บทอ่านจากหนังสือประกาศกมีคาห์                                มคา 6:1-4,6-8
     จงฟังสิ่งที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสเถิด จงลุกขึ้นแก้คดีของท่านต่อหน้าภูเขา จงให้เนินเขาฟังเสียงของท่าน ภูเขาทั้งหลายเอ๋ย จงฟังคดีขององค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด รากฐานถาวรของแผ่นดินเอ๋ย จงฟังเถิด เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงมีคดีความกับประชากรของพระองค์ พระองค์จะทรงสู้ความกับอิสราเอล ประชากรของเราเอ๋ย เราได้ทำอะไรกับท่าน เราได้ทำให้ท่านขุ่นข้องหมองใจในเรื่องใด จงตอบซิ เพราะเราได้นำท่านออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ และไถ่ท่านจากการเป็นทาส เราใช้โมเสส อาโรน และมีเรียมให้นำหน้าท่าน
     “ข้าพเจ้าจะต้องนำสิ่งใดเมื่อเข้ามาเฝ้าองค์พระผู้เป็นเจ้า และกราบนมัสการพระเจ้าผู้สูงสุด ข้าพเจ้าจะต้องนำเครื่องเผาบูชา โคหนุ่มอายุหนึ่งปีหลายตัวเข้ามาเฝ้าพระองค์หรือ องค์พระผู้เป็นเจ้าจะพอพระทัยแกะเพศผู้นับพันตัว พอพระทัยลำธารน้ำมันนับหมื่นสายหรือ ข้าพเจ้าจะต้องถวายบุตรคนแรกเพื่อชดเชยความผิดของข้าพเจ้า ถวายบุตรจากกายของข้าพเจ้าเพื่อชดเชยบาปที่ข้าพเจ้าได้ทำหรือ”
     “มนุษย์เอ๋ย พระองค์ทรงบอกท่านไว้แล้วว่าอะไรดี และองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประสงค์สิ่งใดจากท่าน คือให้ท่านปฏิบัติความยุติธรรมและรักความดีงาม และดำเนินชีวิตอย่างถ่อมตนกับพระเจ้าของท่าน”

สดด 50:5-6,8-10,16-18,21,23

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                   มธ 12:38-42
     เวลานั้น ชาวฟาริสีและธรรมาจารย์บางคนทูลพระเยซูเจ้าว่า “พระอาจารย์ พวกเราต้องการเห็นเครื่องหมายอัศจรรย์ประการหนึ่งจากท่าน” พระองค์ทรงตอบว่า “คนชั่วร้ายและไม่ซื่อสัตย์ต้องการเห็นเครื่องหมายรึ จะไม่มีเครื่องหมายใดให้เห็น เว้นแต่เครื่องหมายของประกาศกโยนาห์เท่านั้น โยนาห์อยู่ในท้องปลาสามวันสามคืนฉันใด บุตรแห่งมนุษย์ก็จะอยู่ในท้องแผ่นดินสามวันสามคืนฉันนั้น ในวันพิพากษา ชาวเมืองนีนะเวห์จะลุกขึ้นและกล่าวโทษคนยุคนี้ เพราะชาวนีนะเวห์ได้กลับใจเมื่อได้ฟังคำเทศน์ของโยนาห์ แต่ที่นี่มีผู้ยิ่งใหญ่กว่าโยนาห์อีก ในวันพิพากษา พระราชินีแห่งทิศใต้ จะทรงลุกขึ้นและทรงกล่าวโทษคนยุคนี้ เพราะพระนางเสด็จมาจากสุดปลายแผ่นดิน เพื่อฟังพระปรีชาสุขุมของกษัตริย์ซาโลมอน แต่ที่นี่มีผู้ยิ่งใหญ่กว่ากษัตริย์ซาโลมอนอีก”

ข้อคิด
     จากหนังสือประกาศกมีคาห์ เราเห็นภาพเหมือนอยู่หน้าบัลลังก์ผู้พิพากษา แต่ไม่ใช่ในศาล แต่อยู่ท่ามกลางธรรมชาติ พระองค์กำลังพิพากษาประชากรที่ไม่ซื่อสัตย์ของพระองค์ แต่พระองค์เป็นผู้พิพากษาที่ไม่ต้องการ “การลงโทษ” แต่ต้องการ “การกลับใจ” มากกว่า พระเยซูเจ้าในบทพระวรสารก็ยืนยันเรื่องนี้ พระองค์บอกให้ชาวฟาริสีและธรรมาจารย์เชื่อฟังประกาศกโยนาห์และกลับใจเหมือนชาวเมืองนินะเวห์ การกลับใจคือการเปลี่ยนใจใหม่ หันหนีจากค่านิยมที่ไม่ถูกต้อง รักในความดีงามทั้งหลาย