บทอ่านจากหนังสือประกาศกมีคาห์                                 มคา 2:1-5
     วิบัติจงเกิดแก่ผู้วางแผนร้าย และคิดทำความชั่วอยู่บนที่นอน พอรุ่งขึ้นตอนเช้าก็ทำ เพราะเขามีอำนาจจะทำเช่นนั้น เขาอยากได้ทุ่งนาใดก็เข้ายึด เขาอยากได้บ้านใดก็ริบไป เขารีดไถทั้งเจ้าของและบ้านเรือน เขาบีบคนและมรดก
     องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงตรัสดังนี้ว่า “ดูซิ เรากำลังวางแผนต่อสู้กับคนประเภทนี้ เป็นภัยพิบัติซึ่งท่านถอนคอให้พ้นไม่ได้ ท่านจะยืดอกเดินอย่างผึ่งผายไม่ได้ เพราะนั่นคือเวลาแห่งภัยพิบัติ เวลานั้น จะมีผู้แต่งคำพังเพยถึงท่าน และจะคร่ำครวญอย่างขมขื่นว่า ‘พวกเราถูกปล้นจนหมดตัวแล้ว พระเจ้าทรงมอบมรดกของประชากรของข้าพเจ้า ให้เป็นกรรมสิทธิ์ของผู้อื่นแล้ว พระองค์ทรงเอาไปได้อย่างไร พระองค์ทรงแบ่งทุ่งนาของพวกเราให้แก่บรรดาศัตรู’
ดังนั้น จะไม่มีผู้ใดขึงเชือกวัดส่วนมรดก เพื่อจับสลากให้ท่านในชุมชนขององค์พระผู้เป็นเจ้า”

สดด 10:1-2,3-4,7-8,14

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                  มธ 12:14-21
     เวลานั้น ชาวฟาริสีจึงไปชุมนุมปรึกษากันว่าจะกำจัดพระองค์ได้อย่างไร พระเยซูเจ้าทรงทราบเรื่องนี้ จึงเสด็จไปจากที่นั่น ผู้คนจำนวนมากติดตามพระองค์ไป พระองค์ทรงรักษาทุกคนให้หายจากโรค แต่ทรงกำชับเขามิให้แพร่งพรายให้ผู้ใดรู้ ทั้งนี้ เพื่อให้พระวาจาที่ตรัสทางประกาศกอิสยาห์เป็นความจริงว่า
นี่คือผู้รับใช้ที่เราได้เลือกสรรไว้
นี่คือผู้ที่เรารัก ซึ่งเราโปรดปราน
เราจะให้จิตของเราแก่เขา
และเขาจะประกาศความยุติธรรมแก่นานาชาติ
เขาจะไม่ทะเลาะวิวาท และจะไม่ส่งเสียงเอ็ดอึง
จะไม่มีใครได้ยินเสียงของเขาตามลานสาธารณะ
เขาจะไม่หักต้นอ้อที่ช้ำแล้ว
เขาจะไม่ดับไส้ตะเกียงที่ยังริบหรี่อยู่
จนกว่าเขาจะทำให้ความยุติธรรมมีชัยชนะ
นานาชาติจะมีความหวังในนามของเขา

ข้อคิด
     นักพระคัมภีร์บางคนบอกว่า ประกาศกก็คือเสียงมโนธรรมของประชาชน ประกาศกมีคาห์ได้ต่อสู้กับความอยุติธรรมอย่างกล้าหาญ การต่อสู้ของท่านไม่เพียงแต่เป็นการปกป้องสิทธิของคนยากจนเท่านั้น แต่ยังต้องการให้ผู้กระทำผิดกลับใจด้วย แต่หลายครั้งคนเหล่านี้แทนที่จะกลับใจ กลับทำร้ายหรือฆ่าบรรดาประกาศกเสีย เฉกเช่นพระเยซูเจ้าในพระวรสารวันนี้ ที่ชาวฟาริสีแทนที่จะกลับใจเชื่อฟังพระองค์ กลับพากันวางแผนที่จะกำจัดพระองค์ เราทุกคนมีหน้าที่ในการปกป้องคนยากจน คนถูกเอารัดเอาเปรียบในสังคมด้วยความกล้าหาญ