บทอ่านจากหนังสือประกาศกอิสยาห์                               อสย 38:1-6,21-22,7-8
     สมัยนั้น กษัตริย์เฮเซคียาห์ประชวรหนักจนเกือบจะสิ้นพระชนม์ ประกาศกอิสยาห์บุตรของอามอสเข้ามาเฝ้าพระองค์ ทูลว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ ‘จงจัดเรื่องในบ้านให้เรียบร้อย เพราะท่านจะต้องตาย ท่านจะไม่หาย’” กษัตริย์เฮเซคียาห์ทรงผินพระพักตร์เข้าข้างฝา อธิษฐานทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดทรงระลึกเถิดว่าข้าพเจ้าได้ดำเนินชีวิตเฉพาะพระพักตร์พระองค์อย่างซื่อสัตย์และจริงใจ ทำตามที่พระองค์ทรงเห็นว่าถูกต้อง” แล้วกษัตริย์เฮเซคียาห์ทรงกันแสงอย่างหนัก
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสสั่งประกาศกอิสยาห์ว่า “จงไปทูลกษัตริย์เฮเซคียาห์ว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของกษัตริย์ดาวิด บรรพบุรุษของท่านตรัสดังนี้ เราได้ยินคำอธิษฐานและเห็นน้ำตาของท่านแล้ว เราจะต่ออายุให้ท่านอีกสิบห้าปี เราจะช่วยท่านและเมืองนี้ให้รอดพ้นจากมือของกษัตริย์อัสซีเรีย และจะปกป้องเมืองนี้’”
     ประกาศกอิสยาห์สั่งว่า “จงนำผลมะเดื่ออัดมาวางไว้บนพระยอด แล้วพระองค์จะทรงหายประชวร” กษัตริย์เฮเซคียาห์ตรัสถามว่า “มีเครื่องหมายใดบอกเราว่าเราจะขึ้นไปที่พระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้าได้”
     ประกาศกอิสยาห์จึงทูลว่า “นี่คือเครื่องหมายจากองค์พระผู้เป็นเจ้าสำหรับพระองค์ว่า องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงทำตามที่ทรงสัญญาไว้ ดูซิ เราจะทำให้เงาที่ดวงอาทิตย์ทอดลงบนขั้นนาฬิกาแดดของกษัตริย์อาคัส ถอยหลังกลับไปสิบขั้น” เงาที่ดวงอาทิตย์ทอดก็ถอยกลับไปสิบขั้นจากที่ได้ทอดลงไปแล้ว

สดด 38:10-11,12,16

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                 มธ 12:1-8
     ครั้งหนึ่ง พระเยซูเจ้าเสด็จผ่านนาข้าวสาลีในวันสับบาโต บรรดาศิษย์รู้สึกหิว จึงเด็ดรวงข้าวมากิน เมื่อชาวฟาริสีสังเกตเห็นดังนั้น จึงทูลพระองค์ว่า “ดูซิ ศิษย์ของท่านกำลังทำสิ่งต้องห้ามในวันสับบาโต” พระองค์ตรัสตอบว่า “ท่านไม่ได้อ่านในพระคัมภีร์หรือว่ากษัตริย์ดาวิดและผู้ติดตามได้ทำสิ่งใดเมื่อหิวโหย พระองค์เสด็จเข้าไปในพระนิเวศของพระเจ้า เสวยขนมปังที่ตั้งถวายพร้อมกับบรรดาผู้ติดตาม ขนมปังนั้นผู้ใดจะกินไม่ได้ นอกจากบรรดาสมณะเท่านั้น ท่านไม่ได้อ่านในธรรมบัญญัติหรือว่า ในวันสับบาโตนั้น บรรดาสมณะในพระวิหารย่อมละเมิดวันสับบาโตได้โดยไม่มีความผิด เราบอกท่านทั้งหลายว่า ที่นี่มีสิ่งยิ่งใหญ่กว่าพระวิหารเสียอีก ถ้าท่านเข้าใจความหมายของข้อความที่ว่า ‘เราพอใจความเมตตากรุณา มิใช่พอใจเครื่องบูชา’ ท่านคงจะไม่กล่าวโทษผู้ไม่มีความผิด เพราะบุตรแห่งมนุษย์เป็นนายเหนือวันสับบาโต”

ข้อคิด
     กฎเกณฑ์เกี่ยวกับวันสับบาโตเคร่งครัดมาก การที่ศิษย์ของพระเยซูเจ้าเด็ดรวงข้าวมาบดที่มือเพื่อรับประทาน เป็นหนึ่งในงานเก้าสิบเก้าอย่างที่ต้องห้ามในวันสับบาโต พระเยซูเจ้าได้ปกป้องบรรดาศิษย์ พระองค์มองความจำเป็นของมนุษย์มากกว่าพิธีกรรม “เราพอใจความเมตตา มิใช่พอใจเครื่องบูชา” พระองค์ทรงเป็นพระเป็นเจ้าแห่งความเมตตา และเพราะความเมตตานี่เองที่กษัตริย์เฮเซคียาห์ไม่ได้ถูกลงโทษเพราะบาปที่ได้กระทำ และเราทุกคนต้องมีความเมตตาต่อกันเหมือนอย่างพระเยซูเจ้าของเราด้วย