บทอ่านจากหนังสือปรีชาญาณ                                     ปชญ 2:23-3:9

      โดยแท้จริงแล้ว พระเจ้าทรงสร้างมนุษย์ให้เป็นอมตะ พระองค์ทรงสร้างเขาตามภาพลักษณ์แห่งพระธรรมชาติของพระองค์ แต่เพราะความอิจฉาของปีศาจ ความตายจึงเข้ามาในโลก ผู้ที่อยู่ฝ่ายปีศาจก็จะประสบความตาย

     วิญญาณผู้ชอบธรรมอยู่ในพระหัตถ์พระเจ้า ความทุกข์ทรมานใดๆ จะทำร้ายเขาไม่ได้ ในสายตาของคนโฉดเขลา ความตายของผู้ชอบธรรมดูเหมือนเป็นการสิ้นสุด การจากโลกนี้ไปถูกคิดว่าเป็นหายนะ การที่เขาพรากจากเราไปดูเหมือนเป็นการสูญสิ้น แต่แท้จริงแล้ว เขาอยู่ในสันติสุข แม้ในสายตาของมนุษย์ เขาดูเหมือนว่าถูกพระเจ้าลงโทษ แต่เขาก็มีความหวังเต็มเปี่ยมว่าจะได้ชีวิตอมตะ เขาต้องทนทุกข์เพียงเล็กน้อย แต่จะได้รับบำเหน็จใหญ่หลวง เพราะพระเจ้าทรงทดลองเขา และทรงพบว่าเขาเหมาะสมกับพระองค์ พระองค์ทรงทดลองเขาเหมือนทรงหลอมทองในเบ้า พอพระทัยรับเขาเป็นเสมือนเครื่องเผาบูชา ในวาระที่พระองค์เสด็จมา เขาจะส่องแสงรุ่งโรจน์ เขาจะเป็นเหมือนประกายไฟที่ไหม้ไปทั่วกองฟาง เขาจะตัดสินนานาชาติ และมีอำนาจปกครองประชาชาติ องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงครองราชย์เหนือเขาตลอดไป บรรดาผู้ที่วางใจในพระองค์จะเข้าใจความจริง บรรดาผู้ซื่อสัตย์ต่อพระองค์จะมีชีวิตอยู่กับพระองค์ในความรัก เพราะพระเจ้าทรงความรักมั่นคงและทรงพระเมตตาต่อบรรดาผู้ศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ และเสด็จมาช่วยเหลือผู้ที่ทรงเลือกสรร

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                    ลก 17:7-10

        เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับบรรดาศิษย์ว่า

      “ท่านผู้ใดที่มีผู้รับใช้ออกไปไถนาหรือไปเลี้ยงแกะ เมื่อผู้รับใช้กลับจากทุ่งนา ผู้นั้นจะพูดกับผู้รับใช้หรือว่า ‘เร็วเข้า มานั่งโต๊ะเถิด’ แต่จะพูดมิใช่หรือว่า ‘จงเตรียมอาหารมาให้ฉันเถิด จงคาดสะเอว คอยรับใช้ฉันขณะที่ฉันกินและดื่ม หลังจากนั้นเจ้าจึงกินและดื่ม’ นายย่อมไม่ขอบใจผู้รับใช้ที่ปฏิบัติตามคำสั่งมิใช่หรือ ท่านทั้งหลายก็เช่นเดียวกัน เมื่อท่านได้ทำตามคำสั่งทุกประการแล้ว จงพูดว่า ‘ฉันเป็นผู้รับใช้ที่ไร้ประโยชน์ เพราะฉันทำตามหน้าที่ที่ต้องทำเท่านั้น’”

ข้อคิด

     หากเรายึดติดกับความสำเร็จในอดีตมากไป  จนทำให้ไม่กล้าทำสิ่งใหม่ในปัจจุบัน  เพียงเพราะกลัวว่าจะทำไม่ดีเท่ากับที่ผ่านมา  หรือเอาแต่นั่งอมทุกข์กับความล้มเหลวในอดีต  และไม่กล้าพอที่จะลุกขึ้นทำอะไรอีกต่อไป  เพราะไม่มั่นใจในตัวเอง  เราจะทำหน้าที่ของเราอย่างมีความสุขได้อย่างไร  เคล็ดลับความสุขของชีวิตคือ  สำนึกว่าตนเป็นดั่งคนใช้ที่ได้ทำหน้าที่อย่างดีที่สุดแล้ว  และไม่ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร  จงยอมรับมัน  เหตุก็เพราะว่าเราไม่ได้ทำกิจการดีเพื่อตัวเราเอง  แต่เราทำเพื่อพระเจ้าและเพื่อนมนุษย์