บทอ่านจากหนังสือสุภาษิต                                              สภษ 21:1-6,10-13
     พระทัยของกษัตริย์เป็นเหมือนธารน้ำในพระหัตถ์องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าจะทรงผันไปทางไหนก็ได้ตามพระประสงค์ มนุษย์เห็นว่ากิจการทั้งหมดของตนถูกต้อง แต่ผู้ชั่งจิตใจคือองค์พระผู้เป็นเจ้า การปฏิบัติความชอบธรรมและความยุติธรรม เป็นที่โปรดปรานขององค์พระผู้เป็นเจ้ามากกว่าการถวายเครื่องบูชา นัยน์ตายโส ใจเย่อหยิ่ง เป็นเหมือนตะเกียงของคนชั่วร้าย และเป็นบาป แผนงานของคนขยันนำความอุดมสมบูรณ์มาให้อย่างแน่นอน แต่ความรีบเร่งเกินไปนำความขัดสนมาให้ ทรัพย์สมบัติที่ได้มาจากการพูดมุสา เป็นเหมือนความเพ้อฝันของผู้แสวงหาความตาย ความรุนแรงของคนชั่วร้ายจะทำลายเขาจนสิ้นเชิง เพราะเขาปฏิเสธไม่ยอมทำสิ่งที่ถูกต้อง หนทางของผู้ร้ายย่อมคดเคี้ยว แต่ความประพฤติของผู้บริสุทธิ์ย่อมถูกต้อง อยู่ที่จั่วบนหลังคาบ้าน ยังดีกว่าอยู่ในบ้านกับภรรยาที่ชอบทะเลาะวิวาท
     จิตใจของคนชั่วร้ายปรารถนาความชั่ว นัยน์ตาของเขาไม่มีความเมตตากรุณาต่อเพื่อนบ้าน เมื่อคนชอบเยาะเย้ยถูกลงโทษ คนขาดสติก็ฉลาดขึ้น เมื่อผู้มีปรีชาได้รับการสั่งสอน เขาก็ได้ความรู้มากขึ้น พระเจ้าผู้ทรงเที่ยงธรรมทรงสังเกตบ้านของคนชั่วร้าย และทรงเหวี่ยงคนชั่วร้ายให้พินาศ ผู้ใดอุดหูไม่ฟังเสียงร้องของคนยากจน เมื่อผู้นั้นร้องก็จะไม่มีผู้ใดฟัง

สดด 119:1,27,30,34,35,41

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                  ลก 8:19-21
     เวลานั้น พระมารดาและพระประยูรญาติของพระเยซูเจ้ามาเฝ้าพระองค์ แต่ไม่อาจเข้าถึงพระองค์ได้ เพราะมีประชาชนจำนวนมาก มีผู้ทูลพระองค์ว่า “มารดาและพี่น้องของท่านกำลังยืนอยู่ข้างนอก ต้องการพบท่าน” พระองค์ตรัสตอบเขาว่า “มารดาและพี่น้องของเราคือคนเหล่านี้ที่ฟังพระวาจาของพระเจ้าและนำไปปฏิบัติ”

ข้อคิด
     ภารกิจความรักคือ การไถ่บาปของพระเยซูเจ้าที่ทรงทรงมอบให้กับมนุษยชาติทรงยิ่ง ใหญ่สุดที่จะพรรณาได้นั้นแฝงไว้ด้วยความเอาพระทัยใส่อย่างใจจดใจจ่อ และการติดตามให้กำลังใจของพระมารดามารีย์อย่างใกล้ชิด พระมารดามารีย์ไม่เคยแสดงสิท ธิของพระนางในฐานะที่เป็นมารดาของพระเยซูเจ้าแต่ประการใดเลย แต่พระมารดามารีย์ก็ได้รับพระวาจาที่บรรเทาพระทัยพระนางเองจากพระเยซูเจ้าเสมอ ตลอดการปฏิบัติภาระกิจของพระเยซูเจ้า นับแต่การบังเกิดในที่เลี้ยงสัตว์จนถึงพระเยซูเจ้าสิ้น พระชนม์บนกางเขน ณ เนินเขากัลวาริโอ