บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวโรม     รม 13:8-10
     พี่น้อง อย่าเป็นหนี้ผู้ใด นอกจากเป็นหนี้ความรักซึ่งกันและกัน ผู้ที่รักเพื่อนมนุษย์ก็ปฏิบัติตามธรรมบัญญัติครบถ้วนแล้ว พระบัญญัติกล่าวว่า อย่าผิดประเวณี อย่าฆ่าคน อย่าลักขโมย อย่าโลภ และถ้ามีบทบัญญัติอื่นอีกก็สรุปได้ในข้อความนี้ว่า จงรักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตนเอง ความรักไม่ทำความเสียหายแก่เพื่อนมนุษย์ ความรักเป็นการปฏิบัติตามธรรมบัญญัติอย่างครบถ้วน

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                 ลก 14:25-33
     เวลานั้น ประชาชนจำนวนมากกำลังเดินไปกับพระเยซูเจ้า พระองค์ทรงหันพระพักตร์มาตรัสกับเขาทั้งหลายว่า “ถ้าผู้ใดติดตามเราโดยไม่รักเรามากกว่าบิดามารดา ภรรยา บุตร พี่น้องชายหญิง และแม้กระทั่งชีวิตของตนเอง ผู้นั้นเป็นศิษย์ของเราไม่ได้ ผู้ใดไม่แบกกางเขนของตนและติดตามเรา ผู้นั้นเป็นศิษย์ของเราไม่ได้เช่นเดียวกัน
     ท่านที่ต้องการสร้างหอคอย จะไม่คำนวณค่าใช้จ่ายก่อนหรือว่ามีเงินพอสร้างให้เสร็จหรือไม่ มิฉะนั้นเมื่อวางรากฐานไปแล้ว แต่สร้างไม่สำเร็จ ทุกคนที่เห็นจะหัวเราะเยาะเขา พูดว่า ‘คนนี้เริ่มก่อสร้าง แต่ทำให้สำเร็จไม่ได้’ หรือกษัตริย์ที่ทรงยกทัพไปทำสงครามกับกษัตริย์อีกองค์หนึ่ง จะไม่ทรงคำนวณก่อนหรือว่า ถ้าใช้กำลังพลหนึ่งหมื่นคน จะเผชิญกับศัตรูที่มีกำลังพลสองหมื่นคนได้หรือไม่ ถ้าไม่ได้ ขณะที่อีกฝ่ายหนึ่งยังอยู่ห่างไกล พระองค์จะได้ทรงส่งทูตไปเจรจาขอสันติภาพ
ดังนั้น ทุกท่านที่ไม่ยอมสละทุกสิ่งที่ตนมีอยู่ก็เป็นศิษย์ของเราไม่ได้”

ข้อคิด
     เบื้องต้น ดูเหมือนว่าคำสอนของพระเยซูเจ้าจะขัดแย้งกับคำพูดของนักบุญเปาโลในบทอ่านแรก “ผู้ที่รักเพื่อนมนุษย์ก็ปฏิบัติตามธรรมบัญญัติครบถ้วนแล้ว” พระเยซูเจ้าบอกให้เราหันหลังให้กับบิดามารดา ภรรยา บุตร พี่น้องชายหญิง พระองค์ใช้วิธีพูดแบบเซมิทิคโดยพูดให้เกินจริงเพื่อเน้นสิ่งที่พระองค์ต้องการสอน พระองค์ต้องการสอนว่า ไม่มีสิ่งใดหรือผู้ใดที่จะสำคัญกว่าหน้าที่คริสตชนที่ให้รักกันและกัน อุปสรรคสำคัญต่อหน้าที่คริสตชนไม่ใช่สิ่งที่อยู่ภายนอก แต่อยู่ภายในตัวเราเอง เช่น ความเห็นแก่ตัว ค่านิยมผิด ๆ คิดถึงความสุขส่วนตัวมากกว่าความต้องการของผู้อื่น เป็นต้น