บทอ่านจากหนังสือประกาศกโฮเชยา                              ฮชย 2:16,17ข-18,21-22
     องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า “ดูซิ เรากำลังจะไปเกลี้ยกล่อมนาง เราจะนำนางไปในถิ่นทุรกันดาร เราจะพูดกับใจของนาง ที่นั่น นางจะตอบเรา เหมือนกับที่ได้ตอบเมื่อนางยังสาวอยู่ เหมือนกับที่นางได้ตอบเมื่อออกจากแผ่นดินอียิปต์ วันนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส ท่านจะเรียกเราว่า ‘สามีของฉัน’ ท่านจะไม่เรียกเราอีกต่อไปว่า ‘บาอัลของฉัน’
     เราจะแต่งงานกับท่านตลอดไป เราจะแต่งงานกับท่านด้วยความยุติธรรมและความชอบธรรม ด้วยความรักมั่นคงและความเมตตากรุณา เราจะหมั้นท่านไว้กับเราด้วยความซื่อสัตย์ และท่านจะรู้จักองค์พระผู้เป็นเจ้า”

สดด 145:2-3,4-5,6-7,8-9

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                 มธ 9:18-26
     ขณะที่พระเยซูเจ้ากำลังตรัสอยู่นั้น หัวหน้าคนหนึ่งเข้ามากราบพระบาท ทูลว่า “บุตรหญิงของข้าพเจ้าเพิ่งสิ้นใจ เชิญพระองค์เสด็จไปปกพระหัตถ์เหนือเขาเถิด เขาจะได้มีชีวิต” พระเยซูเจ้าทรงลุกขึ้นเสด็จตามเขาไปพร้อมกับบรรดาศิษย์
     ขณะนั้น หญิงคนหนึ่งตกเลือดเรื้อรังมาสิบสองปีแล้ว เข้ามาข้างหลังสัมผัสฉลองพระองค์ นางคิดว่า “ถ้าฉันเพียงสัมผัสฉลองพระองค์เท่านั้น ฉันก็จะหายจากโรค” พระเยซูเจ้าทรงหันมาเห็นเข้า จึงตรัสว่า “ลูกเอ๋ย ทำใจดีๆ ไว้ ความเชื่อของท่าน ช่วยท่านให้รอดพ้นแล้ว” หญิงนั้นก็หายจากโรคนับแต่เวลานั้น เมื่อพระเยซูเจ้าเสด็จมาถึงบ้านของหัวหน้าคนนั้น ทรงเห็นคนเป่าขลุ่ย และผู้คนกำลังชุลมุนวุ่นวาย จึงตรัสว่า “ออกไปเถิด เด็กหญิงคนนี้ยังไม่ตาย เพียงแต่นอนหลับไปเท่านั้น” พวกนั้นต่างหัวเราะเยาะพระองค์ เมื่อคนกลุ่มนั้นถูกไล่ออกไปข้างนอกแล้ว พระองค์จึงเสด็จเข้าไป ทรงจับมือเด็กหญิง เด็กนั้นก็ลุกขึ้น ข่าวเรื่องนี้จึงแพร่ออกไปทั่วแคว้นนั้น

ข้อคิด

ตัวชี้วัดว่าพระเยซูเจ้าทรงประทับอยู่ในชุมชนของเรา
1. มีผู้เชื่อศรัทธาในองค์พระเยซูเจ้า ถือตามคำสอนในพระคัมภีร์
2. มีการช่วยเหลือกัน คนตกทุกข์รับการดูแล
3. สมาชิกในชุมชนรักความยุติธรรม มีความเมตตากรุณาและความซื่อสัตย์ต่อกัน