บทอ่านจากหนังสือประกาศกดาเนียล                             ดนล 7:2-14
     ในครั้งนั้น ดาเนียลกล่าวว่า “ข้าพเจ้าเห็นในนิมิตเวลากลางคืน ข้าพเจ้าเห็นลมทั้งสี่จากท้องฟ้าลงมาทำให้ทะเลใหญ่ปั่นป่วน สัตว์ร้ายมหึมาสี่ตัวมีลักษณะต่างกันขึ้นมาจากทะเล ตัวแรกเหมือนสิงโตมีปีกนกอินทรี ขณะที่ข้าพเจ้ามองดูอยู่นั้น ขนปีกของมันถูกถอนออกไป มันถูกยกขึ้นจากแผ่นดินให้ยืนบนสองเท้าเหมือนมนุษย์ และได้รับจิตใจของมนุษย์ ข้าพเจ้าเห็นสัตว์ร้ายตัวที่สองเหมือนหมี มันยืนเอียงตัวไปข้างหนึ่ง ใช้ฟันคาบกระดูกซี่โครงสามซี่อยู่ในปาก มีเสียงสั่งมันว่า “จงลุกขึ้นกินเนื้อให้มากๆ” ขณะที่ข้าพเจ้ากำลังมองดูนั้น ข้าพเจ้าก็เห็นสัตว์ร้ายอีกตัวหนึ่ง เหมือนเสือดาว มีปีกนกสี่ปีกบนหลัง สัตว์ร้ายตัวนี้มีสี่หัว และได้รับอำนาจปกครอง ต่อจากนั้น ขณะที่ข้าพเจ้ายังเห็นนิมิตในเวลากลางคืน ข้าพเจ้าเห็นสัตว์ร้ายตัวที่สี่ ร้ายกาจ น่ากลัวและแข็งแรงยิ่งนัก มีฟันเหล็กมหึมาเพื่อกินและบดขยี้เหยื่อ และใช้เท้าเหยียบสิ่งที่เหลือกินนั้นไว้ สัตว์ร้ายตัวนี้มีสิบเขาต่างจากสัตว์ร้ายอื่นๆ ทั้งหมดที่มาก่อน เมื่อข้าพเจ้ากำลังมองดูเขาสัตว์เหล่านี้ ข้าพเจ้าก็เห็นเขาสัตว์เล็กๆ อีกเขาหนึ่งงอกขึ้นมาในหมู่เขาสัตว์เหล่านั้น ทำให้เขาสัตว์ชุดแรกสามเขาถูกถอนออกไปเพื่อให้เขาเล็กๆ นั้นขึ้นมาแทน ข้าพเจ้าเห็นว่าเขาเล็กๆ นั้นมีตาเหมือนตามนุษย์ มีปากพูดจาโอหัง
     ขณะที่ข้าพเจ้ากำลังมองดูอยู่นั้น ข้าพเจ้าเห็นบัลลังก์หลายองค์ถูกนำมาตั้งไว้ และผู้สูงด้วยวัยวุฒิท่านหนึ่งมานั่งบนบัลลังก์ สวมอาภรณ์ขาวอย่างหิมะ ผมบนศีรษะขาวเหมือนขนแกะ บัลลังก์ของเขาเหมือนเปลวเพลิง มีล้อเหมือนไฟลุกโพลง เบื้องหน้าเขามีธารไฟไหลออกมา ผู้รับใช้จำนวนมาก นับล้านนับโกฎิอสงไขย คอยเฝ้ารับใช้เขา การพิจารณาคดีเริ่มขึ้น และบรรดาหนังสือก็เปิดออก
     ข้าพเจ้าจ้องดูต่อไป เพราะเขาเล็กๆ นั้นพูดจาโอหัง แล้วข้าพเจ้าก็เห็นสัตว์ร้ายตัวนั้นถูกฆ่า และร่างของมันก็ถูกทำลายโยนทิ้งลงไปในกองไฟ สัตว์ร้ายตัวอื่นๆ ก็สูญเสียอำนาจปกครอง แต่ชีวิตของมันยังคงอยู่ต่อไปอีกระยะหนึ่งตามกำหนด
ข้าพเจ้ายังเห็นนิมิตเวลากลางคืนต่อไป ข้าพเจ้าเห็นท่านผู้หนึ่งเหมือนบุตรแห่งมนุษย์ มาพร้อมกับหมู่ก้อนเมฆในท้องฟ้า เขามาพบผู้สูงด้วยวัยวุฒิ และมีผู้แนะนำเขาแก่ท่านผู้นั้น เขาได้รับมอบอำนาจปกครอง สิริรุ่งโรจน์ และอาณาจักร ประชาชนทุกชาติทุกภาษารับใช้เขา อำนาจปกครองของเขาเป็นอำนาจที่คงอยู่ตลอดไปไม่มีวันสิ้นสุด และอาณาจักรของเขาจะไม่มีวันถูกทำลายเลย

บทอ่านจากพระวรสารนักบุญลูกา                                   ลก 21:29-33
      เวลานั้น พระเยซูเจ้าตรัสคำอุปมาให้บรรดาศิษย์ฟังว่า “จงมองดูต้นมะเดื่อเทศและต้นไม้ทั้งหลายเถิด เมื่อมันแตกใบอ่อน ท่านย่อมรู้ว่าฤดูร้อนใกล้เข้ามาแล้ว 31เช่นเดียวกันเมื่อท่านเห็นสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้น ก็จงรู้เถิดว่าพระอาณาจักรของพระเจ้าใกล้เข้ามาแล้ว เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่าคนในชั่วอายุนี้จะไม่ล่วงลับไปก่อนที่เหตุการณ์ทั้งหมดนี้จะเกิดขึ้น ฟ้าดินจะสูญสิ้นไป แต่วาจาของเราจะไม่สูญสิ้นไปเลย”

ข้อคิด
     “คนในชั่วอายุนี้จะไม่ล่วงลับไปก่อนที่เหตุการณ์ทั้งหมดนี้จะเกิดขึ้น” เป็นคำทำนายถึงความพินาศของกรุงเยรูซาเล็มซึ่งเกิดขึ้นแล้วเมื่อปี ค.ศ. 70 โดยการทำลายล้างของกองทัพโรมัน
     ส่วนเรื่องวันสิ้นพิภพหรือวันที่บุตรแห่งมนุษย์ ผู้ทรงได้รับอำนาจปกครองตลอดไปไม่มีวันสิ้นสุด จะเสด็จกลับมาอีกครั้งหนึ่งนั้น “ไม่มีใครรู้เลย ทั้งบรรดาทูตสวรรค์ และแม้แต่พระบุตร นอกจากพระบิดาเพียงพระองค์เดียว” (มก 13:32)
ในเมื่อพระองค์ตรัสว่าจะเสด็จกลับมาอย่างแน่นอน เพียงแต่ไม่รู้ว่าเมื่อใด เราจึงต้องเตรียมตัวให้พร้อมอยู่เสมอ เพราะแม้ฟ้าดินจะสูญสิ้นไป แต่วาจาของพระองค์จะไม่สูญสิ้นไปเลย