บทอ่านจากหนังสือโยชูวา                                          ยชว 24:14-29
      ในครั้งนั้น โยชูวากล่าวแก่ประชากรชาวอิสราเอลว่า ‘บัดนี้จงเกรงกลัวองค์พระผู้เป็นเจ้า และรับใช้พระองค์อย่างแท้จริงและด้วยความจริงใจ จงกำจัดพระเจ้าทั้งหลายซึ่งบรรพบุรุษของพวกท่านได้รับใช้เมื่ออยู่บริเวณเหนือแม่น้ำและในอียิปต์ และหันมารับใช้องค์พระผู้เป็นเจ้า แต่ถ้าการรับใช้องค์พระผู้เป็นเจ้าดูเป็นเรื่องย่ำแย่สำหรับพวกท่าน วันนี้ พวกท่านจะต้องตัดสินใจว่าพวกท่านต้องการรับใช้พระเจ้าองค์ใด จะรับใช้พระเจ้าทั้งหลายซึ่งบรรพบุรุษของพวกท่านได้รับใช้เมื่ออยู่เหนือบริเวณแม่น้ำ หรือพระเจ้าทั้งหลายของคนอาโมไรต์ซึ่งพวกท่านอาศัยอยู่ในประเทศของพวกเขา ส่วนสำหรับครอบครัวของข้าพเจ้าและข้าพเจ้าเอง เราจะรับใช้องค์พระผู้เป็นเจ้า’
     ประชาชนตอบว่า ‘ไม่มีทางที่เราจะละทิ้งองค์พระผู้เป็นเจ้า และหันไปรับใช้พระเจ้าอื่น! องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเราคือผู้ทรงนำพวกเราและบรรพบุรุษของเราที่นี่ออกมาจากประเทศอียิปต์ จากสถานที่ที่เราต้องเป็นทาสแรงงาน และทรงกระทำสิ่งอัศจรรย์ยิ่งใหญ่เหล่านั้นต่อหน้าต่อตาเราและทรงรักษาเราให้ปลอดภัยตลอดเส้นทางที่เราเดิน และเมื่ออยู่ท่ามกลางประชาชาติทั้งหลายที่เราผ่าน และองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงขับไล่ชนชาติทั้งหมดออกไปเพื่อพวกเรา รวมทั้งชาวอาโมไรต์ซึ่งเคยอยู่ในประเทศ เราจะรับใช้องค์พระผู้เป็นเจ้าด้วยเช่นกัน เพราะพระองค์คือพระเจ้าของพวกเรา’
      โยชูวาจึงกล่าวกับประชาชนว่า ‘พวกท่านจะไม่สามารถรับใช้องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ เนื่องจากพระองค์เป็นพระผู้ศักดิ์สิทธิ์ ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงริษยา และจะไม่ทรงยอมผ่อนปรนต่อความประพฤติมิชอบหรือบาปของพวกท่าน ถ้าพวกท่านละทิ้งองค์พระผู้เป็นเจ้าและหันไปรับใช้พระเจ้าของคนต่างชาติ พระองค์จะทรงหันกลับและกระทำทารุณกรรมกับพวกท่านอีกครั้งหนึ่ง และแม้ว่าจะได้ทรงดีต่อพวกท่านมาในอดีตมากสักเพียงใด แต่พระองค์จะทรงทำลายพวกท่าน’ ประชาชนกล่าวตอบโยชูวาว่า ‘ไม่! องค์พระผู้เป็นเจ้าคือพระผู้ซึ่งเราต้องการจะรับใช้’ โยชูวาจึงตอบว่า ‘พวกท่านเป็นพยานให้ตัวเองว่า พวกท่านได้เลือกองค์พระผู้เป็นเจ้า เพื่อรับใช้พระองค์’ พวกเขาตอบว่า ‘เราเป็นพยาน’ ‘ถ้าเช่นนั้น จงกำจัดพระเจ้าของคนต่างชาติซึ่งพวกท่านมีอยู่กับพวกท่าน และจงถวายความจงรักภักดีต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของอิสราเอล!’ ประชาชนกล่าวตอบโยชูวาว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเรา คือ ผู้ที่เราจะรับใช้ เราจะฟังเสียงของพระองค์’
      วันนั้น โยชูวาได้ทำพันธสัญญาขึ้นสำหรับประชาชน เขาได้วางกฎเกณฑ์และคำสั่งสำหรับพวกเขาที่เชเคม โยชูวาได้เขียนถ้อยคำเหล่านี้ไว้ในหนังสือธรรมบัญญัติของพระเจ้า แล้วนั้น เขาได้นำหินใหญ่ก้อนหนึ่งและตั้งไว้ที่นั่น ใต้ต้นโอ๊กในสักการสถานขององค์พระผู้เป็นเจ้า แล้วโยชูวาได้กล่าวกับประชาชนทั้งหมดว่า ‘ดูเถิด หินก้อนนี้จะเป็นสักขีพยานแก่เรา เนื่องจากมันได้ยินทุกถ้อยคำที่องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสกับเรา มันจะเป็นพยานปรักปรำพวกท่าน ในกรณีที่พวกท่านปฏิเสธพระเจ้า ของพวกท่าน’ แล้วโยชูวาได้สั่งให้ประชาชนกลับไป ทุกคนกลับไปยังดินแดนที่เป็นมรดกของตน
หลังจากนั้น โยชูวา บุตรของนูน ข้ารับใช้ขององค์พระผู้เป็นเจ้า สิ้นใจเมื่ออายุหนึ่งร้อยสิบปี

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญมัทธิว                              มธ 19:13-15
     ขณะนั้น มีผู้นำเด็กเล็ก ๆ มาให้พระองค์ทรงปกพระหัตถ์อวยพร แต่บรรดาศิษย์กลับดุว่าคนเหล่านั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า “ปล่อยให้เด็กเล็ก ๆ มาหาเราเถิด อย่าห้ามเลย เพราะอาณาจักรสวรรค์เป็นของคนที่เหมือนเด็กเหล่านี้” พระองค์ทรงปกพระหัตถ์ให้เด็กเหล่านั้น แล้วจึงเสด็จไปจากที่นั่น

ข้อคิด
     “อาณาจักรสวรรค์เป็นของคนที่เหมือนเด็ก” ลักษณะหนึ่งของความเป็นเด็กที่น่าสนใจคือ เด็กมีชีวิตที่ต้องพึ่งพาคนอื่น ขึ้นกับคนอื่น แต่ลักษณะนี้กลับเป็นลักษณะที่ขัดแย้งกับความรู้สึกและความต้องการของผู้ที่เติบโตแล้ว เรื่องสิทธิและเสรีภาพดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่มนุษย์ให้ความสนใจและความสำคัญ อย่างไรก็ตาม สิทธิย่อมรวมความถึง “หน้าที่” เพียงแต่บางครั้ง คนเราเอาแต่เรียกร้องสิทธิของตนและหน้าที่ของคนอื่น แต่ลืมสิทธิของคนอื่นและหน้าที่ของตนไป ซึ่งต้องระมัดระวังให้ดี บ่อยๆ มนุษย์ก็หลงลืมว่า ตนเองต้องเป็นเหมือนเด็กที่ต้องพึ่งพาอาศัยพระเจ้า และขึ้นกับพระองค์ เพราะมัวแต่มุ่งความสนใจให้กับเสรีภาพของตนเท่านั้น นักบุญยอห์น ปอล ที่สอง พระสันตะปาปาเคยสอนว่า “การสวดภาวนาคือการตระหนักถึงข้อจำกัดของเรา และการที่เราต้องขึ้นอยู่กับพระเจ้า นั่นคือ เรามาจากพระเจ้า เราเป็นของพระองค์ และเราจะกลับไปหาพระองค์” เด็กๆร้องขอสิ่งต่างๆจากพ่อแม่และคนอื่นๆฉันใด เราผู้มีความเชื่อก็ต้องร้องขอต่อพระเจ้าฉันนั้น