บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวก ถึงชาวโรม                             รม 10:9-18

      พี่น้อง ถ้าท่านประกาศด้วยปากว่า พระเยซูทรงเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า และมีความเชื่อในใจว่า พระเจ้าทรงบันดาลให้พระเยซูเจ้าทรงกลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตาย ท่านก็จะรอดพ้น การเชื่อด้วยใจจะบันดาลความชอบธรรม การประกาศด้วยปากจะบันดาลความรอดพ้น เพราะพระคัมภีร์กล่าวว่า “ทุกคนที่มีความเชื่อในพระองค์จะไม่ได้รับความอับอาย” เพราะไม่มีความแตกต่างกันระหว่างชาวยิวกับผู้ที่ไม่ใช่ชาวยิว พระองค์เท่านั้นทรงเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าสำหรับมนุษย์ทุกคน ประทานพระพรมากมายให้ทุกคนที่เรียกขานพระองค์ เพราะทุกคนที่เรียกขานพระนามองค์พระผู้เป็นเจ้า ก็จะรอดพ้น

        ฉะนั้น ชาวอิสราเอลจะเรียกขานพระองค์ได้อย่างไร ถ้าพวกเขาไม่เชื่อ จะเชื่อได้อย่างไร ถ้าไม่เคยได้ยิน จะได้ยินได้อย่างไร ถ้าไม่มีใครประกาศสอน จะมีผู้ประกาศสอนได้อย่างไร ถ้าไม่มีใครส่งไป ตามที่มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า “เท้าของผู้ประกาศข่าวดีช่างงดงามจริงหนอ”

        บางคนเท่านั้นได้เชื่อฟังข่าวดี ดังที่ประกาศกอิสยาห์กล่าวว่า “ข้าแต่พระเจ้า ใครเล่าได้เชื่อคำประกาศของเรา” ดังนั้น ความเชื่อจึงมาจากการฟัง สิ่งที่ได้ฟังก็มาจากพระวาจาของพระคริสตเจ้า

        ข้าพเจ้าขอถามว่า เป็นไปได้หรือที่เขาไม่ได้ยิน เขาได้ยินแน่นอน เพราะเสียงของผู้ประกาศข่าวดีกระจายไปทั่วแผ่นดิน และวาจาของเขาแพร่ไปจนสุดปลายพิภพ

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                                                     มธ 4:18-22

       ขณะที่ทรงดำเนินไปตามชายฝั่งทะเลสาบกาลิลี พระเยซูเจ้าทอดพระเนตรเห็นพี่น้องสองคนคือซีโมนที่เรียกว่าเปโตรกับอันดรูว์น้องชายกำลังทอดแห เขาเป็นชาวประมง พระองค์ตรัสสั่งว่า “จงตามเรามาเถิด เราจะทำให้ท่านเป็นชาวประมงหามนุษย์” เขาทั้งสองคนก็ทิ้งแหไว้ แล้วตามพระองค์ไปทันที

        เมื่อทรงดำเนินไปจากที่นั่น พระองค์ทอดพระเนตรเห็นพี่น้องอีกสองคนคือ ยากอบบุตรของเศเบดี และยอห์นน้องชายกำลังซ่อมแหอยู่ในเรือกับเศเบดีผู้บิดา พระองค์ทรงเรียกเขา ทันใดนั้น เขาทั้งสองคนก็ทิ้งเรือและบิดา แล้วตามพระองค์ไป

ข้อคิด

     อันดรูว์ แปลว่า กล้าหาญ นักบุญอันดรูว์และนักบุญยอห์นเคยเป็นศิษย์ของท่านยอห์นผู้ทำพิธีล้าง  ทั้งสองได้ติดตามและพักอยู่กับพระองค์  ต่อมา  นักบุญอันดรูว์ได้บอกพี่ชาย  นักบุญเปโตรว่าได้พบพระเมสสิยาห์และพา นักบุญเปโตรไปพบเยซูเจ้า (ยน 1:41-42) ท่านได้ละทิ้งอาชืพประมงและติดตามพระเยซูเจ้าอย่างซื่อสัตย์ ดำเนินชีวิตตามข่าวดี มีความสัมพันธ์ที่ดีกับกลุ่มอัครสาวก แม้จะไม่มีบทบาทเป็นผู้นำในกลุ่มอัครสาวก  แต่ท่านมีความสุขที่ได้เป็นศิษย์ของพระองค์  ท่านทูลพระเยซูเจ้าว่า “เด็กคนหนึ่งที่มีขนมปังบาร์เลย์ห้าก้อนและปลาสองตัว” (ยน 6: 8 -9) เปิดทางให้พระองค์ทำอัศจรรย์  พร้อมกับ นักบุญฟิลิปท่านได้การนำชาวกรีกที่นับถือพระเจ้ามาพบพระเยซูเจ้า (ยน 12: 22) ท่านได้ถามพระเยซูเจ้าเรื่องวาระสุดท้ายของโลก (มก 13:3 – 37) ท่านเป็นคนร้อนรนกล้าหาญและมีความสุข ได้เป็นมรณสักขีที่เมืองปาตราส แคว้นอาร์เคเดีย ประเทศกรีก