วันจันทร์ที่ 22 พฤศจิกายน 2021 ระลึกถึง น.เซซีลีอา พรหมจารีและมรณสักขี

รายละเอียด

หมวด: พฤศจิกายน 2021

เผยแพร่เมื่อ วันอังคาร, 12 ตุลาคม 2564 02:28

เขียนโดย กลุ่มไบเบิ้ลไดอารี

ฮิต: 492

บทอ่านจากหนังสือประกาศกดาเนียล                            ดนล 1:1-6,8-20
     ปีที่สามในรัชกาลกษัตริย์เยโฮยาคิมแห่งยูดาห์ กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนทรงยกทัพมาล้อมกรุงเยรูซาเล็ม องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงมอบกษัตริย์เยโฮยาคิมแห่งยูดาห์ รวมทั้งเครื่องใช้ส่วนหนึ่งของพระวิหารของพระเจ้า ไว้ในอำนาจของกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ พระองค์ทรงนำสิ่งของเหล่านี้มายังแผ่นดินชินาร์ และทรงเก็บไว้ในห้องคลังวิหารของเทพเจ้าของพระองค์
     กษัตริย์ทรงบัญชาอัชเปนัส หัวหน้ามหาดเล็กของพระองค์ ให้นำชาวอิสราเอลบางคนที่เป็นเชื้อพระวงศ์หรือมาจากตระกูลขุนนาง เป็นชายหนุ่มที่มีร่างกายสมบูรณ์ รูปร่างงาม เฉลียวฉลาด มีปรีชา เรียนรู้วิชาการต่าง ๆ ได้รวดเร็ว และรอบคอบในการตัดสินให้มาอยู่ในราชสำนัก เพื่อเรียนเขียนและพูดภาษาของชาวเคลเดีย กษัตริย์ทรงกำหนดให้เขาได้รับส่วนอาหารและเหล้าองุ่นจากโต๊ะเสวยของพระองค์ทุกวัน เขาจะต้องรับการศึกษาเป็นเวลาสามปี เมื่อครบกำหนดแล้ว จะได้เข้ารับราชการ ในบรรดาชายหนุ่มเหล่านี้มีชาวยูดาห์ คือดาเนียล ฮานันยาห์ มิชาเอล และอาซาริยาห์
     แต่ดาเนียลตั้งใจไว้ว่าจะไม่ทำตนเป็นมลทิน โดยกินอาหารหรือดื่มเหล้าองุ่นจากโต๊ะเสวยของกษัตริย์ เขาจึงขอหัวหน้ามหาดเล็กอย่าได้บังคับตนให้เป็นมลทิน พระเจ้าทรงบันดาลให้หัวหน้ามหาดเล็กพอใจและเห็นชอบกับดาเนียล แต่หัวหน้ามหาดเล็กก็ทักท้วงดาเนียลว่า “ข้าพเจ้าเกรงกษัตริย์เจ้านายของข้าพเจ้า ผู้ทรงกำหนดอาหารและเครื่องดื่มของท่าน ถ้าพระองค์ทรงเห็นว่าท่านทั้งสี่คนมีใบหน้าซีดกว่าใบหน้าชายหนุ่มคนอื่นๆที่มีอายุเท่ากัน ท่านก็จะทำให้ข้าพเจ้าต้องเสี่ยงชีวิตถูกกษัตริย์ลงโทษ”
     ดาเนียลจึงบอกผู้ที่หัวหน้ามหาดเล็กกำหนดให้ดูแลดาเนียล ฮานันยาห์ มิชาเอลและอาซาริยาห์ว่า “จงทดลองผู้รับใช้ของท่านเป็นเวลาสิบวัน ท่านจงให้พวกเรากินแต่ผักและดื่มน้ำเปล่า แล้วท่านจงเปรียบเทียบใบหน้าของพวกเรากับใบหน้าของบรรดาชายหนุ่มที่กินเครื่องเสวยของกษัตริย์ และจงทำกับผู้รับใช้ของท่านตามที่ท่านเห็นควรเถิด”
     เขาก็ยอมทำตามข้อเสนอนี้และทดลองเป็นเวลาสิบวัน เมื่อครบสิบวันแล้วก็ปรากฏว่าใบหน้าของชายหนุ่มเหล่านี้ดีกว่า เปล่งปลั่งกว่าใบหน้าของชายหนุ่มอื่น ๆ ที่กินเครื่องเสวยของกษัตริย์ ตั้งแต่นั้นมา ผู้ดูแลก็สั่งให้งดนำเครื่องเสวยและเหล้าองุ่นที่เขาทั้งสี่คนควรจะได้รับนั้นเสีย นำแต่ผักมาให้เขากิน พระเจ้าประทานความรู้ ความเชี่ยวชาญในการอ่านเขียนและปรีชาญาณแก่ชายหนุ่มทั้งสี่คน และทรงบันดาลให้ดาเนียลอธิบายความหมายของนิมิตและความฝันได้อีกด้วย
     เมื่อครบกำหนดที่กษัตริย์ทรงบัญชาให้นำชายหนุ่มทุกคนเข้าเฝ้า หัวหน้ามหาดเล็กนำเขาเข้าเฝ้ากษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ กษัตริย์ทรงสนทนากับเขาทุกคน และทรงเห็นว่าไม่มีใครเฉลียวฉลาดเหมือดาเนียล ฮานันยาห์ มิชาเอลและอาซาริยาห์ เขาทั้งสี่คนจึงได้เข้ารับราชการ เมื่อกษัตริย์ตรัสถามเรื่องราวที่ต้องใช้ปรีชาญาณและความรอบรู้ พระองค์ก็ทรงพบว่าคำตอบของชายหนุ่มเหล่านี้ดีกว่าคำตอบของบรรดาโหราจารย์และผู้วิเศษ ซึ่งอยู่ทั่วอาณาจักรของพระองค์ถึงสิบเท่า

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                ลก 21:1-4
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าทอดพระเนตรเห็นคนมั่งมีกำลังใส่เงินถวายลงในตู้ทาน ทรงเห็นหญิงม่ายยากจนคนหนึ่งใส่เหรียญทองแดงสองเหรียญลงในตู้ทานด้วย จึงตรัสว่า “เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า หญิงม่ายยากจนคนนี้ทำทานมากกว่าทุกคน เพราะทุกคนนำเงินที่เหลือใช้มาทำทาน แต่หญิงคนนี้ขัดสนอยู่แล้ว ยังนำเงินทั้งหมดสำหรับเลี้ยงชีพมาทำทาน”

ข้อคิด
     ประกาศกดาเนียลได้พิสูจน์ให้เราทราบว่า ถ้าถือปฏิบัติตามบทบัญญัติของโมเสสที่เก็บไว้ในจิตใจ แม้ร่างกายจะอยู่ต่างสถานที่ องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอวยพรและเป็นกำลังใจตลอดเวลา แม้ยามขาดแคลนสถานที่ในการนมัสการพระองค์ในถิ่นเนรเทศ ความเปี่ยมล้นในใจยังเป็นพลังชีวิตเสมอ หญิงม่ายยากจนในพระวรสารได้ทำหน้าที่ตามฐานะที่ตนพึงทำ บำรุงพระวิหารตามความสามารถ ซึ่งพระเยซูเจ้าได้ตรัสชมความบริสุทธิ์ใจ และการทำหน้าที่อย่างซื่อสัตย์และรับความสุขใจมากกว่าผู้ที่ทำบุญเพื่อให้ผู้อื่นชมสรรเสริญ

วันพุธที่ 24 พฤศจิกายน 2021 ระลึกถึง น.อันดรูว์ ดุง-ลัก พระสงฆ์และเพื่อนมรณสักขี

รายละเอียด

หมวด: พฤศจิกายน 2021

เผยแพร่เมื่อ วันอังคาร, 12 ตุลาคม 2564 02:25

เขียนโดย กลุ่มไบเบิ้ลไดอารี

ฮิต: 506

บทอ่านจากหนังสือประกาศกดาเนียล                           ดนล 5:1-6,13-14,16-17,23-28
     ในครั้งนั้น กษัตริย์เบลชัสซาร์ทรงจัดงานเลี้ยงฉลองแก่เจ้านายหนึ่งพันคน และเสวยน้ำจัณฑ์พร้อมกับเจ้านายเหล่านั้น เมื่อกษัตริย์เบลชัสซาร์เสวยน้ำจัณฑ์มากแล้ว มีพระบัญชาให้นำภาชนะทองคำและเงิน ซึ่งกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์พระราชบิดาทรงนำมาจากพระวิหารในกรุงเยรูซาเล็มออกมา เพื่อพระองค์จะทรงใช้เสวยพร้อมกับบรรดาเจ้านาย พระสนมและนางห้ามของพระองค์ บรรดาผู้รับใช้จึงนำภาชนะทองคำและเงินซึ่งถูกนำมาจากพระวิหารของพระเจ้าที่กรุงเยรูซาเล็ม กษัตริย์ทรงใช้ภาชนะเหล่านี้เสวยพร้อมกับบรรดาเจ้านาย พระสนมและนางห้ามของพระองค์ ขณะที่ทุกคนกำลังดื่มเหล้าองุ่นและสรรเสริญเทพเจ้าที่ทำด้วยทองคำ เงิน ทองสัมฤทธิ์ เหล็ก ไม้และหิน ทันใดนั้น นิ้วมือมนุษย์ปรากฏขึ้นและเขียนบนผนังของท้องพระโรงตรงหน้าเชิงประทีป เมื่อกษัตริย์ทรงเห็นนิ้วมือที่กำลังเขียนอยู่ พระพักตร์ของพระองค์ก็ซีดเผือด พระดำริทำให้พระองค์ตกพระทัย พระวรกายก็อ่อนเปลี้ย พระชานุก็กระทบกัน
     มีผู้นำดาเนียลเข้ามาเฝ้ากษัตริย์ พระองค์ตรัสถามว่า “ท่านคือดาเนียล ชาวยิวคนหนึ่งในบรรดาผู้ที่พระราชบิดาของเราทรงจับเป็นเชลยจากแคว้นยูดาห์มาอยู่ที่นี่ใช่ไหม เราได้ยินว่าท่านมีจิตของบรรดาเทพเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์ และทุกคนรู้ว่าท่านมีความสว่าง มีปัญญาและปรีชาญาณพิเศษกว่าผู้อื่น เราได้ยินว่าท่านอธิบายและแก้ปริศนาได้ ถ้าท่านอ่านข้อเขียนนี้และอธิบายความหมายให้เราได้ เราจะให้ท่านสวมเสื้อสีม่วงแดง สวมสร้อยคอทองคำ และจะแต่งตั้งท่านให้มีอำนาจปกครองเป็นลำดับที่สามในราชอาณาจักร”
ดาเนียลทูลตอบว่า “ขอพระองค์ทรงเก็บของพระราชทานไว้กับพระองค์ และประทานเป็นรางวัลแก่ผู้อื่นเถิด ข้าพเจ้าจะอ่านข้อเขียนนี้ถวาย และจะอธิบายความหมายให้ทรงทราบ
     ยิ่งกว่านั้น พระองค์ยังทรงยกพระองค์ขึ้นดูหมิ่นองค์พระผู้เป็นเจ้าแห่งสวรรค์ ทรงให้นำภาชนะแห่งพระวิหารของพระเจ้ามาเฉพาะพระพักตร์ แล้วพระองค์ก็เสวยเหล้าองุ่นจากภาชนะเหล่านั้น พร้อมกับบรรดาเจ้านาย พระสนมและนางห้ามของพระองค์ พระองค์ทรงสรรเสริญบรรดาเทพเจ้าที่ทำด้วยเงิน ทองคำ ทองสัมฤทธิ์ เหล็ก ไม้และหิน เทพเจ้าเหล่านี้มองไม่เห็น ไม่ได้ยินและไม่เข้าใจอะไรเลย พระองค์มิได้ถวายพระเกียรติแด่พระเจ้า ทั้ง ๆ ที่พระชนมชีพของพระองค์อยู่ในพระหัตถ์ของพระเจ้า และวิถีชีวิตทั้งหมดของพระองค์ก็เป็นของพระเจ้าด้วย พระเจ้าจึงทรงส่งมือมาเขียนข้อความนี้ไว้ ซึ่งอ่านได้ว่า ‘เมเน เทเคล เปเรส’ นี่คือความหมายของข้อเขียน ‘เมเน’ มีความหมายว่า ‘นับแล้ว’ พระเจ้าทรงนับวันพระอาณาจักรของพระองค์แล้ว และทรงนำพระอาณาจักรมาถึงจุดจบ ‘เทเคล’ มีความหมายว่า ‘ชั่งแล้ว’ พระองค์ทรงถูกชั่งบนตราชูและปรากฏว่าทรงมีน้ำหนักไม่พอ เปเรส’ มีความหมายว่า ‘แบ่งแล้ว’ พระอาณาจักรของพระองค์ถูกแบ่งแล้วและถูกมอบแก่ชาวมีเดียและชาวเปอร์เซีย”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                 ลก 21:12-19
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสแก่บรรดาศิษย์ว่า“แต่ก่อนที่เหตุการณ์ทั้งหมดนี้จะเกิดขึ้น เขาจะจับกุมท่าน จะเบียดเบียนท่าน จะนำท่านไปไต่สวนในศาลาธรรม และจะจองจำท่านในคุก เขาจะนำท่านไปยืนต่อหน้ากษัตริย์และผู้ว่าราชการเพราะนามของเรา และนี่จะเป็นโอกาสให้ท่านเป็นพยานถึงเรา จงตัดสินใจว่าท่านจะไม่หาคำแก้ตัวไว้ก่อน เราจะให้คำพูดและปรีชาญาณแก่ท่าน ซึ่งศัตรูของท่านจะต้านทานหรือโต้แย้งไม่ได้ บิดามารดา พี่น้อง ญาติและมิตรสหายจะทรยศต่อท่าน บางท่านจะต้องถูกประหารชีวิตด้วย ท่านทั้งหลายจะเป็นที่เกลียดชังของทุกคนเพราะนามของเรา แต่เส้นผมบนศีรษะของท่านจะไม่เสียไปแม้แต่เส้นเดียว ด้วยการยืนหยัดมั่นคงท่านจะรักษาชีวิตของท่านไว้ได้

ข้อคิด
     พระเยซูเจ้าทรงให้กำลังใจบรรดาศิษย์ผู้ซื่อสัตย์ว่า พวกเขาต้องพิสูจน์ตนเองว่ามีพระวาจาในชีวิตของพวกเขาอยู่ตลอดเวลา แม้ยามที่ต้องถูกเบียดเบียน ถูกจับกุม ถูกนำไปไต่สวนแบบสร้างพยานเท็จ แล้วอาจถูกจองจำในคุกด้วย แต่พระองค์จะประทับอยู่ตลอดเวลา เป็นหน้าที่ของเราแต่ละคนที่จะต้องแสดงตนให้รู้ว่า พระผู้เป็นเจ้าเป็นองค์ชีวิต และจะคืนชีวิตให้แม้ถูกประหาร เพื่อยืนยันว่า คนๆ นั้นซื่อสัตย์จนวาระสุดท้าย

วันอังคารที่ 23 พฤศจิกายน 2021 ระลึกถึง น..เคลเมนต์ ที่ 1 พระสันตะปาปา และมรณสักขี น.โคลัมบัน เจ้าอธิการ

รายละเอียด

หมวด: พฤศจิกายน 2021

เผยแพร่เมื่อ วันอังคาร, 12 ตุลาคม 2564 02:27

เขียนโดย กลุ่มไบเบิ้ลไดอารี

ฮิต: 502

บทอ่านจากหนังสือประกาศกดาเนียล                           ดนล 2:31-45
     ในครั้งนั้น ดาเนียลทูลกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ว่า “ข้าแต่พระราชา ในนิมิตพระองค์ทอดพระเนตรเห็นรูปปั้นขนาดใหญ่มากตั้งอยู่เฉพาะพระพักตร์ รูปนั้นส่องแสงแรงกล้าดูน่ากลัว เศียรของรูปทำด้วยทองคำบริสุทธิ์ อกและแขนทำด้วยเงิน ท้องและโคนขาทำด้วยทองสัมฤทธิ์ ขาทำด้วยเหล็ก ส่วนเท้าทำด้วยเหล็กปนดินเผา
     ขณะที่กำลังทอดพระเนตรอยู่นั้น หินก้อนหนึ่งหลุดออกมาจากภูเขา มิใช่ด้วยมือของมนุษย์มาปะทะรูปปั้นนั้นที่เท้าซึ่งทำด้วยเหล็กปนดินเผา ทำให้เท้านั้นแตกเป็นชิ้น ๆ แล้วทั้งเหล็กปนกับดินเผา ทองสัมฤทธิ์ เงิน และทองคำ ต่างก็แหลกละเอียดเหมือนแกลบบนลานนวดข้าวในฤดูร้อน ลมก็พัดมันไป ไม่ทิ้งร่องรอยไว้เลย ส่วนหินก้อนที่ปะทะรูปนั้นก็กลายเป็นภูเขาใหญ่ ขยายไปทั่วแผ่นดิน นี่คือพระสุบิน บัดนี้ข้าพเจ้าทั้งหลายจะทำนายพระสุบินให้พระราชาทรงทราบ”
     “ข้าแต่พระราชา พระองค์ทรงเป็นจอมกษัตริย์ พระเจ้าแห่งสวรรค์ประทานราชอาณาจักร อานุภาพ พลังและพระเกียรติยศแด่พระองค์ และทรงมอบมนุษย์ สัตว์ในทุ่งนาและนกในอากาศ ไม่ว่าจะอยู่ที่ใด ไว้ใต้อำนาจของพระองค์ ให้ทรงปกครองทุกสิ่ง พระองค์คือเศียรทำด้วยทองคำ ต่อจากพระองค์จะมีอีกราชอาณาจักรหนึ่ง ด้อยกว่าราชอาณาจักรของพระองค์ ขึ้นมาแทน แล้วจะมีราชอาณาจักรที่สามทำด้วยทองสัมฤทธิ์ ซึ่งจะปกครองทั่วแผ่นดิน ต่อจากนั้นจะมีราชอาณาจักรที่สี่ซึ่งแข็งเหมือนเหล็ก เหล็กทุบทุกสิ่งให้แตกเป็นชิ้น ๆ ฉันใด ราชอาณาจักรนั้นก็จะทำลายอาณาจักรอื่น ๆ ให้แหลกฉันนั้น ดังที่พระองค์ทรงเห็น เท้าและนิ้วเท้าของรูปนั้นเป็นดินเผาปนเหล็ก หมายความว่าราชอาณาจักรนั้นจะไม่เป็นหนึ่งเดียวกัน แต่จะมีความแข็งของเหล็กอยู่บ้าง เพราะมีเหล็กปนกับดินเผา ดังที่ทรงเห็น นิ้วเท้าเป็นเหล็กปนดินเผาฉันใด ราชอาณาจักรนั้นก็จะแข็งบ้าง เปราะบางบ้างฉันนั้น ที่พระองค์ทรงเห็นเหล็กปนดินเผา หมายความว่ากษัตริย์จะมีความสัมพันธ์กันด้วยการสมรส แต่จะไม่รวมกันเป็นหนึ่งเดียว เหมือนกับเหล็กที่ไม่รวมเป็นหนึ่งเดียวกับดินเผา
     ในรัชสมัยของกษัตริย์เหล่านี้ พระเจ้าแห่งสวรรค์จะทรงตั้งราชอาณาจักรหนึ่งขึ้น ซึ่งจะไม่มีวันถูกทำลาย และจะไม่ตกอยู่ใต้อำนาจของชนชาติอื่น ราชอาณาจักรนี้จะทำลายราชอาณาจักรอื่น ๆ ทั้งหมดให้แหลกละเอียดจนสิ้นเชิง และจะคงอยู่ตลอดไป นี่คือความหมายของหินที่พระองค์ทรงเห็นหลุดออกมาจากภูเขามิใช่ด้วยมือของมนุษย์ ซึ่งทำให้เหล็ก ทองสัมฤทธิ์ ดินเผา เงิน และทองคำแตกเป็นชิ้น ๆ พระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ทรงเปิดเผยให้พระราชาทรงทราบว่าอะไรจะเกิดขึ้นตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป พระสุบินนี้เป็นความจริง และคำทำนายพระสุบินก็เชื่อถือได้”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                ลก 21:5-11

     ขณะนั้น บางคนให้ข้อสังเกตว่าพระวิหารมีหินและของถวายตกแต่งอย่างงดงาม พระเยซูเจ้าจึงตรัสว่า “สักวันหนึ่ง ทุกสิ่งที่ท่านเห็นอยู่นี้ จะไม่มีก้อนหินเหลือซ้อนกันอยู่เลย” เขาจึงทูลถามพระองค์ว่า “พระอาจารย์ เหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นเมื่อไร และมีเครื่องหมายใดบอกว่าเหตุการณ์นี้กำลังจะเกิดขึ้น”
     พระองค์ตรัสตอบว่า “จงระวังอย่าให้ผู้ใดหลอกลวงท่านได้ หลายคนจะอ้างนามของเรา พูดว่า “ฉันเป็นพระคริสต์” และ “เวลากำหนดมาถึงแล้ว” อย่าตามเขาไป เมื่อท่านทั้งหลายได้ยินข่าวลือเรื่องสงครามและการปฏิวัติ จงอย่าตกใจ เหตุการณ์เหล่านี้จำเป็นต้องเกิดขึ้นก่อน แต่ยังไม่ถึงวาระสุดท้าย”
     แล้วพระองค์ตรัสกับเขาว่า “ชาติหนึ่งจะลุกขึ้นต่อสู้กับอีกชาติหนึ่ง อาณาจักรหนึ่งจะลุกขึ้นต่อสู้กับอีกอาณาจักรหนึ่ง แผ่นดินไหว โรคระบาดและความอดอยากอย่างใหญ่หลวงจะเกิดขึ้นหลายแห่ง จะมีเหตุการณ์น่าสะพรึงกลัว และเครื่องหมายยิ่งใหญ่จะเกิดขึ้นในท้องฟ้า”

ข้อคิด
     พระศาสนจักรนำบทอ่านเรื่องวาระสุดท้ายของโลกมาเพื่อเตือนสติคริสตชนให้ตื่นเฝ้าและภาวนา รอรับเสด็จองค์พระผู้ไถ่ผู้ทรงประกาศว่าจะเสด็จกลับมาเพื่อแยกคนดีออกจากคนชั่วร้าย โดยทรงโปรดให้เห็นเหตุการณ์ต่างๆ เป็นเครื่องหมายของการเตือนให้ทุกคนมั่นใจว่า จะเจริญชีวิตตามแนวทางคำสอนแนะนำคือบรรดาศิษย์ “เราชนะโลกแล้ว” ทุกอย่างที่เกิดขึ้นอยู่ในแผนการของพระ คนดีจะมีจิตสงบและรอรับรางวัลที่พระองค์ทรงจัดเตรียมไว้สำหรับทุกคนแล้ว

วันพฤหัสบดีที่ 25 พฤศจิกายน 2021 น.กาทารีนา แห่งอเล็กซานเดรีย พรหมจารีและมรณสักขี

รายละเอียด

หมวด: พฤศจิกายน 2021

เผยแพร่เมื่อ วันอังคาร, 12 ตุลาคม 2564 02:23

เขียนโดย กลุ่มไบเบิ้ลไดอารี

ฮิต: 500

บทอ่านจากหนังสือประกาศกดาเนียล                             ดนล 6:11-28
     ในครั้งนั้น เมื่อดาเนียลรู้ว่ากษัตริย์ทรงลงพระนามประกาศพระราชกฤษฎีกา เขาก็เข้าไปในบ้านซึ่งมีหน้าต่างห้องชั้นบนเปิดตรงไปยังกรุงเยรูซาเล็ม เขาคุกเข่าวันละสามครั้งเพื่ออธิษฐานภาวนาและสรรเสริญพระเจ้าของตน ดังที่เขาเคยกระทำมาก่อน ผู้ต้องการกล่าวหาดาเนียลจึงวิ่งเข้าไปในบ้าน พบดาเนียลกำลังอธิษฐานภาวนาทูลขอพระเจ้าของตน เขาทั้งหลายจึงรีบเข้าเฝ้ากษัตริย์ ทูลเรื่องประกาศห้ามว่า “ข้าแต่พระราชา พระองค์ทรงออกพระราชกฤษฎีกามิใช่หรือว่า ในช่วงเวลาสามสิบวัน ถ้าผู้ใดวอนขอจากเทพเจ้าหรือมนุษย์นอกจากพระราชา ผู้นั้นจะต้องถูกโยนลงไปในถ้ำสิงโต” กษัตริย์ตรัสตอบว่า “ถูกแล้ว ตามกฎหมายของชาวมีเดียและชาวเปอร์เซีย กฤษฎีกาฉบับนี้ยกเลิกไม่ได้”
     คนเหล่านั้นจึงทูลว่า “ข้าแต่พระราชา ดาเนียลผู้นั้นซึ่งเป็นคนหนึ่งในบรรดาผู้ถูกจับเป็นเชลยมาจากแคว้นยูดาห์ ไม่เคารพพระองค์ และไม่เคารพพระราชกฤษฎีกาของพระองค์ เขาอธิษฐานภาวนาวันละสามครั้ง”
     เมื่อกษัตริย์ทรงได้ยินถ้อยคำเหล่านี้ ก็ทรงเป็นทุกข์ยิ่งนัก และทรงตั้งพระทัยจะช่วยดาเนียลให้รอดพ้น ทรงพยายามหาวิธีการจนถึงเวลาดวงอาทิตย์ตก แต่คนเหล่านั้นกลับมาเข้าเฝ้ากษัตริย์อีก ทูลว่า “ข้าแต่พระราชา ขอทรงทราบว่าตามกฎหมายของชาวมีเดียและชาวเปอร์เซีย พระราชกฤษฎีกาและข้อกำหนดใด ๆ ที่กษัตริย์ทรงลงพระนามแล้วจะยกเลิกไม่ได้”
     กษัตริย์จึงทรงบัญชาให้ไปจับดาเนียล นำมาโยนลงในถ้ำสิงโต กษัตริย์ตรัสแก่ดาเนียลว่า “ขอพระเจ้าของท่านที่ท่านรับใช้อย่างซื่อสัตย์ตลอดมา ทรงช่วยท่านให้รอดพ้นเถิด” มีคนนำหินก้อนหนึ่งมาปิดปากถ้ำไว้ กษัตริย์ทรงประทับตราด้วยพระธำมรงค์ของพระองค์ และด้วยตราของบรรดาเจ้านาย เพื่อมิให้ผู้ใดเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของดาเนียลได้ แล้วกษัตริย์ก็เสด็จกลับพระราชวัง ทรงอดพระกระยาหารตลอดคืนนั้น ไม่ทรงยอมรับความบันเทิงใด ๆ และบรรทมไม่หลับ
     วันรุ่งขึ้น กษัตริย์ทรงลุกขึ้นแต่เช้าตรู่ รีบเสด็จไปยังถ้ำสิงโต เมื่อเสด็จมาใกล้ถ้ำที่ดาเนียลอยู่ พระองค์ทรงเรียกดาเนียลด้วยพระสุรเสียงโทมนัสว่า “ดาเนียล ผู้รับใช้ของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์เอ๋ย พระเจ้าของท่านที่ท่านรับใช้อย่างซื่อสัตย์ตลอดมาทรงช่วยท่านให้รอดพ้นจากสิงโตได้หรือไม่” ดาเนียลทูลตอบว่า “ข้าแต่พระราชา ขอทรงพระเจริญเทอญ พระเจ้าของข้าพเจ้าทรงส่งทูตสวรรค์มาปิดปากสิงโตไว้ ไม่ให้มันทำอันตรายข้าพเจ้าได้ เพราะทรงเห็นว่าข้าพเจ้าไม่มีความผิดเฉพาะพระพักตร์ ข้าแต่พระราชา ข้าพเจ้ามิได้กระทำผิดประการใดต่อพระองค์อีกด้วย” กษัตริย์ทรงยินดีอย่างยิ่ง ทรงบัญชาให้นำดาเนียลออกมาจากถ้ำ เมื่อเขาออกมาแล้วก็ไม่ปรากฏว่ามีบาดแผลใด ๆ เลย เพราะเขาไว้ใจในพระเจ้าของตน กษัตริย์จึงทรงบัญชาให้นำคนเหล่านั้นที่กล่าวหาดาเนียลมาโยนลงในถ้ำสิงโตพร้อมกับบุตรภรรยา และก่อนที่เขาเหล่านี้ไปถึงก้นถ้ำ สิงโตก็กระโจนใส่เขาและขย้ำเขาจนกระดูกแหลกละเอียดทั้งหมด
     กษัตริย์ดาริอัสจึงทรงพระอักษรถึงชนทุกชาติทุกภาษาที่อาศัยอยู่ทั่วแผ่นดินว่า “ท่านทั้งหลายจงมีสันติสุขและความเจริญก้าวหน้ายิ่ง ๆ ขึ้นเถิด เราสั่งให้ออกกฤษฎีกานี้ว่าทุกคนที่อยู่ใต้ปกครองของเราต้องเคารพยำเกรงพระเจ้าของดาเนียล
เพราะพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์ ทรงดำรงอยู่เป็นนิตย์ พระอาณาจักรของพระองค์จะไม่ถูกทำลาย และอำนาจปกครองของพระองค์จะดำรงอยู่ตลอดไป พระองค์ทรงปลดปล่อยและช่วยให้รอดพ้น ทรงกระทำปาฏิหาริย์และเครื่องหมายอัศจรรย์ ในสวรรค์และบนแผ่นดิน พระองค์ทรงช่วยดาเนียลให้รอดพ้นจากอุ้งเล็บของสิงโต”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                ลก 21:20-28
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสแก่บรรดาศิษย์ว่า “เมื่อท่านทั้งหลายเห็นกองทัพต่าง ๆ ล้อมกรุงเยรูซาเล็ม ก็จงรู้ไว้เถิดว่าความพินาศของนครนั้นใกล้เข้ามาแล้ว เวลานั้นผู้ที่อยู่ในแคว้นยูเดียจงหนีไปยังภูเขา ผู้ที่อยู่ในกรุงจงรีบออกไปเสีย ผู้ที่อยู่ในชนบทก็จงอย่าเข้ามาในกรุง เพราะวันเหล่านั้นจะเป็นวันพิพากษาลงโทษ ข้อความที่เขียนไว้ในพระคัมภีร์จะเป็นความจริงทุกประการ น่าสงสารหญิงมีครรภ์และหญิงแม่ลูกอ่อนในวันนั้น ทุกขเวทนาใหญ่หลวงจะครอบคลุมทั่วแผ่นดินและพระพิโรธจะลงมาเหนือชนชาตินี้ บางคนจะตายด้วยคมดาบ บางคนจะถูกจับเป็นเชลยไปอยู่ในประเทศต่าง ๆ กรุงเยรูซาเล็มจะถูกคนต่างศาสนาเหยียบย่ำจนกว่าจะครบเวลาที่พระเจ้าทรงกำหนดไว้
     จะมีเครื่องหมายในดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์และดวงดาวต่าง ๆ ชนชาติต่าง ๆ บนแผ่นดินจะทนทุกข์ทรมาน ฉงนสนเท่ห์ต่อเสียงกึกก้องของทะเลที่ปั่นป่วน มนุษย์จะสลบไปเพราะความกลัว และหวั่นใจถึงเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในโลก เพราะสิ่งต่าง ๆ ในท้องฟ้าจะสั่นสะเทือน หลังจากนั้นประชาชนทั้งหลายจะเห็นบุตรแห่งมนุษย์เสด็จมาในก้อนเมฆ ทรงพระอานุภาพและพระสิริรุ่งโรจน์ยิ่งใหญ่ เมื่อเหตุการณ์ทั้งปวงนี้เริ่มเกิดขึ้น ท่านทั้งหลายจงยืนตรง เงยหน้าขึ้นเถิด เพราะในไม่ช้าท่านจะได้รับการปลดปล่อยเป็นอิสระแล้ว”

ข้ดคิด
     พระเยซูเจ้าทรงยืนยันว่า พระวาจาของพระองค์เป็นพระวาจาทรงชีวิต แม้ต้องใช้เหตุการณ์ร้ายพิสูจน์พระวาจาในเหตุผลว่า “ศิษย์ไม่ใหญ่กว่าอาจารย์” แต่ไม่ใช่ทุกคนจะเป็นมรณสักขีด้วยการพลีชีวิตต่อการคุกคามที่เกิดขึ้น โลกของเราจะยังคงมีเหตุร้ายของสงคราม ความยากจน โรคภัยไข้เจ็บ การเบียดเบียน ฯลฯ เพราะเมื่อตรัสสอนศิษย์แล้ว ทรงแปลคำสอนเป็นการกระทำ เพราะพระองค์เคยถูกต่อต้าน ไม่ยอมรับแม้จากศิษย์ของพระองค์ เมื่อมีหลายคนเดินจากพระองค์ไป ขอให้เรายืนหยัดมั่นคง เพราะนักบุญเปโตรประกาศแล้ว พระองค์มีพระวาจาทรงชีวิต เราจะไปให้ใครเล่า!