บทอ่านจากหนังสือประกาศกอิสยาห์                                      อสย 26:1-6

             วันนั้น ทุกคนในแผ่นดินยูดาห์จะร้องเพลงบทนี้

          “พวกเรามีเมืองเข้มแข็งเมืองหนึ่ง พระองค์ทรงสร้างกำแพงและเชิงเทินไว้เพื่อปกป้อง จงเปิดประตูเมืองเถิด ประชาชาติที่ชอบธรรมซึ่งรักษาความซื่อสัตย์ไว้จะได้เข้ามาพระองค์ทรงรักษาชนชาติที่มีใจมั่นคงให้อยู่ในสันติ เขาอยู่ในสันติ เพราะวางใจในพระองค์ จงวางใจในองค์พระผู้เป็นเจ้าตลอดไปเถิด เพราะพระเจ้าองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นศิลานิรันดร เพราะพระองค์ทรงกดผู้อยู่บนที่สูงให้ต่ำลง ทรงทำลายเมืองบนที่สูงให้ราบถึงพื้นดิน กลายเป็นฝุ่นดิน เท้าที่เหยียบเมืองนั้นคือเท้าของผู้ถูกกดขี่ คนยากจนจะเดินเหยียบย่ำเมืองนั้น”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                        มธ 7:21,24-27

           เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับบรรดาศิษย์ว่า

          “คนที่กล่าวแก่เราว่า ‘พระเจ้าข้า พระเจ้าข้า’ นั้นมิใช่ทุกคนจะได้เข้าสู่อาณาจักรสวรรค์ แต่ผู้ที่ปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระบิดาของเราผู้สถิตในสวรรค์นั่นแหละ จะเข้าสู่สวรรค์ได้”

          “ผู้ใดฟังถ้อยคำเหล่านี้ของเราและปฏิบัติตาม ก็เปรียบเสมือนคนมีปัญญาที่สร้างบ้านไว้บนหิน ฝนจะตก น้ำจะไหลเชี่ยว ลมจะพัดโหมเข้าใส่บ้านหลังนั้น บ้านก็ไม่พัง เพราะมีรากฐานอยู่บนหิน ผู้ใดที่ฟังถ้อยคำเหล่านี้ของเรา และไม่ปฏิบัติตาม ก็เปรียบเสมือนคนโง่เขลาที่สร้างบ้านไว้บนทราย เมื่อฝนตก น้ำไหลเชี่ยว ลมพัดโหมเข้าใส่บ้านหลังนั้น มันก็พังทลายลงและเสียหายมาก”

ข้อคิด

     คำสอนที่พระเยซูเจ้าทรงสอนศิษย์ของพระองค์ในวันนี้  ชัดเจน  ตรงไปตรงมาบอกว่าคนที่รอดพ้น (ไปสวรรค์)  นั้นคือผู้ที่ปฏิบัติตามพระประสงค์ของพะรบิดา  กล่าวคือ ผู้ที่มีความเชื่อเลื่อมใสและศรัทธาในพระเจ้า  คือผุ้ที่มีชีวิตที่มั่นคง  มีรากฐานของชีวิตที่เข้มแข็ง  สามารถต่อสู้กับการทอลองต่างๆเขาจะไม่หวั่นไหวในการประจญล่อล่วง  เรามีแบบอย่างมากมายของบรรดาผุ้ศักดิ์สิทธิ์ (บรรดานักบุญ) ที่เป้นประจักษ์พยานมาแล้ว... วันนี้จึงเป็นหน้าที่ของเราที่ต้องเป็นประจักษ์พยานถึงองค์พระเยซูคริสตเจ้าเช่นเดียวกัน