บทอ่านจากหนังสือกิจการอัครสาวก                               กจ 13:26-33
     ในครั้งนั้น เมื่อเปาโลมาถึงเมืองอันทิโอกในแคว้นปิสิเดีย ท่านกล่าวในศาลาธรรมว่า “พี่น้องทั้งหลาย ผู้เป็นบุตรจากเชื้อสายของอับราฮัมและท่านที่เคารพยำเกรงพระเจ้า พระเจ้าทรงส่งข่าวเรื่องความรอดพ้นนี้แก่เรา ชาวเยรูซาเล็มและบรรดาหัวหน้าไม่ยอมรับพระเยซูเจ้า จึงตัดสินลงโทษพระองค์ ทำให้ข้อความของบรรดาประกาศกที่อ่านทุกวันสับบาโตเป็นจริง แม้ว่าเขาไม่พบเหตุผลที่จะประหารชีวิตพระองค์ได้ เขาก็ยังขอปีลาตให้ประหารชีวิตพระองค์ เมื่อทำให้ทุกสิ่งที่เขียนไว้เกี่ยวกับพระองค์เป็นจริงแล้ว เขาจึงปลดพระองค์ลงจากไม้กางเขนและนำไปวางไว้ในพระคูหา แต่พระเจ้าทรงบันดาลให้พระองค์กลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตาย ตลอดเวลาหลายวัน พระองค์ทรงแสดงพระองค์แก่ผู้ที่เดินทางจากแคว้นกาลิลีมายังกรุงเยรูซาเล็มพร้อมกับพระองค์ และบัดนี้เขาทั้งหลายเป็นพยานยืนยันถึงพระองค์ต่อหน้าประชาชน
     เราขอประกาศข่าวดีให้ท่านทั้งหลายรู้ว่า พระสัญญาที่ประทานแก่บรรดาบรรพบุรุษนั้น พระเจ้าทรงกระทำให้เป็นจริงสำหรับเราทั้งหลายผู้เป็นลูกหลาน โดยทรงบันดาลให้พระเยซูเจ้ากลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตาย ดังที่มีเขียนไว้ในเพลงสดุดีบทที่สองว่า ‘ท่านเป็นบุตรของเรา เราให้กำเนิดท่านในวันนี้’”

สดด 2:66-7,8-9,10-11

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญยอห์น                                 ยน 14:1-6
      เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับบรรดาศิษย์ว่า“ใจของท่านทั้งหลายจงอย่าหวั่นไหวเลย จงเชื่อในพระเจ้า และเชื่อในเราด้วย ในบ้านพระบิดาของเรา มีที่พำนักมากมาย ถ้าไม่มี เราคงบอกท่านแล้ว เรากำลังไปเตรียมที่ให้ท่าน และเมื่อเราไป และเตรียมที่ให้ท่านแล้ว เราจะกลับมารับท่านไปอยู่กับเราด้วย เพื่อว่าเราอยู่ที่ใด ท่านทั้งหลายจะอยู่ที่นั่นด้วย ที่ที่เราจะไปนั้น ท่านรู้จักหนทางแล้ว”
      โทมัสทูลว่า “พระเจ้าข้า พวกเราไม่รู้ว่าพระองค์จะเสด็จไปที่ใด แล้วจะรู้จักหนทางได้อย่างไร”
พระเยซูเจ้าตรัสตอบเขาว่า “เราเป็นหนทาง ความจริง และชีวิต ไม่มีใครไปเฝ้าพระบิดาได้นอกจากผ่านทางเรา”

ข้อคิด
     บทเรียน บทสอนต่างๆ อาจจำเป็นต้องทบทวนบ่อยๆ แต่ต้องทำแม้จำเจและเกิดผลช้าในชีวิตคริสตชน ความตั้งใจดีหลายครั้งต้องการเวลาฝึกฝน ซึ่งบรรดาผู้เป็นพ่อแม่ ผู้ปกครอง ครู อาจารย์ หัวหน้าผู้ดูแลหมู่ณะต่างๆ ต้องเพียรทน แม้ชีวิตของเรามีรูปแบบต่างกัน แต่เป้าหมายต้องไปให้ถึงด้วยกัน พระเยซูเจ้าทรงแจ้งให้บรรดาอัครสาวกทราบว่า พวกเขามีหน้าที่สืบงานต่อเนื่องของพระองค์ แต่ไม่ต้องกลัว พระองค์จะประทับอยู่กับพวกเขาตลอดเวลาในรูปแบบของการให้กำลังใจ และรูปแบบของการให้อภัย เมื่อมีความบกพร่องเกิดขึ้นผ่านทางศีลมหาสนิท และศีลแห่งการคืนดี - อภัยบาป