ร้องด้วยความยินดี และเป่าแตร
     เมื่อนำหีบขององค์พระผู้เป็นเจ้าเข้ามาประดิษฐานไว้ในที่กำหนดกลางกระโจมซึ่งกษัตริย์ดาวิดทรงตั้งขึ้นไว้ พระองค์ทรงถวายเครื่องบูชาและศานติบูชาเฉพาะพระพักตร์องค์พระผู้เป็นเจ้า เมื่อทรงถวายเครื่องเผาบูชาและศานติบูชาแล้ว กษัตริย์ดาวิดก็ทรงอวยพรประชาชนในพระนามองค์พระผู้เป็นเจ้าจอมจักรวาล และประทานอาหารแก่ประชาชนชาวอิสราเอลทุกคน ทั้งชายและหญิง คือขนมปังคนละก้อน เนื้อย่างคนละชิ้น และผลองุ่นแห้งอัดคนละก้อน หลังจากนั้น ประชาชนต่างกลับบ้าน

สดด 24:7-10

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมาระโก                             มก 3:31-35
     เวลานั้น พระมารดาและพระประยูรญาติของพระองค์มาถึง ยืนรออยู่ข้างนอก ส่งคนเข้าไปทูลพระองค์ ประชาชนกำลังนั่งล้อมพระองค์อยู่ เขาจึงทูลพระองค์ว่า “มารดาและพี่น้องชายหญิงของท่านกำลังตามหาท่าน คอยอยู่ข้างนอก” พระองค์ตรัสถามว่า “ใครเป็นมารดาและพี่น้องของเรา” แล้วพระองค์ทอดพระเนตรผู้ที่นั่งเป็นวงล้อมอยู่ ตรัสว่า “นี่คือมารดาและพี่น้องของเรา ผู้ใดทำตามพระประสงค์ของพระเจ้า ผู้นั้นเป็นพี่น้องชายหญิงและเป็นมารดาของเรา”

ข้อคิด
     การพัฒนาบ้านเมืองก็เหมือนการพัฒนาความเชื่อ ดาวิดเมื่อยึดกรุงเยรูซาเล็มได้แล้วก็ทำให้กรุงนี้เป็นศูนย์กลางทางศาสนา ได้มีการอัญเชิญหีบพระบัญญัติมาไว้ที่กรุงนี้ ผลตามมาคือรัฐต่างๆยอมรับว่าอิสราเอลเป็นประเทศหนึ่งเดียว
ในนพระคัมภีร์โดยท่านมารโก พระเยซูเจ้าประกาศเป็นทางการว่า สมาชิกครอบครัวของพระองค์ประกอบด้วยทุกคนที่ทำตามน้ำพระทัยของพระเจ้า. เราทุกคนมีสิทธิ์ใช้นามสุกลเดียวกันคือ ณ พระคริสตเจ้า.