บทอ่านจากหนังสือกิจการอัครสาวก                               กจ 28:16-20,30-31
     เมื่อมาถึงกรุงโรม เปาโลได้รับอนุญาตให้อยู่ตามลำพังโดยมีทหารคนหนึ่งเป็นผู้ควบคุม สามวันต่อมา เปาโลเรียกบรรดาผู้นำชาวยิวมาพบที่บ้าน เมื่อคนเหล่านี้มาชุมนุมกัน เปาโลพูดกับเขาว่า “พี่น้องทั้งหลาย แม้ว่าข้าพเจ้าไม่ได้ทำสิ่งใดผิดต่อประชากรหรือขัดกับธรรมประเพณีของบรรดาบรรพบุรุษ แต่ชาวยิวที่กรุงเยรูซาเล็มก็ยังจับกุมข้าพเจ้าและมอบตัวให้ชาวโรมัน ชาวโรมันไต่สวนและต้องการจะปล่อยข้าพเจ้า เพราะข้าพเจ้าไม่มีความผิดที่สมควรต้องตาย แต่เมื่อชาวยิวคัดค้าน ข้าพเจ้าจำเป็นต้องยื่นอุทธรณ์ต่อพระจักรพรรดิ ข้าพเจ้าไม่มีเจตนาที่จะกล่าวหาเพื่อนร่วมชาติของข้าพเจ้าเลย เพราะเหตุนี้ ข้าพเจ้าจึงขอพบเพื่อพูดคุยกับท่านทั้งหลาย ข้าพเจ้าถูกพันธนาการเช่นนี้ ก็เพราะความหวังของชาว อิสราเอลนั่นเอง”
     เปาโลพักอยู่ในบ้านเช่าเป็นเวลาสองปีเต็ม และต้อนรับทุกคนที่มาเยี่ยม ประกาศพระอาณาจักรของพระเจ้าและสอนความจริงเรื่องพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าอย่างกล้าหาญโดยไม่มีอุปสรรคใดๆ

สดด 11:4-5,6-7

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญยอห์น                               ยน 21:20-25
     เวลานั้น เปโตรเหลียวไปดู ก็เห็นศิษย์ที่พระเยซูเจ้าทรงรักตามมา เป็นคนที่เอนกายชิดพระอุระพระเยซูเจ้าในการเลี้ยงอาหารค่ำ และทูลถามพระองค์ว่า “พระเจ้าข้า ผู้ที่ทรยศพระองค์เป็นใคร” เมื่อเปโตรเห็นเขา ก็ทูลถามพระเยซูเจ้าว่า “คนนี้จะเป็นอย่างไร พระเจ้าข้า” พระเยซูเจ้าตรัสกับเขาว่า “ถ้าเราอยากให้เขาอยู่จนกว่าเราจะกลับมา ก็ธุระอะไรของท่าน ท่านจงตามเรามาเถิด” ดังนั้น จึงมีเรื่องที่เล่าลือกันไปทั่วในกลุ่มบรรดาพี่น้องว่าศิษย์คนนี้จะไม่ตาย แต่พระเยซูเจ้ามิได้ตรัสว่า “เขาจะไม่ตาย” แต่ตรัสว่า “ถ้าเราอยากให้เขาอยู่จนกว่าเราจะกลับมา ก็ธุระอะไรของท่าน”
     นี่คือศิษย์ที่เป็นพยานถึงเรื่องราวเหล่านี้ และเขียนบันทึกไว้ พวกเรารู้ว่าคำพยานของเขานั้นเป็นความจริง
ยังมีเรื่องราวอื่นๆ อีกมากที่พระเยซูเจ้าทรงกระทำ ซึ่งถ้าจะเขียนลงไว้ทีละเรื่องทั้งหมด ข้าพเจ้าคิดว่า โลกทั้งโลกคงไม่พอบรรจุหนังสือที่จะต้องเขียนนั้น

ข้อคิด
     เหตุการณ์เกี่ยวกับการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้า แม้จะผ่านมาแล้วเกือบสองพันปีแต่ไม่ใช่สิ่งที่ล้าสมัยหรือเป็นอดีตที่ผ่านไปแล้ว พระเยซูเจ้าผู้ทรงกลับคืนพระชนมชีพยังคงอยู่กับเราเทศกาลปัสกาจะสิ้นสุดลงในวันพรุ่งนี้ แต่เรายังคงฉลองปัสกาต่อไปทุกวันอาทิตย์ตลอดทั้งปีพร้อมกับพระเจ้าไม่มีที่สิ้นสุด เพราะพระองค์ดำรงอยู่ตลอดนิรันดรความดีของพระเจ้าไร้ขอบเขตจำกัด ความจริงและความยิ่งใหญ่ของพระองค์ที่ได้รับการเผยแสดงให้เห็นในพระเยซูคริสตเจ้าไม่มีวันเหือดหายไปจากเรา ในฐานะเป็นประชากรผู้มีความเชื่อ เราเป็นผู้มีบุญ ในโลกนี้เราได้รับพระเยซูเจ้า ของขวัญที่ล้ำค่าที่สุดที่พระเจ้าประทานแก่เรา แต่สิ่งที่เรากำลังรอคอย นั่นคือชีวิตนิรันดรในโลกหน้า ก็ยิ่งใหญ่เกินกว่าที่จะจินตนาการได้เช่นกัน