บทอ่านจากจดหมายนักบุญเปาโลอัครสาวกถึงชาวโรม      รม 11:1-2ก,11-12,25-29
     พี่น้อง ข้าพเจ้าขอถามว่า “จริงหรือที่ว่าพระเจ้าทรงทอดทิ้งประชากรของพระองค์” เป็นไปไม่ได้ ข้าพเจ้าเป็นชาวอิสราเอลเชื้อสายของอับราฮัมจากตระกูลเบนยามิน พระเจ้าไม่ทรงทอดทิ้งประชากรที่ทรงเลือกสรรไว้ก่อนแล้ว พวกท่านไม่รู้หรือ
ข้าพเจ้าจึงถามต่อไปว่า “จริงหรือที่ชาวอิสราเอลสะดุดล้มอยู่เช่นนั้นตลอดไป ไม่ใช่เลย แต่เพราะพวกเขาสะดุดล้ม ความรอดพ้นจึงมาถึงชนต่างชาติ เพื่อให้ชาวอิสราเอลเกิดความอิจฉา ถ้าการสะดุดล้มของพวกเขาทำให้โลกได้รับความไพบูลย์และความเสียหายของพวกเขาเป็นความไพบูลย์ของชนต่างชาติแล้ว ความไพบูลย์จะมีมากเพียงใด ถ้าชาวอิสราเอลทุกคนมีความเชื่อ
     พี่น้องทั้งหลาย ข้าพเจ้าต้องการให้ท่านรู้ธรรมล้ำลึกประการนี้ เพื่อมิให้ท่านทะนงว่าตนฉลาด นั่นคือ การที่ชาวอิสราเอลส่วนหนึ่งมีจิตใจกระด้าง จนกระทั่งคนต่างชาติเข้ามามีความเชื่อครบจำนวนเสียก่อน ต่อจากนั้นชาวอิสราเอลทั้งหมดก็จะรอดพ้น ดังที่มีเขียนไว้ในพระคัมภีร์ว่า “พระผู้ไถ่จะเสด็จมาจากศิโยน จะทรงขจัดความอธรรมออกไปจากยาโคบ และนี่จะเป็นพันธสัญญาของเรากับพวกเขา เมื่อเราจะขจัดบาปของพวกเขาให้สิ้นไป”
     ชาวอิสราเอลยังคงเป็นปฏิปักษ์ต่อข่าวดี ซึ่งเป็นผลดีต่อท่านทั้งหลาย แต่พวกเขาได้รับการเลือกสรร พวกเขาจึงยังคงเป็นที่รักของพระเจ้าตามพระสัญญาที่ทรงให้ไว้แก่บรรพบุรุษ ทั้งนี้ เพราะพระเจ้าไม่ทรงเปลี่ยนพระทัยเพิกถอนของประทานที่ส่งให้เปล่าและพระกระแสเรียกของพระองค์

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                  ลก 14:1,7-11
     วันสับบาโตวันหนึ่ง พระเยซูเจ้าเสด็จไปเสวยพระกระยาหารที่บ้านของหัวหน้าชาวฟาริสีผู้หนึ่ง ผู้ที่อยู่ที่นั่นต่างจ้องมองพระองค์
พระเยซูเจ้าทรงสังเกตเห็นผู้รับเชิญต่างเลือกที่นั่งที่มีเกียรติ จึงตรัสเป็นอุปมากับเขาว่า “เมื่อมีใครเชิญท่านไปในงานมงคลสมรส อย่าไปนั่งในที่ที่มีเกียรติ เพราะถ้ามีคนสำคัญกว่าท่านได้รับเชิญมาด้วย เจ้าภาพที่เชิญท่านและเชิญเขาจะมาบอกท่านว่า ‘จงให้ที่นั่งแก่ผู้นี้เถิด’ แล้วท่านจะต้องอับอายไปนั่งที่สุดท้าย แต่เมื่อท่านได้รับเชิญ จงไปนั่งในที่สุดท้ายเถิด เพื่อเจ้าภาพที่เชิญท่านจะมาบอกท่านว่า ‘เพื่อนเอ๋ย จงไปนั่งในที่ที่ดีกว่านี้เถิด’ แล้วท่านจะได้รับเกียรติต่อหน้าผู้ร่วมโต๊ะทั้งหลาย เพราะทุกคนที่ยกตนขึ้นจะถูกกดให้ต่ำลง แต่ทุกคนที่ถ่อมตนลงจะได้รับการยกย่องให้สูงขึ้น”

ข้อคิด
     พระเยซูเจ้ามิได้ทรงสั่งสอนแนะนำให้เราสุภาพอ่อนน้อมอย่างมีเลห์นัย ที่ตีความตามลายลักษณ์อักษรว่า “จงนั่งที่สุดท้ายเถิด เพื่อจะได้รับการเชิญให้มานั่งในที่ที่ดีกว่า” แต่พระองค์ทรงบอกกับเราว่า แม้ในสถานการณ์ของชีวิตที่ดูตกต่ำย่ำแย่ เหมือนเป็นคนต่ำต้อยอยู่ในที่ที่ท้ายสุดของสังคม แต่พระเป็นเจ้าก็สามารถทำให้เกิดความดีได้ เหมือนที่นักบุญเปาโลกล่าวในจดหมายของท่านว่า “แม้ชาวอิสราแอลจะเป็นปฏิปักษ์ต่อข่าวดี แต่พระเป็นเจ้าทรงทำให้กลายเป็นโอกาสให้การประกาศข่าวดีได้แผ่ขยายไพบูลย์ไปสู่คนทั้งโลก” ....ด้วยความไว้วางใจในพระเท่านั้น ก็จะไม่มีสิ่งใดในโลกที่ทำร้ายเราได้