บทอ่านจากหนังสือประกาศกมาลาคี                              มลค 3:13-4:2ก
      พระเจ้าตรัสว่า “ถ้อยคำของเจ้านั้นใส่ร้ายเรา เจ้ายังกล่าวว่า ‘เราทั้งหลายได้กล่าวใส่ร้ายพระองค์สถานใด’ เจ้าได้กล่าวว่า ‘การปรนนิบัติรับใช้พระเจ้านั้นเปล่าประโยชน์ มีประโยชน์อะไรที่เราจะรักษาพระบัญญัติของพระองค์ หรือดำเนินอย่างคนไว้ทุกข์ต่อพระพักตร์พระเจ้าจอมโยธา เราน่าจะต้องกล่าวว่าคนยโสอวดดีนั้นเป็นสุข อันที่จริงคนที่ประกอบการอธรรมใช่ว่าจะมั่งคั่งเท่านั้น แต่ทั้ง ๆ ที่เขาได้ทดลองพระเจ้าแล้วก็ไม่ได้รับโทษอะไรเลย’”
      แล้ววันเหล่านั้นที่ยำเกรงพระเจ้าได้พูดกัน พระเจ้าทรงฟังและทรงได้ยินและมีหนังสือม้วนหนึ่งสำหรับบันทึกความจำเฉพาะพระพักตร์ ได้บันทึกรายชื่อผู้ที่ยำเกรงพระเจ้าและวางใจในพระนามของพระองค์ พระเจ้าจอมโยธาตรัสว่า “เขาทั้งหลายจะเป็นของเรา เป็นกรรมสิทธิ์พิเศษของเราในวันที่เราจะลงมือทำการ และเราจะไว้ชีวิตคนเหล่านี้ ดังชายที่ไว้ชีวิตบุตรของตนผู้ปรนนิบัติรับใช้เขา แล้วเจ้าจะสังเกตเห็นความแตกต่างระหว่างคนชอบธรรมและคนอธรรม ระหว่างคนที่ปรนนิบัติรับใช้พระเจ้ากับคนที่ไม่ปรนนิบัติรับใช้พระองค์ได้อีกครั้งหนึ่ง”
      “นี่แน่ะ วันนั้นจะมาถึง คือวันที่ลุกไหม้เหมือนเตาอบ เมื่อคนที่อวดดีทั้งสิ้นและคนที่ประกอบการอธรรมทั้งหลายจะเป็นเหมือนซังข้าว วันที่จะมาถึงนั้นจะเผาผลาญพวกเขา จนไม่มีรากหรือกิ่งเหลืออยู่เลย
แต่สำหรับพวกท่านที่ยำเกรงนามของเรา ดวงอาทิตย์แห่งความชอบธรรม ซึ่งมีปีกรักษาโรคภัยได้
จะทอแสงขึ้นมา”

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                    ลก 11:5-13
      เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับบรรดาศิษย์อีกว่า “สมมติว่าท่านคนหนึ่งมีเพื่อนและไปพบเพื่อนนั้นตอนเที่ยงคืนกล่าวว่า “เพื่อนเอ๋ย ให้ฉันขอยืมขนมปังสักสามก้อนเถิด เพราะเพื่อนของฉันเพิ่งเดินทางมาถึงบ้านของฉัน ฉันไม่มีอะไรจะให้เขากิน” สมมติว่าเพื่อนคนนั้นตอบจากในบ้านว่า “อย่ารบกวนฉันเลย ประตูปิดแล้ว ลูก ๆ กับฉันก็เข้านอนแล้ว ฉันลุกขึ้นให้สิ่งใดท่านไม่ได้หรอก” เราบอกท่านทั้งหลายว่า ถ้าคนนั้นไม่ลุกขึ้นให้ขนมปังเพราะเป็นเพื่อนกัน เขาก็จะลุกขึ้นมาให้สิ่งที่เพื่อนต้องการเพราะ
ถูกรบเร้า
     เราบอกท่านทั้งหลายว่า จงขอเถิด แล้วท่านจะได้รับ จงแสวงหาเถิด แล้วท่านจะพบ จงเคาะประตูเถิด แล้วเขาจะเปิดประตูรับท่าน เพราะคนที่ขอย่อมได้รับ คนที่แสวงหาย่อมพบ คนที่เคาะประตูย่อมมีผู้เปิดประตูให้ ท่านที่เป็นพ่อ ถ้าลูกขอปลา จะให้งูแทนปลาหรือ ถ้าลูกขอไข่ จะให้แมงป่องหรือ แม้แต่ท่านทั้งหลายที่เป็นคนชั่วยังรู้จักให้ของดี ๆ แก่ลูก แล้วพระบิดาผู้สถิตในสวรรค์จะไม่ประทานพระจิตเจ้าแก่ผู้ที่ทูลขอพระองค์มากกว่านั้นหรือ”

ข้อคิด
     “จงขอเถิด แล้วท่านจะได้รับ” การวิงวอนขอพระเจ้าอย่างไม่หยุดหย่อนนั้น ไม่ใช่เพราะเราต้องรายงานพระเป็นเจ้าว่าเราต้องการอะไร แต่ในทางตรงกันข้าม เป็นการเตือนตัวเราเองต่างหากว่า พระเจ้าเท่านั้นที่เราขึ้นอยู่กับพระองค์ในทุกๆ สิ่ง (คำสอนพระศาสนจักรฯ ข้อ 2613)