บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวกาลาเทีย      กท 5:1-6
     พี่น้อง พระคริสตเจ้าทรงปลดปล่อยเราให้เป็นอิสระแล้ว ฉะนั้น จงยืนหยัดมั่นคง และอย่าเข้าเทียมแอกเป็นทาสอีกเลย
จงฟังเถิด ข้าพเจ้า เปาโลขอบอกท่านทั้งหลายว่า ถ้าท่านเข้าสุหนัต พระคริสตเจ้าก็จะไม่มีประโยชน์อะไรกับท่าน ข้าพเจ้าขอยืนยันอีกครั้งหนึ่งกับทุกคนที่เข้าสุหนัตว่า จำเป็นต้องปฏิบัติตามธรรมบัญญัติทุกข้อด้วย ท่านที่คิดว่าเป็นผู้ชอบธรรมอาศัยธรรมบัญญัติ ก็แยกตัวออกไปจากพระคริสตเจ้า และขาดจากพระหรรษทาน ส่วนเรานั้น พระจิตเจ้าทรงนำเราให้รอคอยความชอบธรรมที่หวังจะได้รับจากความเชื่อ เพราะในพระคริสตเยซูนั้น การเข้าสุหนัตหรือไม่เข้าสุหนัตนั้นไม่สำคัญ เรื่องที่สำคัญก็คือมีความเชื่อที่แสดงออกเป็นการกระทำอาศัยความรัก

สดด 119:41,43,44-45,47-48

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                  ลก 11:37-41
     เวลานั้น เมื่อพระเยซูเจ้าตรัสจบแล้ว ชาวฟาริสีคนหนึ่งทูลเชิญพระองค์ไปเสวยพระกระยาหารที่บ้าน พระองค์จึงเสด็จเข้าไปประทับที่โต๊ะ ชาวฟาริสีคนนั้นประหลาดใจเมื่อเห็นว่าพระองค์ไม่ทรงล้างพระหัตถ์ตามธรรมเนียมก่อนเสวยพระกระยาหาร องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับเขาว่า “ชาวฟาริสีเอ๋ย ท่านล้างถ้วยชามด้านนอก แต่ใจของท่านเต็มไปด้วยของที่ขโมยมาและความชั่วร้าย คนโง่เอ๋ย พระเจ้าผู้ทรงสร้างภายนอก มิได้ทรงสร้างภายในด้วยหรือ ถ้าจะให้ดีแล้ว จงให้สิ่งที่อยู่ภายในเป็นทานเถิด แล้วทุกสิ่งก็จะสะอาดสำหรับท่าน”

ข้อคิด
     ปัจจุบันหลายคนไม่ถือศาสนา หรือถือศาสนาแต่ชื่อ บางคนในชีวิตเข้าวัด 3 ครั้งเท่านั้น คือ เมื่อเกิด เมื่อแต่งงาน และเมื่อตาย หรือบางคนพอใจกับการไปวัดวันอาทิตย์ แก้บาปรับศีลอย่างน้อยปีละครั้ง พอใจกับอย่างน้อย ชีวิตภายในวิญญาณจะสะอาดบริสุทธิ์ได้อย่างไร พระเยซูเจ้าเตือนเราผ่านทางนักบุญมาร์การีตา มารีย์ อาลาก๊อก ซึ่งพระเยซูปรากฏมาให้เห็นดวงพระทัยที่รักมนุษย์ถึงเพียงนั้น แต่ไม่ได้รับความรักตอบ จึงมีการถือวันศุกร์ต้นเดือน 9 เดือน ด้วยการแก้บาป รับศีลฯทุกเดือน ปัจจุบันมิใช่ 9 เดือนเท่านั้น แต่ให้รับศีลฯทุกครั้งที่ร่วมถวายบูชามิสซา