บทอ่านจากหนังสือกิจการอัครสาวก                                 กจ 16:11-15
     ในครั้งนั้น พวกเราแล่นเรือออกจากเมืองโตรอัส มุ่งไปยังเกาะซาโมธรัส วันรุ่งขึ้นก็เดินทางต่อไปถึงเมืองเนอาบุรี จากเมืองนี้เราเดินทางไปถึงเมืองฟีลิปปี อาณานิคมของชาวโรมัน เป็นเมืองเอกของแคว้นมาซิโดเนีย เราพักอยู่ที่เมืองนี้หลายวัน
     วันสับบาโตวันหนึ่ง เราออกนอกประตูเมืองไปยังริมลำธาร เพราะคิดว่าที่นั่นเป็นสถานที่สำหรับอธิษฐานภาวนา เรานั่งพูดคุยกับบรรดาสตรีที่มาชุมนุมกันอยู่ที่นั่น สตรีคนหนึ่งชื่อ ลิเดีย มาจากเมืองธิอาทิรา เป็นคนขายผ้ากำมะหยี่สีม่วงแดง เป็นคนเลื่อมใสในพระเจ้าฟังเราอยู่ องค์พระผู้เป็นเจ้าเปิดใจนางให้ยอมรับถ้อยคำของเปาโล นางและทุกคนในครอบครัวรับศีลล้างบาป แล้วจึงเชิญเรา พูดว่า “ถ้าท่านคิดว่าดิฉันเป็นผู้มีความเชื่อในองค์พระผู้เป็นเจ้าแล้ว จงมาพักที่บ้านของดิฉันเถิด” นางเชิญชวนจนเราปฏิเสธไม่ได้

สดด 149:1-2,3-4,5-7

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญยอห์น                               ยน 15:26-16:4
     เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสกับบรรดาศิษย์ว่า“เมื่อพระผู้ช่วยเหลือซึ่งเราจะส่งมาจากพระบิดา จะเสด็จมา คือพระจิตแห่งความจริง ผู้ทรงเนื่องมาจากพระบิดา พระองค์จะทรงเป็นพยานให้เรา ท่านทั้งหลายก็จะเป็นพยานให้เราด้วย เพราะท่านอยู่กับเรามาตั้งแต่แรกแล้ว
     เราบอกเรื่องเหล่านี้แก่ท่านทั้งหลาย เพื่อท่านจะไม่แคลงใจ เขาจะขับไล่ท่านออกจากศาลาธรรม เวลานั้นกำลังมาถึง เมื่อผู้ที่ฆ่าท่านจะคิดว่าตนกำลังถวายคารวกิจแด่พระเจ้า เขาจะทำเช่นนี้ เพราะเขาไม่รู้จักทั้งพระบิดาและเรา แต่เราบอกเรื่องนี้กับท่าน เพื่อว่าเมื่อเวลานั้นมาถึง ท่านจะระลึกได้ว่าเราบอกท่านแล้ว”

ข้อคิด
     เราไม่รู้ว่าชาวมาซิโดเนียในนิมิตที่นักบุญเปาโลเห็นเป็นใครเป็นพระเยซูเจ้าที่แปลงร่างมาหรือปล่า? ไม่มีใครทราบ แต่สิ่งที่ชัดเจนสำหรับเราคือ พระเจ้าทรงสามารถเรียกใครก็ได้ให้มารับใช้พระองค์ในวิถีทางที่พระองค์ทรงพอพระทัย ดังนั้นในการตอบสนองต่อความเดือดร้อนของคนอื่นเป็นการตอบสนองต่อเสียงเรียกของพระเยซูเจ้าเอง คนยากจนและหิวกระหาย เป็นพระเยซูเจ้าที่กำลังแสวงหาอาหารประทังชีวิต คนโดดเดี่ยวที่ต้องการใครสักคนฟังเสียงของเขา เป็นพระเยซูเจ้าที่กำลังแสวงคำปลอบโยนจากมิตรสหาย คนเจ็บป่วยและกำลังทนทรมาน เป็นพระเยซูเจ้ากำลังรับทรมาน ในความเดือดร้อนของเพื่อนมนุษย์มีเสียงเรียกของพระเยซูเจ้าที่ให้เราเข้าไปช่วยเหลือด้วยหัวใจที่เปี่ยมด้วยความรัก ให้เราพยายามตอบรับเสียงเรียกและความเป็นทุกข์เดือดร้อนของพระเยซูเจ้าที่เราพบในเพื่อนพี่น้องในแต่ละวัน